vrijdag 11 november 2011

Een vrij zwaar rommelpotje dit keer.

.

Vandaag is het weer elf november. De 11e van de 11e van het 11e jaar in de 21ste eeuw.
Vandaag is het 25 jaar geleden dat mijn dochter, mijn jongste zoon en mijn toenmalige echtgenoot me, begeleid door de politie, kwamen vertellen dat mijn oudste zoon zelfmoord had gepleegd.
Vijf en twintig jaar en dit jaar zou hij, verleden week, vijftig jaar zijn geworden als hij nog geleefd had. Maar hij is voor altijd 25 jaar gebleven.
Het herdenkingslichtje brandt al een paar dagen. Misschien schrijf ik ooit het hele verhaal op, maar nu niet. Weer niet.

De week is bijna voorbij. Ik ben van de week zowel naar de kapper als naar de tandarts geweest. Allebei zaken waarbij veel gelopen moest worden en dat was weer een pijniging. Voorheen kon ik door de pijn heen lopen, dan werd het minder en ging het na verloop van tijd wel weg. Maar dat gebeurt niet meer, het wordt alleen maar erger.
Maar deze doorzetter heeft weer een net kopje en de tandarts was ook tevreden. Er zit wel één gaatje en ik mocht kiezen: een wortelkanaalbehandeling voor een vulling, of laten trekken. Dat kiesje wordt al heel lang niet gebruikt, dus het mag er van mij uit.... Er uit????? Isse au!!! Ik zit niet voor niets bij een angst-tandarts....
Nouja, het gebeurde niet meteen, ik moest eerst met de huisarts overleggen hoe het met de bloedverdunners zou gaan en dan... eind november heb ik dat onderzoek voor mijn been, misschien een verstopping, dus tot zolang kan ik in elk geval niet zonder bloedverdunners. Dat durf ik nog niet aan. Wel heb ik meteen gevraagd wat het zou kosten om al die lege plekjes in mijn mond te vullen met kunstkiesjes met een plaatje, niet met een frame. Dat metalen frame dat de vorige tandtechnicus had gemaakt werd niet geaccepteerd door mijn mond. Mijn tong bleef dat ding er maar uitwippen, hoe vast ze ook zeiden dat het zat. Daar wordt een mens iebel van, als je hoofd iets wel wil accepteren, maar je tong alle moeite blijft doen dat ding eruit te krijgen. Dus een plaatje. Weet je wat dat kost? Dik 500 euro. Ik moet nog informeren of ik daarvan iets terugkrijg van de zorgverzekering.
De weg terug van de tandarts naar het Centraal Station is nog nooit zo lang geweest. Om de haverklap (raar woord eigenlijk) moest ik even stilstaan en eenmaal bij het station kon ik het niet meer opbrengen om nog even een tijdschrift te halen of een boodschapje te doen.
Tijdschriften kopen doe ik sinds kort trouwens ook via internet. Via www.magvilla.nl Kan ik aanbevelen ja. Goede webwinkel. Prompte aflevering. Waarborg webwinkel.
Maar goed, het was de wandeling waar ik over schreef. En sinds ik daarover schrijf krijg ik van andere mensen ook de narigheid met de beentjes te horen. Anderen tobben er al heel lang mee, ik nog maar vrij kort en ik blijf hopen op verbetering.
Maar mocht dat niet het geval zijn dan moet ik me daar ook bij neerleggen. Dan mag ik niet mopperen, en heb ik mijn deel van het wereldleed gewoon op me te nemen. Dit schrijf ik dus helemaal voor mijzelf alleen. Alleen moet het dan niet al te lang duren, alsjeblieft. ;-)

Afgelopen dinsdag was dochterlief hier. Rechtstreeks vanuit haar werk. Want voor woensdag stond die tandarts op de agenda.
En ik wilde, als het even kon, de herdenking van de Kristallnacht in 1938 bijwonen in de Esnoge, de Portugese Synagoge. In die nacht van 8 op 9 november 1938 werden in heel Duitsland voor het eerst de Joden aangevallen, 267 synagogen vernield, bijna 100 Joden vermoord. Het woord Kristall slaat op de ontelbare ramen die werden ingegooid. In Duitsland worden andere namen gebruikt trouwens, die van progroms. o.a. Novemberprogromme 1938.
Het was het begin van de Jodenvervolgingen.
Maar Nederland Bekent Kleur (niet Joods) en Een Ander Joods Geluid wilden deze herdenking veralgemeniseren en daar géén Joodse herdenking meer van laten zijn. De Palestijnen werden erbij gehaald, de vluchtelingen, racisme.... Het moest ook hun herdenking zijn. En dat is de reden waarom er nu twee herdenkingen zijn. Slim hoor.
Moet de Joodse gemeenschap in Nederland zich die eigen Joodse herdenking dan laten afpakken terwijl een antiracismedemonstratie heel goed op een ander moment zou kunnen plaatsvinden?
De Joodse Gemeenschap voelde dit als een aanval op deze oude Joodse herdenking, maar ook op de Joodse Gemeenschap zelf en had daarom opgeroepen tot een samenkomst in die prachtige Portugese Synagoge. En ja, het zou zo druk worden dat een zitplaats voor mij niet gegarandeerd kon worden. Ik ben dus niet gegaan maar bleef er in gedachten solidair mee.
De publiciteit was er ook naar, inderdaad. De pers begreep er weinig van of wilde geen partij kiezen, maar zoals het hoort, 'onpartijdig' blijven.
Maar met dochter had ik een plezierige avond. We lieten een pizzeria eten brengen, geen pizza maar patat, rijst, salade, sauzen en vlezen. We hebben uit beide schalen zitten snoepen tot we genoeg hadden. En ze is niet te laat naar huis gegaan, want zo na je werk naar je moeder gaan is ook vermoeiend.

Inmiddels zijn we een paar uur verder. En zit ik nog steeds achter het machien. Er zijn ook andere zaken bij te houden immers;-)
Voor het eerst heb ik mijn boodschappen - per internet - besteld om morgen thuisgebracht te worden door Albert Heijn. De prijzen zijn dezelfde als in de winkel, de bezorgkosten voor mijn adres zijn maar 3.95. Dat valt alleszins mee. Mijn boodschappenlijstje is normaal, voor 43,- euro, dus niet extra kort of lang. Ik ben benieuwd.
Wat ik nu voor het eerst gemerkt heb is de invloed van de bonuskaart van Appie. Desgevraagd konden ze de lijst met vroeger gekochte boodschappen tevoorschijn halen, die staan allemaal genoteerd... Big brother...
En nu is het de hoogste tijd dat ik iets ga eten.