dinsdag 13 december 2011

Zo tussen sinterklaas en kerst.

De afgelopen dagen…
Hoogste tijd om mijn dagboek bij te werken. De laatste, over o.a. het kosjer slachten, had blijkbaar niet veel lezers aangemoedigd. ;-) om te reageren.
7 December was dat. Nu is het de 13e dus. En inmiddels is er wel weer een en ander gebeurd natuurlijk. Never a dull moment. ;-)
Op 8 december moest ik me vervoegen bij de cardioloog in het BovenIJziekenhuis, in Amsterdam Noord dus. Het is een klantvriendelijk ziekenhuis moet ik zeggen. Elke afdeling is via een kleur en een routenummer te vinden. Nadat ik de week daarvoor bij de vaatchirurg te horen had gekregen dat ik een looptraining of een dottering zou moeten ondergaan was het dit keer de cardioloog die me onder handen nam. Nouja, bloeddruk opmeten en een hartfilmpje maken. Het wordt steeds pijnlijker om die bloeddruk te laten opmeten. Het straktrekken van de band is een pijniging geworden die ik niemand gun. Maar we hebben het weer ondergaan en in het nagesprek meldde de cardioloog dat hij me graag een katheterisatie wilde laten ondergaan. Dat is nog nooit eerder gebeurd. Blijkbaar ben ik flink achteruit gegaan. Voor die achteruitgang ben ik eerlijk gezegd minder bang (ieder mens is immers sterfelijk en is hier maar tijdelijk), maar die looptraining en die katheterisatie is andere koek. Geen lekkere nee. Ik hoorde dat de training heel zwaar is en ik heb totaal geen conditie meer. En die katheterisatie is ook bepaald niet plezierig te noemen. Reden waarom ik gevraagd heb die uit te stellen tot na de training als mijn conditie hopelijk weer wat beter is. Iedereen heeft er wel een mening over en ik was er niet alleen behoorlijk over in de war maar ik laat me ook mooi bang maken...
Gelukkig was dochterlief bij me, zonder haar was het een nog zwaardere dag geworden, waar van het gesprek met de cardioloog niets zou zijn blijven hangen.
Na even bijgekomen te zijn in het open restaurant van het ziekenhuis zijn we terug naar de stad gegaan en om op andere gedachten te komen even de Bijenkorf in gegaan. Zij moest toch een nieuwe agenda hebben en zelf vond ik ook de voor mij precies juiste... Die zaak is heel sfeervol rond deze tijd maar mijn hoofd was nog steeds niet helder en ik was vermoeider dan ik normaal geweest zou zijn. We zijn bij Moeders' in Happy Corner lekker gaan eten, dat hielp wèl...;-) en gingen met een echte Chinese kalender weer naar huis.
Zaterdag heb ik mijn boodschappen gehaald bij de grote Albert Heijn op de Nieuwerzijds Voorburgwal, bij de achterkant van het Paleis op de Dam. Vrijdag moest ik bijkomen en uitrusten. Het is nou eenmaal zo, niets aan te doen.
Het grote voordeel is dat het vlak bij de tramhaltes ligt, zodat ik niet hoef te sjouwen met dat pijnlijke been. De visboer had weer heerlijke producten die goed zijn voor een oud mens, dus ik ben er niet aan voorbijgegaan. En na de boodschappen heb ik voor Moeders' van Happy Corner twee rode 'kerststerren' meegenomen. Een jongeman hielp me de tram in met het karretje. In de koeltas en de katoenen tas en de rugzak had ik de rest van de boodschappen. Dus het was wel sjouwen, maar dat heb je als je niet elke dag, of zelfs elke week boodschappen doet.
Zondag weer uitgerust.... en maandag was het Bettydag. Vandaag was er een goede vriend op bezoek met wie ik altijd feestelijk lunch, dus vanmorgen door de storm en de regen even naar de bakker gelopen voor lekkere broodjes en een flesje sinaasappelsap. Altijd leuk..... inderdaad. We hebben daarna nog een klein uurtje een film gekeken, het vervolg van Fiddler on the Roof, waar we vorige keer gebleven waren , zo'n beetje, want al kijkend merkten we toch wel veel dingen die we al gezien hadden, maar dat geeft niet..
Morgen ga ik met de supersysop mijn nieuwe brillen ophalen!! Wat zal ik blij zijn met de nieuwe glazen, geen zelfkleurende meer, maar gewoon blanco. En met mooie montuurtjes ook nog. Jaja, gewoon bij Hans Anders. Ik ben heel benieuwd inderdaad.
---
Tot slot: vandaag heeft de 1e Kamer gedebatteerd over dat onverdoofd slachten. Zover ik weet zijn er nog geen besluiten genomen.
Ik verwonder me altijd weer over de drukte die men maakt hierover, terwijl er werkelijk dagelijks miljoenen dieren zogenaamd verdoofd geslacht worden. Je moet eens kijken hoe verdoofd vooral kuikens, kippen en varkens in de slachthuizen geslacht worden.... en in doodsnood spartelend aan haken worden gehangen...Terwijl z.g. onverdoofd slachten inhoudt dat een dier tot de laatste minuut eerzaam behandeld wordt en dan met één messtreek de slagader en de keel doorgesneden wordt waardoor het bloed meteen uit de hersens verdwijnt en zo'n dier in enkele seconden eerst bewusteloos is en na nog een paar seconden dood gaat bij gebrek aan bloed en adem..
Een naar verhaal, maar het is wel waar. Het geheel is echt een politieke zaak en geen zaak van dierenliefde. Anders zouden alle dieren kosjer geslacht worden, neem dat maar van mij aan....