zondag 5 mei 2013

Huldiging en herdenking

Nu de feest- en treurdagen voorbij zijn moet het gewone leven weer kunnen beginnen. Dat valt nog niet mee na zoveel emotievolle momenten. Ik ben niet zo erg oranje, maar het valt moeilijk te ontkennen dat de inhuldiging mooi, bijna volmaakt en indrukwekkend was en het hele feest nog lang in de herinnering zal blijven hangen. Er was maar één klein storinkje, van die actieve dame en die onbekende mijnheer op de Dam. Natuurlijk hadden ze daar toestemming voor, maar het was zo'n zinloze move in die enorme positieve menigte, dat ik alleen al daarom vond dat ze zich belachelijk gemaakt hebben. Het is zelfs nog in hun voordeel geweest dat de politie (volgens Bernard Tomlow de Koninklijke Veiligheidsdienst zèlf) ingegrepen heeft en hun actie daarmee gered heeft. Zodat hen niet letterlijk de mond is gesnoerd...

Maar dat grote feest is er niet door verstoord... Nou weet ik echt niet wie daarvoor gecomplimenteerd moet worden. De mensen die de meeste tijd in de kelder van het paleis doorbrachten, of de enthousiaste bevolking. Jaja, het was heel indrukwekkend allemaal en we keken, ook voor de grote televisieschermen en in de huiskamers, onze ogen uit naar al die hoge dames en heren uit de hele wereld. Dat hebben we nooit eerder gezien Het blijft een unicum, zo'n gebeurtenis, dus cynisme is hier niet op zijn plaats. En dat koningsblauw stond Maximá prachtig!

Het wàs allemaal heel bijzonder. En onze eigen koninklijke familie lijkt er een kapitaal aan kwijt te zijn geweest. Amsterdam en Het Rijk dus ook... Een irritante gedachte kwam op: 'Zouwen ze daar nou lang voor hebben moeten sparen?' (mooi, die taal van ons..met al die werkwoorden achter elkaar hè) Grapje natuurlijk.... ze hebben immers, net als hun gasten, ook meer geld dan ze in dit leven kunnen opmaken? ;-) Maar het was een prachtig feest en de echtelieden hebben heel erg hun best gedaan om heel erg koninklijk over te komen.

En toen zaten we ineens in de aanloop naar de vierde mei. Voor mij en velen met mij één van de emotievolle momenten van het jaar. Weer met succes versjtierd door de berichten uit Vorden. Waar men met kracht het recht verdedigde om de daar gevallen Duitse soldaten te mogen eren. Over de Joodse en Nederlandse graven daar werd met geen woord gesproken. Hoewel men daar ook langs wilde gaan natuurlijk....

Wat mij bracht tot het, net als verleden jaar, rondsturen van een mailtje waarin ik me openlijk afvroeg wat de werkelijke reden was dat Vorden ( gemeente Bronckhorst) zo vocht voor eerherstel van de Duitsers die daar liggen, op de dag dat wij alle Nederlandse oorlogsslachtoffers willen herdenken.... Hoe was Vorden in de oorlog en hoe komt het dat in zo'n dorp de Joodse mensen niet zo openlijk geëerd en herdacht worden?

Enfin, ik heb me weer drukker gemaakt dan gezond was en gelukkig heeft de burgemeester, zo niet ingezien wat de foute gedachte was, toch bakzeil heeft moeten halen. Tot volgend jaar? Die verzoening is er al lang, mijnheer de burgemeester, kijk maar naar de werkzaamheden op kamp Westerbork en niet alleen dáár.

Maar vier mei is de dag dat de Néderlandse doden geëerd worden. De slachtoffers die aan Néderlandse kant vielen herdacht worden. En degenen die in Nederlands Indië in de kampen en op het slagveld stierven..

Iemand protesteerde dat degenen die, zoals in Vorden, er anders over denken, de mond gesnoerd zouden worden. Zo kun je het bekijken. Maar ikzelf vind dat het onbegrip steeds weer uitgelegd moet worden. Inderdaad, Joodse mensen hebben Yom Hashoa, de gedenkdag van de Shoa, ofwel de Holocaust, die op 8 april door alle Joodse mensen herdacht wordt. Over de hele wereld, ook in Israel en in Amerika waar na de oorlog veel Joodse overlevenden en kinderen naar toe gebracht zijn, dan wel zelf gingen. Sinti en Roma (de 'Zigeuners', ruim 500.000 slachtoffers) hebben ook hun herdenking, op 19 of 20 mei a.s., precies weet ik het niet), en ook de Nederlands-Indische mensen hebben hun herdenking, op 15 augustus...en de homo's, lesbiennes en transgenders herdenken de vermoorde homo's, lesbiennes en transgenders bij het Homomonument bij de Westerkerk.

Maar op de 4e mei herdenken we samen alle Nederlandse oorlogsslachtoffers: Soldaten, in oorlogen en van vredesmissies, en alle Nederlanders die vermoord werden omdat ze 'anders' waren, andere godsdienst hadden, andere sexuele aanleg hadden, niet 'Arisch'waren.Of Aziatisch...

De stoerdoende antisemitische Marokkaanse jongetjes zouden het, als hun (over)grootouders al niet vermoord zouden zijn vanwege hun niet-Arisch zijn, ook niet overleefd hebben... Hun ouders mogen dat ook beseffen, want die hebben toch meeverantwoordelijkheid voor die uitingen van hun kinderen. Die zouden, als Hitler zijn zin gekregen had, ook geen kans op leven gekregen. Hitler had het zwarte haar en de donkere ogen van zijn Joodse moeder, ik weet niet wat zijn haat veroorzaakte tegen anderen met zwart haar en donkere ogen...maar zijn krankzinnige en even grote macht was als die van indertijd keizer Nero. Hij zette speciale moederhuizen op waar blonde soldaten blonde vrouwen moesten bevruchten om blonde, 'arische' kinderen op de wereld te zetten. Zie ook Wikipedia, hoofdstuk Nationaalsocialisme - Sociaal darwinisme en eugenetica. . Vrouwen en kinderen met zwart haar en bruine ogen hadden geen schijn van kans om in leven te blijven. Ik wil zo graag dat die jongetjes dàt beseffen.

En eindelijk is de lente uitgebroken. En is de vijfde mei dit jaar voor ons land een echte bevrijdingsdag geworden. Ook van de lange grijze winter. Was het maar overal zo vredig als bij ons, ondanks onze eigen moeilijkheden.