zondag 7 oktober 2012

Het was nacht, stikdonkere nacht en...

Het is 4.29 uur in de nacht. En ik heb nog niet geslapen. Soms heb je in heel oude huizen dat het huis 's nachts leeft. Dan klinken er overal vandaan (maar bij mij vooral bij de buitenachterdeuren), geluiden. Een liedje speelt door mijn hoofd: 't was nacht 't was nacht, 't was midden in de nacht, toen hoorden we een vreselijke slag...' nou, er waren dan geen zeven muizen, maar wel na een vreselijke slag die uit het plafond leek te komen, telkens als ik dreigde in te slapen een knal van de achterdeur, zo te horen bij het gesloten kattenluikje. Ik ben een paar keer opgestaan om te kijken of er katten zaten, maar er zat niets....Nee, ook die zeven muizen niet. Intussen bonst je hoofd, zit er een brok in je keel en fladdert je hart steeds van de schrik. En is de slaap, na 5 keer, echt verdwenen. Ik vermoed dat het verschil tussen binnen- en buitentemperatuur, zeker als de verwarming laag gezet is, het hout en ander materiaal van dit meer dan 100 jaar oude appartementje doet 'werken'. Niet leuk nee, maar niets aan te doen. Het kan natuurlijk ook zijn dat mijn bovenbuurman ook wakker is en actief door zijn huisje loopt. Daar hoor ik normaal nooit iets van, maar je weet maar nooit. Misschien heb ik de verwarming te laat lager gezet? Volgende keer dus een paar uur vroeger doen.

Verder heb ik geen moeite met 's nachts wakker zijn. Eigenlijk ben ik een nachtmens, maar als ik daaraan blijf toegeven gaat er vast iets mis met me. Dus aangezien ik toch wakker bleef ben ik er maar uitgegaan. Het duurde even voor ik mijn brilletje had gevonden. Maar met de hulp van de reservebril ;-) die altijd op dezelfde plek ligt, had ik de gewone bril vrij snel gevonden. Ik heb hem tussen de vouwen van de sprei meegevouwen. Ja, typisch iets voor een verstrooid mens als ik. Raar is wel, dat ik nu het licht brandt en ik weer vlijtig zit te tikken, helemaal geen geluiden meer hoor.

Wat heb ik te vertellen... Van de week heb ik een nieuw e-boek op mijn e-reader dus, achter elkaar uitgelezen. Gebeurt me niet te vaak, maar dit boek was zo bijzonder dat ik het iedereen die niet zelf in een Duits kamp heeft gezeten, van harte wil aanbevelen. Het boek heet Anne Frank, mijn beste vriendin. Het is door Hanneli Goslar het vriendinnetje in kwestie, nu een oude vrouw in Israel, vertelt aan de schrijfster, Alison Leslie Gold. Er is geen twijfel mogelijk aan de authenticiteit van het verhaal. En het volgt de verschrikkingen van de oorlog van de blije kinderen van vóór 1940, via alles wat een kind niet mee mag maken, tot de terugkomst in Nederland. Voor mij, die de gang van mijn moeder grotendeels uit de tweede en derde hand te weten moest komen was het ondanks de vreselijke inhoud, weer een bevestiging van wat ik te weten was gekomen. Ik heb even op Google gekeken, bol.com laat het boek duidelijk zien.

Een heel ander onderwerp is het feit dat oude, zieke en dementerende mensen van nu worden uitgeknepen in de tehuizen en instellingen. De goede instellingen niet te na gesproken schijnt het normaal te zijn dat mensen die af en toe een douche willen, daarvoor veel extra betalen ( heel veel meer dan ze vroeger in de badhuizen betaalden voor een bad of douche) Het merken van de kleding kost ook een kapitaal als je dat moet laten doen, evenals een broodnodig wandelingetje... want je moet toch af en toe bewegen? En hoort ook dat niet bij de normale verzorging? Ik zou zo graag eens een lijstje met kosten willen zien die mensen inclusief kost en inwoning en normale verzorging, betalen per maand. Als je alleen een aow hebt, krijg je dan tegenwoordig nog wat zakgeld of moet je daar dan die 'extra's van betalen? We moeten dus per onderdeel gaan betalen, omdat we te oud en te ziek zijn om nog voor onszelf te kunnen zorgen. Er was een tijd, dat wie oud en versleten was, vanzelfsprekend kon rekenen op de hulp die ze nodig hadden. Zelfs in de oude mannen- en vrouwenhuizen van vorige generaties. Wie dit te berde heeft gebracht en wil gaan uitvoeren? Jet Bussenmaker, een jong en gezond persoon zonder lichamelijke afwijkingen. Ik vraag me af of ze een vader en moeder, of grootouders, oud heeft zien worden.

We hebben hier in huis vrijdag weer een kleine overstroming gehad. En iedereen kloste lekker door de plassen zonder zich af te vragen waar het vandaan kwam, wie er verantwoordelijk voor was, wie er iets aan zou kunnen doen en wie de boel zou droogdweilen... Tja, ik dus weer. Hoewel ik bijna de oudste ben hier in huis. De glazenwasser voor het atrium was lekker met waterslangen in de weer geweest en één van de gootjes was overgelopen. Samen met een buurman hebben we het gootje ontstopt en hij heeft het water doen weglopen op de goede manier.... en ik heb beneden de boel maar drooggedweild. Maandag maar de woningbouw inlichten... Jawel, ik dus. Bijna zolang ik hier woon heb ik al gevraagd of hier geen huismeester kon wonen, zoals ze ook in het Occohofje hier aan de gracht hebben, maar dat heeft nooit resultaat gehad.

Jaahaa, en dat gebeurde toen ik zo flink was geweest om weer eens (met de metro) naar de Nieuwmarkt te gaan. Op 15 m van de metrolift,bij de Chinese Toko weer mijn eigen thee gehaald onder meer, De paar kraampjes langs gelopen en verse biologische groente gekocht en toen ook nog naar Jacob Hooy de beroemde kruidenwinkel, voor Tantum, de pijnstillende crême die ik nodig zou hebben voor mijn been, als ik weer thuis zou zijn. Met de lift en de metro en daarna de storm die hier heerste, weer terug naar huis, waar ik het inderdaad hard nodig had. ;-)

Ja en toen vond ik dus thuis die overstroming ...

Vandaag, zaterdag, van de weeromstuit dus grotendeels thuisgebleven. Even naar de bakker voor een galle en een half viergranenvolkorenbroodje, en twee keer naar de buurman op de gracht om zijn brievenbus leeg te maken. Eerst de weekend-ochtendkranten en de tweede keer de weekendmiddag-kranten (buurman houdt net als ik van kranten ja) en de post.... Maar dat was alles...

Inmiddels is het bijna half 6... ik ga proberen nog een paar uur te slapen.

p.s. nog even heerlijk geslapen tot half tien, dank je.