dinsdag 28 april 2009

En zo blijven we bezig.

Vanmiddag heeft het geregend, niet erg, maar langdurig. En ik ben er heel blij mee. Want de grond is vreselijk droog. En ik liep dus genietend in die regen in de stad. Er was een balein van mijn parapluutje gebroken, dus die gebruikte ik maar niet.
Ik spáár kapotte parapluutjes, net zoals ik ansichtkaarten bewaar. Van beide heb ik een flinke hoeveelheid. Je weet maar nooit wie nog iets kan doen met de lapjes van kleurige pluutjes of ansichtkaarten.
Ik herinner me dat ik op de kleuterschool een vilten matje had en een priknaald om leuke ansichten uit te prikken. En ik weet dat er ook mensen zijn die stads- en dorpsgezichten sparen…

Hier werd ik even opgehouden omdat mijn b.l.e.k.d. (mijn bijzondere, lieve en knappe dochter) me belde.
Even bijgepraat, een zegen zo’n dochter hoor.

Maar goed, ik was dus even de stad in. Mijn nog steeds zieke buurman groeit tegen de verdrukking in, die had een grotere maat kleding nodig. En omdat ik dus toch in de stad was vond ik het zinnig om ook even voor mezelf rond te kijken.
Raar is dat. De Ijsheiligen moeten nog komen, en Pasen is voorbij.
Vroeger werd, dacht ik, na Pasen de zomerkleding tevoorschijn gehaald en waar nodig gewassen en bijgewerkt. Zelf heb ik alleen nog maar een paar ‘tussendoordragers’ uit de kasten gehaald. Die kan ik dus dragen als het nog net niet warm genoeg is, met iets warms eroverheen, als dat nodig is.
Maar hoeveel mooie zomerkleertjes ik vanmiddag ook zag, het trok me niet, ik had nog geen zin in nieuwe zomerkleertjes. Alleen een strooien hoedje bij C & A gekocht, als enige uitzondering. Tja, ik ben een hoedenmens, had nu ook mijn warme zwarte hoedje op. Want het was kil vandaag. Gelukkig wordt er voor 30 april beter weer verwacht. Zou zo zielig zijn voor zovelen, als het koud en regenachtig is die dag.
Bij C & A hebben ze ook weer van die echte katoenen tassen, dus voor 1,50 ook maar meegenomen. Bij V & D hadden ze ook ‘eigen’ tassen, maar die waren van een verdacht soort plastic en stonden open. De tassen die een ritssluiting hadden waren niet mooi. Ik heb het niet over luxe tassen, maar de soort waar je je daar gedane boodschappen in kan doen. Met de opdruk van de zaak dus.
Voor de buurman ben ik goed geslaagd in elk geval.
Raar wel, dat het winkelen in twee winkels toch zo vermoeiend kan zijn.
Als je dan de tram naar huis neemt kun je alleen hopen dat er een zitplaats is. Er zat een oma in de drukke tram, die haar beide kleinkinderen ieder een zitplaats liet innemen. Ze waren vier jaar gewéést, dus was ze niet verplicht er eentje op schoot te nemen. Maa ze hàd ze bij elkaar kunnen zetten of één van haar kleinkinderen, gezien de overvolle tram, toch op schoot kunnen nemen. Toen ik haar vragend aankeek keek ze terug met een blik van: ‘nou èn…!! Sèg deres wat van!!’
Ik zei dus niets, haalde mijn schouders licht op en probeerde langs de menigte een beetje naar voren te gaan. Waar gelukkig een jonge man spontaan opsprong om me zijn plek aan te bieden. Want stáán in een overvolle tram is geen pleziertje. Zeker niet als je zo moe bent. Wat ik wel heel erg vond was dat een Pakistaanse ? vrouw van middelbare leeftijd, ook met volle tassen, wel opstond voor me. Ik heb haar bijna gesmeekt om te blijven zitten: ‘O nee, alstublieft, blijft u zitten….’

Thuisgekomen moest ik dus eerst gaan liggen en een uurtje slapen, voor ik het eten kon maken voor vanavond en de volgende was van buurman kon gaan doen. ;-) Dat zal nog wel even zo doorgaan. Maar geen bezwaar. Ik voel me graag nuttig ;-).
Trouwens, de spaghetti met tomaten-uiensaus en gehaktballetjes en rauwe suikerboontjes was heerlijk, dank je wel voor de vraag…

Inmiddels is de wasmachine ook uitgewerkt, dus ga ik maar weer een wasje ophangen… Nee ;-), ik heb geen droger, mijn droogrek en wasknijpers functioneren prima…