zaterdag 13 juni 2009

Een beetje zomer vandaag.

Waarschijnlijk heb ik hem vanavond voor de vijfde keer gezien, misschien zelfs voor de zesde keer… En elke keer dacht ik: nou nee, ouwe koek, niet mijn stijl, ik hoef niet meer.. En dan kijk je toch even en ben je verkocht…
Die ouwe Blues Brothers. Vooral de ongelooflijke achtervolgingsscène, die nooit geëvenaard is, noch als scène noch qua kosten, denk ik.
En de slotscène dan? Die Jailhouse Rock….. daar is de gelijknamige uitvoering met Elvis Presley een balletuitvoering bij, vind ik.
Ja, die film is bijna 30 jaar oud maar nooit uit de tijd geraakt… En ik heb weer genoten van die film. Tijdens de vele en langdurige reclames waren er genoeg andere dingen te zien. Daar ging ik me maar niet aan ergeren.

Vandaag voor het eerst deze week weer eens lekker uitgeslapen. Geen wekker hoeven te zetten. Tja, bijna een werkende vrouw hè, op mijn leeftijd.
Vanmorgen ook alles op mijn gemak en rustig gedaan. En uitgebreid ontbeten met o.a. de twee broodjes die Buurman altijd op zaterdag voor me meeneemt. De zaterdagse kranten doorgenomen bij een bak koffie, die lees ik later wel uitgebreider.

Vanmiddag mijn boodschappenkarretje en de tram gepakt en naar de Turkse Super gegaan. Het is vandaag weer een beetje zomer hier. Er staat altijd een heleboel fruit buiten uitgestald. Leuk is wel dat daar altijd mensen staan die aarzelen, of ze wel ‘durven’ kopen wat daar voor het pakken ligt. De plastic zakjes en de kassa staan ook buiten. Ze durven die heerlijke perziken en die grote abrikozen niet aan. Is dat Hollands? Bang een paar centen uit te geven aan dingen die ze (misschien) toch niet durven eten??? Want ‘wilde’ impliceert misschien dat ze oneetbaar zouden kunnen zijn….En daar liggen dan die kistjes vol met heerlijk geurend en smakend zomerfruit. Er is een uitdrukking voor, die ik nog nooit op schrift heb gezien… Ik stond daar te ‘tandakken’….Waar de uitdrukking vandaan komt weet ik niet.
Ik heb het al vaker hierover gehad hè? Hopelijk verveel ik er niemand mee.

De slagerij van de winkel is prima. Dus als ik toch in de buurt ben haal ik er ook mijn vlees. Ze hebben van alles, behalve varkensvlees. Soms zijn de porties wat groot voor een alleengaande, want de bouten, die heerlijke lamsbouten, worden voor mij echt niet in plakken gehakt.
En ik vergeet de rest van de winkel niet, het is tenslotte een supermarkt.

Drie kg wilde perziken gewassen en de groentenbak van de koelkast in… En hier en daar in huis wat uitgedeeld. Hééérlijk. Maar zover ik weet alleen te koop in allochtone winkels. Bij de bekende supers heb ik ze nog nooit gezien.
Die vruchten smaken zoals in je herinnering vroeger de perziken roken en smaakten en nog zouden moeten smaken. En weer grote abrikozen ook.
Deze week kunnen we weer vooruit.

Dat ik dus niet netjes op z’n Hollands gegeten heb, kwam ook omdat dat platte Turkse brood, vooral het volkoren brood, zo lekker is, dat ik het droog eet, telkens een stukje eraf trek, met een rauwe rode puntpaprika, ook daar gekocht en het fruit, maakt het een complete maaltijd voor mij. Dat is een Zaterdagse traktatie. Volgende week maar weer een moeders’ soep eten?

Gisteren heb ik het kleine scootmobieltje doorverkocht. Echt nodig heb ik het nog lang niet en een mailvriendinnetje dat ik al meer dan 10 jaar ken, kon het heel goed gebruiken. Men kan dus weer normaal mijn gangetje in, waar dat scootmobieltje stond. Het geld maar snel op mijn rekening teruggestort. Geen geld in huis hebben voelt veiliger.
Ze kwam rond koffietijd en we hadden elkaar al jaren niet gezien, dus dat was wel even bijpraten ook.
Verder was het gisteren geen ‘lekkere’ dag. En in de middag heb ik dus weer moeten liggen. En geslapen. Dat komt gelukkig niet zó vaak meer voor, maar meestal als er weersverandering op komst is. En dat was het dus weer.