zondag 19 juli 2009

Een paar vermoeiende dagen.

Zondagavond en ik ben echt heel moe. Niet van vandaag, want de verjaardag van mijn dochter is niet vermoeiend maar plezierig.
En ik ben, niet te laat, keurig thuis afgeleverd.
Maar de afgelopen dagen waren voor een oud mens alles bij elkaar heel vermoeiend. Of ik dat nou wil of niet.

Donderdagmiddag was mijn tuinvrouw hier. Donderdagavond begaf mijn oude wasmachine het. Ik had hem elf jaar geleden tweedehands gekocht, dus het werd tijd. ;-(. Daar zal ik niet over mopperen. Maar ik had nog een wasje voor de buurman in het revalidatiecentrum te doen, dus deed dat maar op de hand. Hij heeft in elk geval zaterdag schone t-shirts gekregen.
Vrijdagmorgen heb ik op www.marktplaats.com gekeken naar een nieuwe machine. Een bovenladertje, en liefst een Bosch.

Ik vond inderdaad op marktplaats een webwinkel in Zwanenburg (bij Halfweg ligt dat) en een Bosch bovenladertje. Ik heb wel véél wassen, maar het zijn meestal kleine wasjes. Buurman zijn onderbroeken was ik echt niet met mijn eigen kleren en zijn dikke 'sport'broeken vullen met z'n tweeën al mijn wasmachine.
.
Goed, ik belde Freek de Onbetaalbare, die gouden neef van me, die stapte zonder meer in zijn auto om in Zwanenburg eerst te gaan kijken en belde vandaaruit dat naast de machine van 90 euro, die ik op het oog had, een veel mooiere en jongere stond voor 150 euro. Ik liet het aan hèm over en het werd de laatste. Het machien zou nog dezelfde middag tussen 2 en 4 bezorgd worden. Freek ging, vanuit Zwanenburg materiaal halen bij Gamma en kwam toen naar mijn huis om de oude machine los te maken en een nieuwe elektrische bevestiging te maken voor de nieuwe. In de tussentijd ben ik gaan pinnen. Want ik sta er altijd op contant af te rekenen. Dat ik nu 'nòg rooier' sta is jammer, Maar het is een heel mooie machine, een Bosch Logixx 6 bovenladertje. Ik heb hem even op voorwas en spoelen gezet met een beetje chloor voor de frissigheid, want hij rook een beetje muf binnenin. Dat was op aanraden van neef en nicht…

Maar mensch, wat ben ik er blij mee. Ik moet af en toe gaan kijken oftie wel draait, zo stil istie. ;-) En die Freek, de man van mijn nichtje Elly dus, verdient een troon in de hemel. Want toen de machine gebracht was heeft hij hem nog zelf op zijn plek gezet en aangesloten en nog eerst het vloertje schoongemaakt op de plek waar de oude machine gestaan had. En toen hij zijn welverdiende koffie ophad heeft hij me nog geholpen de foto’s uit mijn camera op de computer te zetten en de camera leeg te halen.......
En bij Buurman heeft hij nog een cd'tje trachten te installeren... maar dat ging niet bij de kleine oude Windows '98 van Buurman.

Buurmans’ hondje Teddy had al twee dagen zijn eten niet binnengehouden maar wat dat betreft praatte ik met Buurman tegen dovemansoren. Geen vet, had ik gezegd, hij spuugt gal.... maar hij gaf dat dier plakjes worst en iemand probeerde hem wijs te maken dat hij corned beef moest hebben om zijn pilletje te kunnen slikken. Kun je hem net zo goed mager spek voeren, zo vet is dat. Ik zei, beetje zachte rijst met fijn gemaakte gekookte kip - gaf hij het beestje nassi... ja, dat is er natuurlijk ook weer uitgekomen. Nouja, drinken deed hij gelukkig nog. Maar zo'n zwaar dier verzwakt wel gauw dan.
Dus ik heb wat rijst gekookt, en een kippetje gekookt, om zelf wat soep te maken voor mijzelf. En rijst met kippenbouillon en stukjes kip voor Teddy gemaakt. Samen met de pilletjes, dat zal ik niet ontkennen, en dit dieetje, is het hondje van Buurman gelukkig weer behoorlijk opgeknapt. Ondanks zijn veertien jaar. Moge hij er nog 14 jaar bijkrijgen..

De nieuwe machine is wel wat moeilijker voor me. Ik bèn al geen held met elektronica….maar we komen er wel uit.
Gisteren, zaterdag dus, wilde de buurman in het revalidatiecentrum een paar poloshirts en zomerbroeken hebben en dan wil hij dat meestal al eergisteren hebben. ;-) Aangezien ik de komende dagen geen tijd zou hebben ben ik die zaterdag gaan kopen.
Dat betekende een paar uur naar de warme en drukke stad. Horden Engelse, Amerikaanse en Spaanse toeristen waren weer in de stad neergestreken en vooral de Engelse jonge toeristen blinken niet uit in beleefdheid.
Is het iemand weleens opgevallen dat jonge mensen met gemak de hele stoep in beslag nemen en niet uit de weg gaan als iemand hen tegemoetkomt? Je moet als oud mens je gewoon tussen hen doorwringen. Want ik ga niet voor ze uit de weg of van de stoep af!
Of dat ze bij het instappen in de tram gewoon voordringen?
Dat soort dingen. In zeker 8 van de tien keer zijn het dan jongelui uit het Verenigd Koninkrijk. Echt waar.
Maar goed, nadat ik de boodschappen voor buurman had gedaan moest ik nog eten, de schone was opvouwen en in mijn boodschappenkarretje opbergen en rond half zeven weer hop…. Naar de tram.. En doodmoe thuisgekomen een paar uur later.

En vandaag dus de verjaardag van Jessica. De heenweg was weer een crime. Hoewel de tram door werkzaamheden dit weekend weer dicht bij huis de noodhalte had, reed die tram recht voor mijn neus weg… En moest ik wachten op de volgende. Het is zondag, dan rijden er minder trams. En er was alleen een haltepaal, geen abri, met een bankje om even te zitten.
Onderweg, in de binnenstad, klonken er opeens sirenes. De tram stond stil, het leek of àlles even stilstond…
Toen ik eindelijk na de uitstaphalte richting haar huis ging, bleek de straat afgesloten door ook daar breek- en verbouwwerkzaamheden en moest ik door nat zand waar een rioolbuis lag te druppelen (stank dus), om haar huis te bereiken. Maar haar mooie huisje, helemaal Amsterdamse School, ook van binnen, werd veilig bereikt en we hebben een warme familiemiddag gehad…
Ik had voor Jessica een cadeaubon voor een heel uur Chinese (of Thaïse, daar kwamen we niet uit) massage…en een taartje meegenomen. Het is een gerenommeerd instituut, waar die massages gegeven worden… Toen ik de bon ging kopen heb ik het daar natuurlijk eens goed bekeken, en toen vroeg het meisje dat de kassa bediende of ik misschien stijve spieren had? Eh…. Stijve spielen, zei ze eigenlijk. ;-))) Ja natuurlijk, maar ik kwam niet voor mezelf. Toch is het een plezierige gedachte me ook eens flink onder handen te laten nemen. Als het schip met geld binnenkomt. ;-)
En nu ga ik echt uitrusten.