En weer is het vrijdag

En weer is het vrijdag. Wat gaat de tijd toch snel. Eh… klopt niet. De tijd lijkt alleen snel te gaan. Tijd is iets ongrijpbaars als je erover nadenkt. Wie heeft de tijd ingesteld? Wij mensen zelf toch, zou je denken. We hebben hem ingesteld in seconden, minuten, uren, dagen maanden jaren (vliegen als een schaduw heen, jaja, ik weet het wel ;-)) ). Maar toch, tijd vliegt voorbij en een mens is oud voor hij de minuten van zijn/haar leven heeft kunnen tellen.

Het was een plezierige middag, maar die is nu ook weer voorbij. Nu komen weer de papiertjes met aantekeningen naar me toe fladderen. Dingen die ik nog niet overdacht heb en dus ook niet neergeschreven.

Bij voorbeeld het volgende: en poosje geleden hoorde ik op de televisie iemand vertellen dat we er in Nederland gemiddeld € 26.000,- per jaar op zouden achteruitgaan. Hè??! Ja, dat zei ze.
Ik ontvang amper de helft van dat bedrag per jaar…… waar moet ik dan van gaan leven? En dan denk ik dat ik nog niet mag mopperen vergeleken met heel veel gehuwde en ongehuwde Jan Modalen van rond mijn leeftijd.

Het is een rustige week. Weinig afspraken. Voor vandaag dus een afspraakje met een jonge vrouw van Stadsdeel Centrum, over communicatie tussen stadsdeel-WMO en stadgenoten.
En dinsdag naar buurman, van wie ik een heel mooi setje sieraden kreeg. Een keramieken hanger met bijpassende oorhangers. Zijn manier om ‘dankjewel’ te zeggen. Wat ik hierbij terug zeg.

Maandag was het Bettydag. Maar voordat Betty hier was, kwam Freek…
De computer had me wat in de steek gelaten. Elke mail ging in veelvoud de deur uit, maar in mijn ‘verzondenmap’ kwam niets binnen. Heel rare zaak. Ook toen neeflief weg was en ik een mailtje stuurde om hem te bedanken, kwam dat, volgens zijn zeggen, in 25-voud aan. ;-( Potdorie.
Scannen leverde totaal niets op. Ik stuurde een mailtje aan de postmaster van de profider en defragmenteerde nog maar een keer. En toen was het plotseling over. Hoewel, elke keer als ik een mailtje verstuurde, ik mijn vingers gekruist hield, kwam het toch nog een enkele keer voor. En de oorzaak? Ben ik nog steeds niet achter gekomen. Sorry aan de slachtoffers.

Dan waren er ook mijn discussies over de ‘apostel’ Paulus. Hoe ik aan de wijsheid kwam weet ik niet, maar voor mij was die man een ordinaire collaborateur en spion, met als enige bedoeling de leringen van (de profeet) Jezus ongevaarlijk te maken.
Voor belangstellenden zie de site: http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article948013.ece/Demasque_van_een_bedrieger Waarin de Volkskrant wel de schrijver, maar niet de inhoud aanvalt…..

Ik heb die Paulus altijd, ook in mijn christelijke opvoeding, gewantrouwd en gehaat. En kwam deze week tot de conclusie dat ik niet de enige was. Er zijn genoeg schrijvers die het met me eens zijn, al worden ze allemaal in de ban gedaan door de kerken. Ik ben geen lid van een kerk whatsoever.
En deze week kreeg ik het boekje over Maria Magdalena van Jacob Slavenburg weer in handen. Dat bevestigde alleen maar weer mijn gevoel daarover.
Zit ik me dáárover weer op te winden…. Wat heb ik er eigenlijk mee te maken? Ik ben zelfs niet Christelijk.. je zou me toch wat…! ;-)

Oké, dat was weer genoeg voor vandaag.