Alweer zo’n mooie dag.

En wat was het zonnig en prettig weer vandaag. Nog even van genieten dus.

Vanmorgen was neef Freek hier. Mijn onvervangbare system operator ofwel sysop. Hij had een prachtige nieuwe leencomputer bij zich en heeft mijn oude computer, na een heleboel dingen overgezet te hebben, meegenomen. Het is wel wennen, ik ben het z.g. dashboard van mijn blog nog kwijt, maar dat komt ook wel goed. Het is een heel mooi programma, en ik ben er erg blij mee.
Freek is er wel uren mee bezig geweest.

Toen hij weg was moest ik op weg naar de fysiotherapeut. Etienne is ook een tijdlang met me bezig geweest. Ik voel me dan weleens gemangeld hoor. Maar achteraf ben ik altijd blij dat ik geweest ben. Hij is manueel therapeut, en een goeie.
In elk geval heb ik daarna weer een toch wel flinke wandeling gemaakt. Eerst even naar de Hortus Botanicus, waar ik een jaarkaart van heb. Even naar de winkel, want met planten sjouwen op dat moment zag ik niet zo zitten. Maar ik moest wel een cadeautje kopen voor iemand en dat lukt daar altijd. De dichtstbijzijnde cadeaushop, zeg maar... Voor poes had ik een rubber kikkertje meegenomen. Ze komt altijd thuis met kikkertjes als het nat weer is. En die legt ze dan bij me neer… Ik moet die dan heel voorzichtig van haar overnemen en opnemen en weer buiten in de struikjes zetten. Gelukkig houden kikkertjes, als ze in gevaar zijn, zich altijd dood, dus dat oppakken is niet moeilijk. En zodra ze de struikjes weer ruiken zijn ze weer levend en springen van je handen. Mijn lieve hulp heeft bijna een trauma opgelopen toen ze verleden week op het terras een volwassen kikker zag. Die is er doodsbang voor. ;-)

Enfin, na de Hortuswinkel door naar de apotheek; ik verwonder me nog altijd over de hoeveelheden aan pillen die ik moet slikken, de rest van mijn leven…. Maar dat zal nodig zijn om me rechtop te houden. Leuk gesprekje met één van de apothekersassistentes, een vrome en o zo lieve Moslima, waarmee ik het vanaf het begin goed kon vinden. Volgende week is het ook Suikerfeest. En dat valt tegelijk met Rosh Hashana, het Joods nieuwjaar.

Verder lopend kwam ik bij het Joods Historisch Museum. Er is een interessante tentoonstelling daar, ik zag de naam Evert Werkman staan, dus komende tijd ga ik er beslist eens kijken. Maar nu kwam ik er voor de museumwinkel, weer voor een klein cadeautje en een paar ansichtkaarten. Daar kom ik graag, maar ook daar is in de loop der jaren veel veranderd. In elk geval kan ik iedereen aanraden daar eens te gaan kijken.

En omdat ik toch in de buurt was, meteen maar overgestoken naar het Waterlooplein.
De kooplieden waren hier en daar al aan het opruimen, maar er waren nog meer dan genoeg mensen om ze even gedag te gaan zeggen. Ook hier kom ik al zo lang dat ik sommigen bij naam ken. Japie, Josje……..en nog een paar. Japie zat lekker in het zonnetje, had nog geen zin om op te ruimen, maar achter hem zaten op het terrasje van Café Waterlooplein al een aantal mensen van het plein met een biertje en een saffie bij te komen.

Er waren een paar nieuwe kooplui bijgekomen. Groente- en fruitverkopers.
Het waren voornamelijk jonge mensen van Turkse afkomst, die daar stonden. En ook daar heb ik plezierig mee staan praten. Ik wenste hen ook een Goed Suikerfeest en dat bleek ook een verrassend resultaat te hebben. De vastentijd lijkt een heel goede uitwerking te hebben. ;-)))
Ik kreeg behalve mijn kilo gele pruimen ook een geschilde en helemaal uitgesneden ananas gratis mee. Hoefde alleen het hart eruit te drukken - ze hadden dat al helemaal losgemaakt - en de ananas in plakjes te snijden. Zomaar, een lief gebaar vond ik het.

Ben toen wel op de tram gestapt, want het pootje ging weer opspelen. En thuis verder lekker druk bezig geweest. En nu is het hélemáál op.
Dus, mede op aandrang van poes Pika, hou ik op met computeren…. En ga proberen dit in mijn blogje te krijgen.


En inmiddels is duidelijk dat ook dat weer gelukt is. Ooit word ik nog goed met de computer.... in een volgend leven. ;-)