twee verhaaltjes...columns eigenlijk.

Omdat ik om een andere reden zocht in mijn oude columns kwam ik nog een paar leuke verhaaltjes tegen, waarvan eentje een beetje duidelijk makt dat ik voorheen in Nieuwegein woonde en daar ook een taak vervulde. O.a. het maken van columns dus met de onderstaande inhoud.
Ik hoop maar dat ze nog met plezier gelezen worden, want ze zijn al een paar jaar oud ;-).
-----

Een column?

Als er weer een column gemaakt moet gaan worden tuimelen er soms zó veel mogelijke onderwerpen door mijn hoofd dat ik geen keuze kan maken. Als ik nu eens een stukje zou maken over de onmogelijkheid een keuze te maken, de moeilijkheid om een onderwerp voor een column te kiezen? Is dat een onderwerp, om over te schrijven in een eventueel te maken column?

Onderwerp: keuzes maken voor een column dus. Zoals daar zijn: de nakende lente, die overwegend grauw en grijs en koud is. Of de heerlijkheid van weer gezond te worden, nadat het leven je bijna was afgepikt. Of het genieten van goed gezelschap, van schone taal die je hardop leest uit een gedichtenbundel, die zomaar op je keuken- of je salontafel ligt. Over politiek zijn ook talloze columns te maken, over natuur en milieu, over de omgang met mensen met elkaar. Vertel mij nooit dat er geen onderwerpen zijn, er zijn er te veel. Zo veel, dat ik er geen keuze uit kan maken. Daarom heb ik deze keer een column gemaakt over het niet weten waarover een column te maken. Here-me-tijd, wat een onderwerp. Of, om in de stijl van het literaire onderwerp voor dit jaar te blijven : Mijn God, wat een onderwerp.

Het hangt van het doel van een column af, waarover je kunt schrijven. Als het bij voorbeeld de bedoeling is mensen te motiveren om zich bewust te durven worden van het feit dat zij medeverantwoordelijke aardbewoners zijn, schrijf je anders dan voor een literaire kring. Voor die laatste doelgroep schrijf je een stukje dat inspeelt op het pure plezier van literair bezig zijn. Daar is geen waardeoordeel aan verbonden. Het eerste is niet per definitie politiek maken, het tweede niet persé literatuur. Het is de kunst met een heel kleine ka om een column te maken die mensen met plezier lezen. Een stukje tekst, dat een bepaalde, vooraf afgesproken grootte kent en regelmatig en herkenbaar als zodanig wordt gedrukt. Een stukje over één onderwerp, met een begin en een logisch einde.

Ik denk dat ik hiermee een column gemaakt heb over het onderwerp column. En dat het de volgende keer wat gemakkelijker gemaakt wordt een stukje te schrijven voor een blad als Opspraak van Beeldspraak of de Nieuwsbrief van onze Literaire Kring.


-------------

Wereldwerk.
Laten we er even van uitgaan dat Nieuwegein geen “Remy” heet: “Alleen op de wereld”, kent U nog het beroemde boek van die naam?
Remy gaat van hand tot hand, heeft vrienden bij mensen en dieren, maakt vreselijke, maar ook mooie dingen en mensen mee en komt uiteindelijk toch goed terecht. Alleen op de wereld was Remy zeker niet -net zo min zijn wij mensen alleen op de wereld en dat geldt ook voor Nieuwegein. En zonder medeaardbewoners bestáát Nieuwegein zelfs niet. Evenzo kon de troupe van Remy niet overleven zonder de mensen waarvoor ze moesten aantreden.
Het is dus belangrijk dat de groep mensen waaruit de stad Nieuwegein bestaat samenwerkt met de rest van de maatschappij die wereld heet. Wil Nieuwegein althans haar goede plaats behouden of haar goede plaats van bestemming bereiken in deze wereld. En geen “Remy “gaan worden
.
Zoals “Remy en zijn troupe” moeten wij mensen ook nog een lange weg gaan en veel nieuwe dingen leren. Die lijken soms moeilijk, en vragen soms offers. Maar zij zijn noodzakelijk om ons te laten overleven. Als mensen, als stad, als land en als wereld. Zij zijn noodzakelijk voor de gehele global village.
Daarvoor zijn wereldwijd plannen gemaakt en agenda’s opgesteld. Lokale actiepunten opgesteld die een mondiale uitwerking krijgen. “Act locally, think globally”: handel plaatselijk, denk wereldwijd”, het is geen loze kreet gebleken… Het is een overlevingsstrategie geworden.
Hoe die plannen en agenda’s eruitzien en wat wij moeten doen om die uit te voeren, willen we proberen in deze Mondiaal in beginsel duidelijk te maken
Veel ervan is gemeentelijk beleid dat moet worden uitgevoerd. Maar aan ons is er erop toe te zien dat dit ook gebeuren zal. Een klein deel moeten wij als burgers zelf doen, wil Nieuwegein ‘bij de wereld blijven horen’ en geen Remy gaan worden in deze maatschappij. Dat vraagt om een: Radicale Evolutie van Maatschappelijke Inspanningen.
Wereldburger


p.s. Het blad ‘ Mondiaal’ was een maandelijkse ondersteunende uitgave van een blad voor ‘Mondiaal Platform’ in Nieuwegein. En Wereldburger was mijn pseudoniem.