zondag 2 oktober 2011

De week beschouwend.

Poes Pika zit weer naast het toetsenbord onder de warmte uitstralende bureaulamp en ligt zachtjes te snorpiepkreunen. Ze is nog lang niet beter en haar pilletjes 'vallen' niet echt lekker maar helpen wel, denk ik. Vanavond ben ik wat dat betreft weer een beetje gerustgesteld. Ze voelt niet meer koortsig aan.
Het heeft weer te lang geduurd, maar ik heb een goed excuus. Deze oude vrouw is bezig af te rekenen met het verleden en had, zoals eerder geschreven, een groot verhaal te schrijven voor eigen gebruik. Dat kostte tijd en energie.
Bovendien ben ik - als ik niet aan het tikken of wandelen ben - mijn boekenkasten aan het uitruimen. Voor mijn ex-schoonzusje had ik al een tijd een boekendoos vol oude kinderboeken klaar staan. Vandaag hoorde ik dat ze geen belangstelling heeft, of geen ruimte... ;-))
Nu staat er anderhalve boekendoos met - voor mij in elk geval - waardevolle JOODSE boeken klaar voor wie er belangstelling voor heeft. Daar komen nog veel meer boeken bij.
Waarom ik dat doe?
Elke keer als ik die boeken aanraak is het als een liefkozing. Maar het blijft de afgelopen maanden eenzijdig. Want door een of andere reden kom ik aan lezen niet meer toe. Aan het openen van boeken....Heeft een ander dat ook, dat je al voor het openen van boeken die je pakt weer precies weet waarover het gaat en zinnen bij je opkomen die er in staan?
Ik heb nu een nieuwe bril besteld en misschien, als die komt, dat het weer beter gaat. Maar toch... Zo gauw er bericht is dat de bril klaar is gaat de onvergelijkelijke neef en sysop er met mij naar toe.

Intussen: zoek je een bepaald boek? Misschien heb ik het wel, wie weet.
In elk geval, ik ben druk met die dingen.
Allemaal in huis ja. En dat met dit mooie weer... Ik weet het. Maar ik maak van de nood een deugd hoor. Want de beentjes willen de laatste tijd niet zoals ik al schreef. En hoewel ik van de week wel een paar keer naar buiten ben geweest, houd ik het pootje toch liever even rustig.
De fysiotherapeute die ik momenteel heb is niet echt zachthandig en ik had niet het gevoel dat ik er veel plezier aan beleefde. Het kostte moeite weer thuis te komen.
Maar mijn Eccoschoenen zijn nu allemaal scheef gelopen en om nu, in deze tijd, nieuwe te kopen?Even voorzichtig aan Erica.... Dus ik heb die schoenen in mijn rugzak gedaan en ben, met stok, naar de Minuteman gegaan, je weet wel, zo'n direct-klaar-schoenmaker. Goed en goedkoop... Een echte schoenmaker is hier nergens meer te vinden. Maar voor amper een tientje heb ik weer drie nieuwe paren schoenen. En ik hoop dat dit ook helpt. Het pootje werkte tot nu niet echt mee hoor, ik kwam doodmoe thuis en kon weer gaan slapen. Wat brengt een oud mens toch veel tijd slapend door. Ikzelf tenminste .

Hoewel ik eigenlijk niets heb met musicals heb ik nu (min of meer per ongeluk) de John Kraaykamp Musical Awards aanstaan. Even genoten van Stanley Burleson. En hoor dat Petticoat gewonnen heeft. The rest is - hopelijk - silence. O, een interview met Jeroen Pauw.. dat kan ik wel missen. Denk ik. Als journalist wel te pruimen maar hij begon al te zeggen dat hij zoveel respect voor Wilders heeft die zoveel gedaan heeft voor de multiculturele samenleving. Jaja... Een chiwuawua is er voor het amusement, niet voor het nut. En je kunt je ergeren aan het gekef.... maar je neemt het niet serieus, het is gewoon een lastig beestje, dat zich niet weet te gedragen.

Gelukkig heeft hij er wel voor gezorgd dat er discussie is over het netter met elkaar omgaan. Want wat er de afgelopen tijd gebeurd is in de Tweede Kamer is echt te gek.... iedereen liet dat keffertje maar zijn gang gaan. Hij boezemde zelfs angst in.
Die Tweede Kamer heeft een voorbeeldfunctie voor het hele land. En met zoveel verschillende mensen en meningen moet er echt consensus zijn over de manier waarop men de discussies voert en met elkaar omgaat. Met de kennis van de verantwoordelijkheid en de voorbeeldfunctie die men heeft. De verloedering van de manier waarop dat in het land doorwerkt moet geweten worden en de verantwoordelijkheid daarvoor niet uit de weg gegaan.
Zo, dat heb ik toch maar even gezegd hè. Maar ik meen het echt. Die verloedering, het verdwijnen van goede manieren werkt zo ver door dat het straatbeeld er door verandert en goede manieren niet meer serieus worden genomen, bijna een lachertje worden.
Alsjeblieft, regering, geef het goede voorbeeld en handel met waardigheid en behandel elkaar, ondanks meningsverschillen, alsjeblieft met respect. Dan gaan de mensen van verschillende kleur en stand misschien ook met meer respect met elkaar om. Zet die discussie maar voort, ik ben er fysiek niet bij maar geestelijk zeer zeker.
Misschien dat volgend jaar de Algemene Beschouwingen dan verlopen zoals het hoort en dat we dan de discussie in de Kamer willen volgen en niet afhaken.

Trouwens, gisteravond heb ik op Nederland 3 een uniek interview gezien. Tussen Theo van Gogh en Pim Fortuyn.. Allebei het hart op de tong en veel kennis en inhoud en allebei op een gruwelijke manier vermoord. Wat een pracht interview. En wat was die Fortuyn zijn tijd vooruit. Hij was gewoon te vroeg geboren, denk ik. Nu pas zie ik dat. En wat een goede interviewer was Theo van Gogh toch. Wat een verlies was dat. Zeker als ik terugdenk aan de hysterische reacties na hun dood… Van mij hadden ze Methusalem mogen beconcurreren.

Morgen begint weer een nieuwe week... wat het wordt ligt nog achter het gordijn van de toekomst.