woensdag 22 december 2010

dingen van de dag.

Vandaag ben ik een beetje buiten geweest. Voor het eerst sinds dagen.
Een bevriende buurman langs de gracht had me gevraagd zijn brievenbus in de gaten te houden en af en toe te legen, omdat hij een paar dagen weg zou zijn.
Gisteren had ik dat niet gedaan, dus vandaag moest dat wel gebeuren.

Het kostte mijn reumahandjes nogal wat moeite om de nieuwe rubber/spijkerzooltjes te bevestigen onder mijn gewone schoenen. En later, bij de voordeur, om mijn pantoffels te verwisselen voor die gespijkerde schoenen. Maar het lukte en blij dat ik even naar buiten kon ben ik dus langs de grachtenhuizen naar dat andere adres geschuifeld.... om daar tot de ontdekking te komen dat ik de benodigde brievenbussleutels thuis had gelaten. Dus op dezelfde manier teruggeschuifeld.. Bij mijn buitendeur heb ik mijn schoenen toch maar even aangelaten en ben voorzichtig, de hele voet voor voet neerzettend naar mijn eigen huisdeur gegaan en heb de betreffende sleutels in mijn zak gedaan en ben teruggegaan naar dat adres. Waar ik de sleutels uit mijn zak haalde en het verkeerde bosje tevoorschijn kreeg... Schrik ja. Maar verder peurend in die diepe zakken vond ik ook het nodige brievenbussleuteltje. En kon ik eindelijk de brievenbus leegmaken. En weer teruglopen. Met evenveel moeite weer de schonen verwisseld voor de pantoffels voor ik naar binnen ging. Maar het is gelukt. En ik moet zeggen dat die spijkerzooltjes fantastisch werken.
Nu nog denken over naar de stad - en vooral naar de kapper - gaan... Want met die zooltjes moet ik ook de tram in- en uitkunnen en bij de kapper naar binnen. Nou kan ik voor dat doel wel andere schoenen meenemen, maar niet voor tram in - tram uit.
Ik ga bidden voor een dagje zonnewarmte van 30 graden in de plus....maar of ik verhoord zal worden? Er zijn veel meer mensen die bidden dat de elfstedentocht. dit jaar maar mag doorgaan.


Iets totaal anders.
De afgelopen tijd was er een onderwerp in de kranten over babysterfte en de nrc berichtte zaterdag dat er niet genoeg geïnvesteerd werd tegen babysterfte. Er moet meer geld in gestoken worden. En of 'men' vond dat vroedvrouwen uit de tijd waren. De onzin. Vroedvrouwen hebben altijd bestaan en nu zouden ze opeens niet meer deugen??? Verdienen gynaecologen niet genoeg? Wordt aan vrouwen niet meer gevraagd waaraan ze de voorkeur geven? Want het is geen beslissing van de overheid hoe en door wie bevallingen plaatsvinden. Dat doet de vrouw die bevallen gaat. En niet de economie.
Het is al wat jaartjes geleden dat mijn kinderen geboren werden. Mijn zonen werden ' gehaald' door de huisarts. Dat was toen normaal en ik wist niet beter.
Maar toen mijn dochter geboren werd was dat in de aloude geboortekliniek 'het Ooievaartje' in Utrecht.Zo heette het in de volksmond. Ik denk dat het gewoon ' Ooievaar' heette. De kliniek, een klein ziekenhuis eigenlijk, was verbonden aan het Emma Ziekenhuis in Utrecht. Het bestaat niet meer, maar in mijn gedachten zie ik het grote gebouw nog liggen, dwars op de Johan W.Frisostraat.
Bij binnenkomst werd ik opgevangen en meteen naar de juiste kamer gebracht. Ik werd nauwkeurig gecontroleerd en bij volledige ontsluiting ging ik meteen door naar de verloskamer waar een team gereed stond om de bevalling te leiden. Een arts, een verpleegster en de vroedvrouw die me al die tijd begeleid had en dus vertrouwd, was ook aanwezig. Eigenlijk was het een bevallingsfabriek, maar de begeleiding was zo volmaakt dat het zo niet gevoeld werd. Een nachtje overblijven voor controle en de volgende morgen konden we samen gezond terug naar huis om daar een ontspannen kraamtijd te kunnen krijgen.
Zoekend op internet lees ik dat Den Haag zo'n geboortekliniek heeft. http://www.geboortekliniek.nl/nl/welkom
Waarom wordt niet overal waar dat nodig is en mogelijk, een gebouw of gedeelte ervan vrijgemaakt in de nabijheid van een ziekenhuis en gespecialiseerd tot geboortekliniek? Een vaste ploeg medewerkers, waar een vroedvrouw, een arts of gynaecoloog, een lactatiedeskundige en een verpleegkundige deel van uitmaakt...
Ik meen als leek dat een investering in deze zin de babysterfte toch een heel stuk omlaag moet kunnen krijgen.
Waarbij de vrijheid van de vrouw voorop moet staan. Wil zij thuis haar kindje krijgen, dan moet dat ook kunnen.