zaterdag 11 december 2010

Ook weer voorgoed voorbij.

Het is een beetje hectische week geweest. De trammelant rond Frits Bolkestein... de moeilijkheden rond WikiLeaks,
Ik ga er niet meer op in.
Afgelopen week is weer voorbij. Voorgoed. En komt niet meer terug. Weer een week van je leven. Goed gebruik van gemaakt? Dan op naar de nieuwe week. ;-)
Dinsdag wilde ik graag naar de Dam. Daar zou de Menora worden aangestoken. Is zonder mij ook gebeurd. Het weer was nog niet zo dat ik erdoor durfde, de gracht hier te glad. Jammer. Als ik volgend jaar mag halen en het weer werkt dan mee....
Ik las in de kranten dat Moslims nachtwakes houden omdat ze bang zouden zijn dat de moskeeën worden aangevallen. Maar hoe ik ook zocht, ik kon nergens een bedreiging vinden wat dat betreft. Zijn we een beetje hysterisch aan het worden in dit land? Ik weet wel dat Joodse mensen worden aangevallen en dat synagoges besmeurd worden. Ik lees van jonge Joodse mensen die gaan emigreren omdat ze het er niet op durven wagen hun kinderen hier te laten opgroeien.
Ik las ook dat Joodse mensen hier al honderden jaren wonen, al die jaren vrij hun godsdienst konden belijden, net als Christenen en ieder ander, vrij konden rondgaan als orthodox geklede mensen, net zoals de klederdrachten in de biblebelt en elders.
Het is waar dat domme jonge, vooral Marokkaanse jongens nu menen het recht te hebben te mogen uitmaken wie wat mag belijden en hoe we gekleed mogen zijn daarbij. Nee jongens, zo werkt dat niet in dit land. Als je tegen Israel bent ga dan emigreren naar de Palestijnse gebieden. Verdiep je dan eerst op een redelijke manier in de echte achtergronden en praat niemand na.
Maar als je hier wilt wonen zul je moeten zorgen dat je erbij hoort en niet buiten de boot valt door extreem racistisch en asociaal gedrag. Daar zullen we jullie op aanspreken en volgens onze wetten bestraffen als je die wetten overtreedt.
Ik hoop van harte dat de hysterie gauw overgaat. En dat ik nog mag meemaken dat er een andere aanpak komt voor de heersende onrust.

Donderdag was het weer gelukkig redelijk toen dochterlief en ik onze afspraak bij de cardioloog na moesten komen. Een echo en een gesprek..
De uitkomst was in een sommetje weer te geven. Als het hart van gezonde jong volwassenen op 100% gesteld mag worden, geldt voor gezonde mensen van mijn leeftijd nog een 60%. Voor mij persoonlijk is de toestand van mijn hart nu 40%. Gezien het infarct dat ik jaren geleden gehad heb en de aard van dit beestje, mag ik niet mopperen.
Doe ik dan ook niet.
Volgend jaar terugkomen behalve als er klachten komen.
Mijn goede oog was de hele week al ontstoken... dat heeft een heleboel geestelijke energie gekost, want al laat je niets merken, het was echt beangstigend. Nu gaat het gelukkig beter, maar ik moet wel gauw naar de oogarts. Ach, hebben we weer iets om ons druk te maken hè.... Dat houdt een mens in leven. Als er nooit iets gebeurt, positief of negatief, ' kakt' een mens zo gauw in. Dat is slechter voor een oud mens. ;-)
En nu ga ik weer andere dingen doen, zoals… Nouja ik zie wel. In elk geval ontbijten, want dat heb ik nog niet gedaan.

vrijdag 10 december 2010

Berkenboschje

Een gedicht van mijn - nog steeds- favoriete dichteres Jacqueline E.van der Waals.
Ik raakte per ongeluk op die site. Een beetje bladeren om de onrust in het hart te sussen.
En kwam bij dit gedicht terecht.
De titel ' Het Berkenboschje' dekt in mijn eigen hart niet de inhoud die zij er aan weet te geven.
In mijn hart zit het beeld van ' het Berkenbosje' in Auschwitz , waar mijn moeder een minuut voor zij de gaskamer ingejaagd wordt, met een aantal vrouwen en kinderen bij de gaskamer staat te wachten op haar dood.
Daarom vind ik zoveel troost in dat gedicht:
Berkenboschje
Ik liep door het helder verlichte bosch,
De berkeblaadjes hingen los
Naar beneden aan slingrende takjes,
De beukjes staken hun takken rechtuit,
En over het hooge varenkruid
Viel zonlicht in helgele vlakjes

Ik liep met blij tevreden zin,
Mijn voeten verdwenen beneden in
En dwergenbosch van varen,
Hoogstammige varens en boschbes en mos,
Mijn voeten liepen door dat bosch,
Of 't reuzenvoeten waren.

En iedere kleine berkestam,
Steeg als een reine witte vlam,
Door 't fijne groen naar boven.
Geen feeënbosch is half zoo blij,
Een trotsche vreugd vervulde mij,
Die tijd noch leed kan doven.


Niet omdat een oude vrouw als ik nog een moeder zou moeten hebben, dat zou ziek zijn Maar omdat zij jonger bleef dan mijn dochter en minder dan de helft van mijn eigen jaren gehaald heeft. En omdat we de paar jaren die we samen gehad hebben op zo'n vreselijke manier geleefd moeten hebben. Altijd op de vlucht, altijd dapper moeten zijn, want je was verantwoordelijk voor een kindje....
Die vlucht eindigde in dat berkenbosje in Auschwitz-Birkenau voor de deuren van de gaskamer toen ze net 34 jaar was.
En dan herlees ik dat gedicht en lopen de tranen weer over mijn wangen. Ik durf het niet hardop te lezen, bang dat mijn stem zal breken....De niet te begrijpen tegenstelling maakt dat mijn geest elk woord streelt en leest en herleest... Al jaren lang, al was ik me voorheen weinig bewust van de impact die het had op het eeuwige verdriet van dat kleine kind dat diep in mij huilde om de moeder die ze eigenlijk nooit gekend heeft. Die Olga ook nooit heeft mogen zijn.



--------------------------------------------------------------------------------

maandag 6 december 2010

Chocoladeletters na Sinterklaas

In 1998 schreef ik een stukje, naar aanleiding van een nieuw uitgebracht boek van de weledelgeleerde heer Frits Bolkestein. Daar moest wat meer publiciteit voor komen en zijn pr-man, wiens naam ik kwijt ben ( iets met H. en List in elk geval) maakte er inderdaad een kermis van.
In 1996 had ik al de aanvechting, toen heel Nederland over Frits Bolkestein heenviel. Naar aanleiding van de druk die hij als commissaris van het Farmaceutisch bedrijf MSD probeerde uit te oefenen op de regering. Het ging geloof ik om cholesterolverlagende medicijnen, maar zeker weet ik dat niet, tenslotte ben ik al oud en heb ik een te hoog cholesterol ook nog... maar wel herinner ik me dat de heer Bolkestein naar Cyprus vluchtte om van die toen heel erg grote media-aandacht weg te zijn. Nederland gunde hem van harte die vacantie. ;-))))

De heren Wilders en Bolkestein hebben tenminste één ding gemeen... Ze weten op een heel bijzondere manier heel erg grote aandacht naar zich toe te trekken. Was Frits Bolkestein niet de grote leermeester van Geert Wilders of zag ik dat verkeerd?

Neem nou de chocoladeletters waarmee het Parool de kop van de krant van vandaag, 6 december 2010, weet te maken: ' Joden moeten maar emigreren'. En dan met punt 12 letters daaronder: VVD-coryfee Frits Bolkestein adviseert ze naar de VS of Israel te gaan vanwege toenemend antisemitisme' .
Jaja, zo krijg je alle aandacht (een nieuw boek of denk ik dat maar?) en niet alleen van de media.

Wakker de angst voor een nieuwe holocaust maar aan, meneer Bommelstein...Zet de mensen van allochtone afkomst en de foute Nederlanders maar in het zoeklicht. Dat bevordert een betere samenleving... Liefst zonder ' Bewuste' Joden. Hè meneer Bolkestein?
Nu maar weer hard gaan roepen om een nieuwe Tom Poes om U hieruit te praten?

U hebt eigenlijk sinds 1998 aardig geleerd uw eigen public relations te hanteren...


1998.

Een achtenswaardig man.

De Heer Bommelstein is weer eens aan het roepen naar zijn p.r.-man H.Poes. “Verzin eens wat, jonge vriend, verzin een List. Want ik moet nodig weer eens in de helle lichten van de publiciteit komen, het is al bijna drie weken geleden, nietwaar. Ik heb weer een boek geschreven, het boek dat alle andere boeken overbodig maakt en dat moet ik iedereen gaan vertellen. Kom jonge vriend, verzin een List’.

‘Wat zou U ervan denken de Nederlandse communisten nog eens aan te vallen? Dat geeft allicht nog eens discussiestof, waardoor U weer eens alle belangstelling weet te trekken, nietwaar’.

En zo geschiedde het. Dat de heer Balkie Bommelstein in zijn verlangen naar aandacht een aantal dingen (voor de zoveelste keer) uit het oog verliest, is zeer triest. Want Balkie is een achtenswaardig man. Dat hij weer uit eigenbelang en eigenliefde mensen aanvalt die en bloc ‘ondergronds’ gingen om de fascisten te bestrijden, laat veel van hemzelf zien. Hij vindt dat een reden om hen nu ter verantwoording te roepen. Het valt dan op, dat zijn haar niet, zoals gewoonlijk, keurig naar achter is gekamd,, maar slap opzij hangt. Wat hem een akelig bekend, verwilderd gezicht geeft.
Maar ach, Balkie is immers een achtenswaardig man.

Hij blijft roepen dat vluchtelingen (wat zijn toch economische vluchtelingen?) bijna per definitie teruggestuurd moeten worden. Ook al blijken zij goede burgers te zijn. Want ‘ons land wordt te vol’. ‘Ons land’ is nooit het land van Bommelstein geweest, tenzij in de tijd dat Nederland nog één groot moeras met oerwouden was en de Batavieren en Kaninefaten er vochten voor berehuiden om zich in te kleden.
Heer Bommelstein echter is een achtenswaardig man, die opkomt voor de rechten van mensen, nietwaar?

Sinds eeuwen is ‘ons’ land een toevluchtsoord voor politieke vluchtelingen, maar ook voor ondernemende economische landverhuizers (en daar zitten inderdaad ook minder toelaatbare mensen tussen, al blijven het mènsen). Heer Bommelstein bedoelt dus heel duidelijk niet om mensen te discrimineren, die een land moesten ontvluchten om hun leven (en dat van hun dierbaren) te redden. Hij heeft alle begrip van de wereld voor de doodsangsten, de verwarring van mensen die dènken eindelijk vrij te zijn; de oorlogstrauma’s en ook de honger van volwassenen en vooral van kinderen zijn hem blijkbaar wèlbekend. Hij heeft veel empathie en mededogen voor zijn medemensen op onze kleine wereldbol, nietwaar? Balkie is immers een achtenswaardig man?

Zolang ze maar niet te dichtbij komen. . . .

Politieke figuren, die evenals hij zelf (we spreken over 1998) door het klootjesvolk verkozen zijn om tenminste vier jaar op dat mooie blauwe pluche te zitten, valt hij niet aan op hun mérites, dat is beneden zijn waardigheid. Waar hij zelf zo zijn eigen meningen te berde brengt, zijn anderen, heel liberaal toch, ook vrij er hun eigen meningen op na te houden. Al mogen ze dan wel minder hard roepen hoe liberaal ze wel denken, want Balkie is toch een achtenswaardig man, nietwaar.

De heer Balkie Bommelstein heeft zijn gedachtengoed niet beter kunnen uiten dan toen hij uitriep dat hij ‘zelfs het CDA te links vond’. De ultrarechtse partijtjes in dit land zijn daar zeer gelukkig mee. Vooral omdat Hij dat roept. Want Balkie is in dit land een achtenswaardig man.

O, ik hoop van ganser harte dat heer Bommelstein de bovenste trede van zijn zelfgesneden troon nooit haalt. Als dit achtenswaardig heerschap ooit premier van dit land zou worden, zou de ellende niet te overzien zijn voor het gewone klootjesvolk. Dat acht ik gelukkig wel wijzer te zijn dan op hem of zijn partij te stemmen na alles wat hij tot nu geroepen heeft.
Maar hij kan wel rekenen op de stemmen van ultrarechts. Wat hier nooit eerder is gelukt, al die wegens criminele organisatie en gewelddadigheid veroordeelde personen op één lijn te krijgen, is hem uiteindelijk met zijn laatste uitroepen in de schoot gevallen. Ultrarechts en VVD hebben elkaar gevonden in de persoon van Balkie Bommelstein.
En hij is een zéér achtenswaardig man. Of niet??