De eerste warme zomerregen valt

Het is nog volop dag. Tegen de donkere lucht waaruit, hoera, de eerste zomerregen zachtjes valt, staan de gebouwen aan de overkant scherp afgetekend. Het witte roosvenster van ‘het Russische sjoeltje’ valt meer op dan ooit.
De magnolia staat volop te gloeien en te bloeien, net als de berkenkatjes. De merels en de kleine vogeltjes, die de hele dag luidruchtig in de klimop bezig waren houden zich nu stil en alle kleine vogeltjes slapen blijkbaar al. Ik zie hoog in de bomen een enkele wilde duif zitten, één enkele vogel fluit, tenslotte is het lente, maar daar blijft het bij.

Een flink aantal jaren geleden dichtte ik ook op de eerste warme zomerregen:

‘De eerste warme zomerregen valt

Het asfalt suist, de rozen pronken

en geuren als de lindebomen, zoet

en bedwelmend. Een eend trekt

traag een spoor door ‘t kroos.


Het carillon omhelst de stad;

de klokken strelen met luie

klanken mijn gehoor. Ademloos

moment . . . mijn stad,

ik heb het eerder nooit zó liefgehad’.



De lindebomen bloeiden al, dus het moet verder in het seizoen zijn geweest…
Buiten blijft het boven de twintig graden, het water voelt lauw aan. De enkele donderslag en bliksemstraal versterkt mijn ontroering alleen maar.

De grieperigheid is nog niet voorbij. De toiletrol doet goede dienst als zakdoekenvoorraad, tenslotte is het zacht papier, nietwaar.
En ook het hoesten duurt nog voort. Het is doodvermoeiend, maar nu, heel langzaam, komt er weer een beetje energie in dit oude lijf.

Er hangt al een was, de wasmachine met de tweede was loopt nèt af en op het aanrecht staat een speciaal paasbroodje te bakken in de broodmachine.

Poes heeft gelukkig vandaag ook genoten. Wat ze nóóit doet, deed ze nu wel, ze rolde zich op haar rug heen en weer over het warme terras. Ik heb er even bijgezeten, op mijn bankje. Maar mijn kleine frustraatje zal zich nooit over haar buikje laten kriebelen. Het blijft een bijzonder katje.

De ramp in Italië heeft ook op mij een behoorlijke impact gehad, merk ik.
Ik geloof best dat die dure heren, priesters of niet, ook geraakt waren, maar zulke dure missen met zoveel dure mensen? Hadden ze niet eerst voor de slachtoffers, de overlevenden bedoel ik dan, kunnen zorgen? Die zitten in tentjes, hebben niets meer en geen enkel vooruitzicht dat het beter wordt. Die Berles… kan makkelijk zeggen dat ze zelfs onderdak in zijn eigen huis kunnen krijgen. Maar wie gelooft dat en hoe wil hij dat waar maken?? Ik heb nog steeds niets gehoord over werkelijke hulp en herbouw en het geven van een nieuwe inboedel enzovoort, aan de overlevenden.
Bij zulke zaken komt de oude boosheid over zo’n politiek weer boven.

Goede Vrijdag……Pesach. En Pasen.
Met Pesach viert de Joodse gemeenschap plechtig de herdenking van de Uittocht uit Egypte. En de opdracht van Jaweh was om ongedesemd brood te eten, meel met water, want er was geen tijd om het brood te laten rijzen. Er zijn nog meer voorschriften wat de z.g. Seidermaaltijd betreft, en het vieren van de Pesach, maar dat voert me hier te ver.
De Christenen herdenken op Goede Vrijdag dat Jezus aan het kruis werd genageld en stierf. Op stille zaterdag daarna rust hij in zijn graf, maar op Paaszondag wordt vooral in de Oosterse Kerken de begroeting geuit: de Heer is waarlijk opgestaan. De Paasdagen viert men om die opstanding te vieren.
Of het allemaal geschiedkundig juist is daar wil ik me niet over uitlaten. Maar het zijn mooie tradities met een grote diepgang.
Ik vind het nog steeds jammer dat het vieren van zulke dagen me persoonlijk zo mateloos benauwt. Vraag me niet waarom.
De Paasdagen en de Pesach zijn wel heel drukke dagen, in alle opzichten. Huisvrouwen zijn dagen, soms weken bezig om die voor te bereiden. Ook de winkels, en zeker de modezaken en de supermarkten (ik haal alles wel wat door elkaar ja) doen goede zaken met zulke dagen.
Persoonlijk ben ik altijd blij als dit soort feestdagen weer voorbij zijn.

Dan komt er een heel oude herinnering boven. Ik zat als onderduikkind in een christelijk kindertehuis. Jawel, daar zal dat gevoel best vandaan kunnen komen……. Maar dat bedoel ik niet.
Met Pasen werd er een kinder-lentemusical opgevoerd. En ik was dan een trompetnarcis, helder geel. Alle lentebloemen kwamen aan bod en hadden een eigen liedje..

Inmiddels is het buiten helemaal donker geworden. Het onweer gaat rommelt nog een beetje, een goed gevoel van komende zomers.

Voorjaarsgriepje

Het is vandaag voorjaar. Maar ik kan weinig doen momenteel, alleen maar zitten te zitten. Griepje heeft toegeslagen. En mijn griephoofd laat geen werken toe, maar mijn zeer gewaardeerde tuinvrouw is druk aan de arbeid in mijn tuintje, dus ga ik maar tikken. Of er iets zinnigs uitkomt weet ik niet…. We zien wel.

Inderdaad, een hevige verkoudheid heeft mij met scherpe klauwtjes aangepakt. Iets dat mijn katje niet hoeft te proberen en ook niet zal doen. Al tobt ze ook met griepverschijnselen.
Het tast wel je inspiratie aan, dit gemene virusje.
Maar er zit ook een voordeeltje aan. Ik verlies liters extra vocht, en merk dat aan alle kanten. ;-)

Alles wat in de agenda stond heb ik afgezegd. Ik zal toch niet de schuld krijgen van anderen aan te steken hiermee. Een trouwerij… ik zat in het stadhuis helemaal op een hoekje op de achterste rij, uit angst te storen met mijn hoesten en naar de bruiloft ben ik maar niet gegaan.
Zelfs een voorstelling van Anatevka, samen met mijn dochter, moest ik afzeggen. Je zult daar tijdens zo’n voorstelling zitten te proesten en te hoesten. Ze is er met een vriendin heengegaan.

Enfin… zojuist belde die fantastische dochter van me. Ze verwacht dat ik maandag, tweede Paasdag, wel zover opgeknapt kan zijn dat we alsnog naar die voorstelling kunnen. Want dit wilde ze met haar moeder zien.
Dus gaat zij voor de tweede keer en bestelt alsnog kaartjes voor die voorstelling.
Mijn heel bijzonder lieve en knappe dochter!! Dank je wel voor de verrassing.
Maandag moet ik dus beter zijn.

Enfin, dit geeft even de tijd om veel te slapen en kranten te lezen. En tv te kijken. En in de krant te zien dat ook boerenzwaluwen homofiele necrofilie bedrijven. Maar is dat wel zo als wij mensen dat zien? Ik wacht op de mens die met een andere uitleg over dit gedrag komen. De ultieme zegen vieren op de andere vogel (altijd mannetjes) die het loodje zou hebben gelegd in een onderlinge strijd? Zoiets?
Whoopy Goldberg op tv, om een nieuwe vertolkster voor Sister Act te vinden, die fantastische film. Ik vraag me al jaren af hoe jong ze eigenlijk is. Volkomen leeftijdsloos was ze altijd voor mij. Maar nu zag ik toch dat ze echt de jongste niet meer is.

De afgelopen week was een week van dokters lopen. Vaatchirurg (tevreden, maar verder onderzoek nodig), de cardioloog (niet erg tevreden, nader onderzoek nodig), radiologisch onderzoek moest ik op het laatste moment uitstellen. En toen kwam ook dit griepgevoel op, ook bij poes Pika, die al een paar dagen loopt te proesten en wie het water uit de neus en de oogjes loopt. Enfin, we eten in elk geval nog. Vanavond lekker bruinebonensoep, uit blik natuurlijk.

Voor de rest heb ik geen fut meer. Hier laat ik het maar bij voor deze keer.
Morgen is het ‘zomer’, mijn tuintje is klaar, dus ik hoop nog even buiten te kunnen zitten.