De algemene beschouwingen zijn achter de rug en ik heb een deel kunnen volgen. Mijn gevoel achteraf is er een van walging. Pure walging voor de man Wilders. Walging voor die man die zich parlementariër noemt en zich gedraagt als een chiwawa met jeuk. Een klein laf bastaardje op spinnenpootjes dat zijn tanden laat zien, maar als hij goed wordt aangesproken geen woord terugzegt maar dom zit te lachen. Die in een discussie zijn eigen staart achterna zit en niets kan zeggen dat zijn optreden kan verdedigen. Een dodelijk irriterend keffertje, dat voortdurend zijn tanden wil laten zien maar dat eigenlijk een bang hondje is. Zo'n beestje dat een muilkorf nodig heeft. Een mannetje dat zichzelf voortdurend herhaalt in bewoordingen die nooit eerder in een regeringszaal gebezigd zijn. En die opschept dat wat er tot nu behaald is door deze regering zijn werk zou zijn en niet dat van het kabinet. Maar die de partijen, of liever de personen die de partijen vertegenwoordigen, die dit kabinet op noodzakelijke onderdelen verstandig weten te volgen, uitscheldt voor alles waarvoor hij zelf verantwoordelijk is en blijft, omdat hij niet regeert, maar achter dit kabinet aan mag lopen.
Een schande voor Nederland vind ik het dat zo iemand zich volksvertegenwoordiger mag noemen. Het Kabinet kijkt wel uit om hem tegen zich in het harnas te jagen. Hij bijt als je te dichtbij komt. Waar is hij op uit, vraagt de toeschouwer zich af....Wat wil hij bereiken? Mijn wantrouwen is vandaag meer dan 500% gestegen in elk geval.
Ik bewonder de rust waarmee Roemer en Pechtold hem van repliek dienden. Arme Job Cohen, hoeveel bewondering ik ook altijd voor hem heb, hij is te groot en geen partij voor een chiwawa. Hier zou de hondenfluisteraar alleen verlichting kunnen bieden door de roedelleider dit beestje te leren zich te onderwerpen aan de regels van de Kamer.
Wat is de aanvullende waarde van Wilders voor Nederland? Ik ben er nog steeds niet achter. Waar is hij op uit, wat wil hij bereiken? Alleen zijn mede-Kamerleden bespugen en kleineren? Hoopt hij met dit optreden heel Nederland achter zich te krijgen? Ik blijf het vergelijken met vooroorlogse tijden, ik kan niet anders.
Gelukkig is er vandaag meer gebeurd. Vanmorgen ben ik door neef en onvergelijkelijke sysop opgehaald om in Amsterdam-Noord (tegenwoordig een wereldreis voor me ;-) ) bij brillenwinkel Eyes and More te gaan kijken voor een nieuwe bril. Ik trof het. Er is een reclame van twee brillen, onverschillig welke soort, voor één prijs. Dus een gewone bril, multifocaal of niet, met een leesbril of een zonnebril op sterkte. Ik heb twee verschillende monturen uitgezocht, beide met multifocale glazen, de een paarsig de ander rood met zilverachtig. Samen kostten ze 246 euro, waarvan de glazen dus voor 116 euro vergoed worden. Voor de rest van mijn leven heb ik daar genoeg aan. De bediening vond ik uitmuntend, de koffie die we kregen prima.
Achteraf nog een mooie rit gehad, en een broodje met een drankje bij V&D genoten, voor we weer op huis aangingen.
Natuurlijk moest ik na de emailcheck echt eerst een slaapje doen....
Maar de boosheid blijft..... Zijn dit nou de Algemene Beschouwingen over de Miljoenennota van onze Regering? Ik blijf me hevig schamen voor de gehele democratische wereld.
woensdag 21 september 2011
dinsdag 20 september 2011
Onder veel meer ook Prinsjesdag.
Laat ik maar weer eens aan een nieuw blogje beginnen. Er is genoeg gebeurd de laatste dagen.
Afgelopen zaterdag is dochterlief weer geweest. Dat is altijd wel een klein feestje. Er ligt nu een back-up van al mijn schrijfsels op een externe schijf, die opgeborgen is. Voor jeweetmaarnooit. En hoewel ik in eerste instantie dacht dat de narigheid met dubbele en niet te verzenden mails nu voorbij was, blijkt ook die narigheid voorbij. Maar ze is nog steeds niet de oude. Blijkbaar heeft ze een overgevoeligheid voor de gebruikte narcose, of anders is die operatie toch ingrijpender geweest dan ze zelf inschatte. Ik hoop maar dat ze snel weer de oude is....
Ik had tevoren al nasi gekookt en gelukkig is ze ook blijven eten. Maar wat was ze moe toen ze eindelijk naar huis kon.
Zondag was weer een avontuurlijk dagje. Met veel onaangekondigde aanloop, Zelfs de politie kwam hier aan de deur voor iemand van een van de etages.
Het was in elk geval geen rustdag, maar erover schrijven in mijn blogje is moeilijk. Ik weet niet wie er van ons huis allemaal meelezen.
En maandag was natuurlijk Bettydag... een bijzondere dag van de week. Een dag van muntthee en van chocoladereepjes, hè Betty?!
En vandaag is het Prinsjesdag, de Troonrede en het Koffertje. Ik ben heel benieuwd naar de Beschouwingen in de Tweede Kamer. De miljoenennota was wat ik verwachtte, daar ga ik nu even niet op in. De directe uitzending van de Troonrede heb ik gemist, ik had het nakijken toen Hare Majesteit in de gouden koets stapte om weg te rijden. Nu maar hopen dat verder alles goed gaat. De begeleidende trommels klonken nogal dreigend... maar dat ligt natuurlijk aan mijzelf. Ik zie veel veiligheidsmensen lopen rond de gouden koets, dat is me nooit eerder opgevallen. Op dit moment klinkt dus het Wilhelmus, dat vertelt me weer dat we de koning van Spanje altijd geëerd hebben en dat we van Dietsen bloed zijn. Nouja, een volkslied moet woorden hebben. ;-)) Ik weet zelf wel beter wat voor bloed ik heb...
De balkonscene is weer ontroerend, het volk juicht..... de vorstin en haar uitgebreide familie toe...;-)
Vanavond maar verder kijken en luisteren. Ik heb het wel gezien...
Inmiddels zijn we op de hoogte... ;-(
Minister de Jager verdedigt het beleid met verve, ondanks dat er gezinnen zijn die er minstens 10% op achteruitgaan en de grootste schreeuwer, de Grote Gedoger, trots de 'eer' naar zich toetrekt.
Vandaag ook eindelijk weer eens naar mijn fysiotherapeut. Hij is dat al jaren, bijna zo lang als ik hier woon. 13 jaar dus. De vorige keer, dik 1,5 jaar geleden, kwam ik ook bij hem omdat het lopen bijna onmogelijk werd en ik mijn stok moest gebruiken. Pijn van mijn heupen tot onder mijn voeten. En om de paar meter moeten stilstaan. Het bleek voort te komen uit mijn rug, ik krijg nu stevige massages en moet een gordel dragen. Die maakt me wel een maatje slanker, merk ik. ;-))) Het helpt ook, lijkt me zo...
Na het eten mijn slaapje gedaan... eigenlijk moet ik een wekker stellen daarvoor, want ik slaap dik twee uur. En wordt met moeite wakker. Omdat de tv dan altijd zachtjes aanstaat word ik wakker met weer Prinsjesdag....
Vanavond maar eens gekeken naar Opsporing gezocht. En omdat ik nieuwsgierig van aard ben, ook maar de url nagelopen. Maar nee, ik ken niemand van de gezochten en de auto's die me opgevallen waren stonden niet genoteerd. Hoewel een enorme Chevrolet en een dure Chrysler met gordijntjes, opvallend genoeg zijn zou je zeggen.
Ik geloof dat ik weer bij ben met mijn dagboekje. Al is het weer eens een rommeltje van onderwerpen geworden.
Afgelopen zaterdag is dochterlief weer geweest. Dat is altijd wel een klein feestje. Er ligt nu een back-up van al mijn schrijfsels op een externe schijf, die opgeborgen is. Voor jeweetmaarnooit. En hoewel ik in eerste instantie dacht dat de narigheid met dubbele en niet te verzenden mails nu voorbij was, blijkt ook die narigheid voorbij. Maar ze is nog steeds niet de oude. Blijkbaar heeft ze een overgevoeligheid voor de gebruikte narcose, of anders is die operatie toch ingrijpender geweest dan ze zelf inschatte. Ik hoop maar dat ze snel weer de oude is....
Ik had tevoren al nasi gekookt en gelukkig is ze ook blijven eten. Maar wat was ze moe toen ze eindelijk naar huis kon.
Zondag was weer een avontuurlijk dagje. Met veel onaangekondigde aanloop, Zelfs de politie kwam hier aan de deur voor iemand van een van de etages.
Het was in elk geval geen rustdag, maar erover schrijven in mijn blogje is moeilijk. Ik weet niet wie er van ons huis allemaal meelezen.
En maandag was natuurlijk Bettydag... een bijzondere dag van de week. Een dag van muntthee en van chocoladereepjes, hè Betty?!
En vandaag is het Prinsjesdag, de Troonrede en het Koffertje. Ik ben heel benieuwd naar de Beschouwingen in de Tweede Kamer. De miljoenennota was wat ik verwachtte, daar ga ik nu even niet op in. De directe uitzending van de Troonrede heb ik gemist, ik had het nakijken toen Hare Majesteit in de gouden koets stapte om weg te rijden. Nu maar hopen dat verder alles goed gaat. De begeleidende trommels klonken nogal dreigend... maar dat ligt natuurlijk aan mijzelf. Ik zie veel veiligheidsmensen lopen rond de gouden koets, dat is me nooit eerder opgevallen. Op dit moment klinkt dus het Wilhelmus, dat vertelt me weer dat we de koning van Spanje altijd geëerd hebben en dat we van Dietsen bloed zijn. Nouja, een volkslied moet woorden hebben. ;-)) Ik weet zelf wel beter wat voor bloed ik heb...
De balkonscene is weer ontroerend, het volk juicht..... de vorstin en haar uitgebreide familie toe...;-)
Vanavond maar verder kijken en luisteren. Ik heb het wel gezien...
Inmiddels zijn we op de hoogte... ;-(
Minister de Jager verdedigt het beleid met verve, ondanks dat er gezinnen zijn die er minstens 10% op achteruitgaan en de grootste schreeuwer, de Grote Gedoger, trots de 'eer' naar zich toetrekt.
Vandaag ook eindelijk weer eens naar mijn fysiotherapeut. Hij is dat al jaren, bijna zo lang als ik hier woon. 13 jaar dus. De vorige keer, dik 1,5 jaar geleden, kwam ik ook bij hem omdat het lopen bijna onmogelijk werd en ik mijn stok moest gebruiken. Pijn van mijn heupen tot onder mijn voeten. En om de paar meter moeten stilstaan. Het bleek voort te komen uit mijn rug, ik krijg nu stevige massages en moet een gordel dragen. Die maakt me wel een maatje slanker, merk ik. ;-))) Het helpt ook, lijkt me zo...
Na het eten mijn slaapje gedaan... eigenlijk moet ik een wekker stellen daarvoor, want ik slaap dik twee uur. En wordt met moeite wakker. Omdat de tv dan altijd zachtjes aanstaat word ik wakker met weer Prinsjesdag....
Vanavond maar eens gekeken naar Opsporing gezocht. En omdat ik nieuwsgierig van aard ben, ook maar de url nagelopen. Maar nee, ik ken niemand van de gezochten en de auto's die me opgevallen waren stonden niet genoteerd. Hoewel een enorme Chevrolet en een dure Chrysler met gordijntjes, opvallend genoeg zijn zou je zeggen.
Ik geloof dat ik weer bij ben met mijn dagboekje. Al is het weer eens een rommeltje van onderwerpen geworden.
Abonneren op:
Posts (Atom)