We zijn er – en dromen nog steeds.

Over dromen... Ik kwam een enveloppe tegen in één van de dromenboeken die ik heb. In die enveloppe zaten allemaal kladjes en ook de buitenkant van die enveloppe en die kladjes zelf waren allemaal beschreven. Dromen, allemaal dromen. Ik ben bezig ze uit te tikken, want er zitten best leuke dingetjes bij.
De meeste droombriefjes stammen uit 1996 en 1998.
Bij één van de dromen uit voorjaar 1998 heb ik geschreven: 'betekenis bekend'. Maar na al die tijd teruglezend heb ik meer het gevoel het begin te lezen van het boek van Brem Stoker: Graaf Dracula:
'Kijkend uit mijn raam zie ik hoe een zwarte koetsier zijn zwarte paarden niet in toom kan houden.
De dieren slaan op hol, de grond zakt onder ze weg, water stroomt naar boven en ze vechten zich knel in de teugels om niet te verdrinken.
Ik kijk volkomen in paniek toe maar toeschouwers laten het allemaal rustig gebeuren...Gaan gewoon door met waar ze mee bezig zijn...
Dat zijn allemaal zwart geklede mannen, hoge hoeden met sluiers, die feest lijken te vieren of een vreemde begrafenis houden zonder kist'.

In september van dat jaar verhuisde ik terug naar Amsterdam. Mijn ouderlijke stad. Maar daar was toen nog geen sprake van.
Een bijzondere droom, heel angstig en paniekerig, donker en gevaarvol.

Zo droom ik zelden meer... Bijna nooit eigenlijk. Vanmorgen werd ik n.b. wakker door jawel, medelijden met Jan Smit, die zich beklaagde dat hij, met al zijn geld en beroemdheid nooit gewoon met zijn gezin een dagje strand of de Efteling zou kunnen doen. Waar een mens toch medelijden mee zou moeten hebben.....;-)

Goed, over tot de orde van vandaag... Bettydag.
En vandaag heeft Betty onder meer de kerstboom in het atrium weer opgezet. Ik heb een beetje geholpen... Het was heel hard werken voor haar, dat wel...
Zoals elk jaar is het weer een mooiere boom geworden dan het jaar daarvóór en hij staat weer op een plek waar bewoners op de andere verdiepingen ook kunnen genieten van de boom door het glazen dak.
Tenslotte wonen hier mensen van allerlei soorten en al vier ik zelf geen kerstmis, het is toch elk jaar weer een feestelijk gezicht in deze donkere maanden.

De afgelopen dagen ben ik twee keer naar de stad geweest. Die is weer versierd voor de komende feestdagen en ik geniet ten volle van alle lichtjes en versieringen. De Bijenkorf is weer zo mooi...En veel zaken in Kalverstraat en Nieuwedijk en de straten in het Centrum zelf zien er ook zo feestelijk uit. Jammer dat de Magere Brug met al die ledlichtjes nu zo armoedig erbij ligt. De vroegere 'gewone' verlichting was veel mooier. Op het Rembrandsplein zijn de boompjes rond het plein weer met lichtjes versierd wordt WinterWonderland weer opgebouwd tot plezier van alle horeca eromheen. In het donker bloeit hier de winter pas op. Heerlijk feestelijk allemaal. Het betekent ook oliebollententen, friettenten en feestsnoep. Ik kwam er langs met de tram en het zal misschien nog even duren voor ik zorgeloos en pijnloos weer kan zwerven en van alle lichtjes en geurtjes en de drukte echt kan genieten. Want genieten doe ik altijd van die winterse lichtjes en versieringen. Hoewel ik vreselijk opzie tegen eventuele kou en sneeuw en nattigheid.

Vandaag ben ik dankbaar. Er is vandaag in het ziekenhuis onderzoek gedaan naar de aderen in mijn pijnlijke been. Daarvoor was het nodig dat overal mijn bloeddruk werd opgenomen en de hele aorta werd gevolgd en de aderen in mijn benen. De werking van het goede been moest vergeleken worden met het pijnlijke been. De bijzonder aardige röntgenologe kon geen aorta vinden tot haar verbazing. De conclusie kon alleen zijn dat die slagader te diep lag en mijn aderen te dun waren om goed te kunnen volgen. Die dunne aderen/slagader is hoogst waarschijnlijk tot zeker een erfelijke kwestie, maar daar kon ik niets van bevestigen..... Ik heb het wel doorgegeven aan mijn lieve dochter.
Je ziet het ook op zoiets simpels als mijn handen. Waar een ander van mijn leeftijd vaak prachtige dikopgelegde aderen op de handen heeft is dat bij mij totaal niet het geval. Met wat moeite zie je een stukje heel dunne blauwe ader. Bloed afnemen? Jawel, bij mij gaat ook dat met veel misprikken gepaard. Dus toen begreep die röntgenologe het ook.
Daarom had ook de vaatchirurg geen slagader gevoeld op mijn voet en mij naar haar doorverwezen. En ja, dan heb je maar een korrel cholesterol nodig om een ader te verstoppen. Alleen lag dat niet in de kuit, die pijnlijk was, maar in het bovenbeen....
Enfin, in het nagesprek met de chirurg was niet veel nieuws te vertellen. Ik wil niet meer geopereerd/cq gesneden worden, behalve evt. gedotterd worden. En dat was een optie. Maar de andere verrassende optie was een looptherapie. Voor mij die zo verschrikkelijk graag loopt en daar juist kwam omdat het niet meer ging. ;-)... Maar een looptherapie bij de fysiotherapeut schijnt toch anders te gaan dan mijn eigen zwerftherapie. 'Met de zweep erover en tempo maken', zo zei de chirurg het. Wel, een keuze maken was niet moeilijk. De looptherapie natuurlijk. Daar verbetert niet alleen mijn bloedsomloop en mijn been mee, maar mijn conditie ook hopelijk enorm van. Dus doen we dat en wil dochterlief meedenken aan een mogelijkheid om dat in de koude wintermaanden ook thuis te kunnen doen. Over drie maanden terug naar de vaatchirurg en volgende week naar de cardioloog in dat verre ziekenhuis. Ze werken daar tenminste goed samen, heb ik gemerkt.

Morgen met neeflief, mijn supersysop dus, zoeken naar een bril. De belevenissen bij brillenwinkel Eyes and More waren achteraf heel negatief en neeflief heeft de bestelling gecancelled, afgezegd. Gelukkig was er nog niet betaald. Ik weet dat ik negatieve reclame ga voeren door dit te schrijven maar ik doe het toch.
Daar was tussen het personeel onderling zo'n spanning en ze zaten er niet allemaal elke dag maar om de zoveel dagen werd er gewisseld. En dan valt de een de ander af want die is niet de baas maar dat is de toevallig die dag aanwezige vent wel.... Enfin, de glazen raakten zoek, ze wisten niet meer welke monturen waren uitgezocht, de opgestelde berekening kon hij niet meer terugvinden in de computer.... Het kost die maatschappij klanten en ik ben benieuwd hoe lang die winkel in Amsterdam Noord het nog zal redden.
Zo, die ergernis is eruit.

Maar het leven gaat verder.... Met of zonder ons en met of zonder de euro, die nu door Hans Hogervorst negatief beoordeeld wordt.
En overmorgen is ook deze maand voorbij en is het alweer de laatste maand van het jaar.