Een heel bijzondere dag.

Voor mijzelf althans.

Want ik was jarig deze week. En ik vind het nog altijd heerlijk om jarig te zijn. Wat dat betreft ben ik gelukkig weer als een kind geworden in mijn volwassenheid en ouderdom.

Ik verheugde me op het boodschappen doen voor die dag. En de voorbereidingen treffen voor het bezoek de dag daarop, al weet ik nooit hoeveel mensen er komen. Inderdaad heb ik bij de Turkse super een wagentje vol fruit gehaald, wilde perziken, sharons, abrikozen en pruimen. Hele grote zwarte pruimen die ook heerlijk zijn. Ze hebben daar ook lekkere hartige en zoete hapjes. Maar warm dat het was die dag!! Onee, daar zou ik het niet meer over hebben.

Moeders’ soep koken, speciaal voor de verjaardag, het brood bakken, het fruit wassen, dat ik op een grote schaal opgetast had en alle lekkere hapjes die er op zo’n dag bijhoren.
Moeders’ soep is mijn geheime recept, nee, daar schrijf ik niet over. Ooit misschien?

Het bezoek dat vanaf elf uur kwam, paste gisteren inderdaad niet in mijn kleine huisje, dus verhuisden we de hele boel naar het aangrenzende atrium, mijn glas-overdekte binnenpleintje, licht, luchtig en veel koeler. Daar staan ook gezellige tafeltjes en stoeltjes, die we bij elkaar hebben gezet zodat we er allemaal omheen konden zitten.

Het was fijn. Warm en vriendschappelijk. En met de kinderen erbij nog veel fijner. Met al- en niet aangetrouwde familie, allemaal vrienden en vriendinnen. En mijn huisgenoot Frans was ook jarig en hoorde er natuurlijk ook bij. Buurman voelde zich jammer genoeg niet goed genoeg om erbij te zijn.

Zonder mijn dochter had ik het allemaal niet gered. Bij de soep nog boterhammetjes geroosterd, met het eigengebakken brood erbij en de hartige dingetjes op tafel erbij. Zodat we allemaal, naar ik hoop, genoeg hebben kunnen eten.

Ik ben blij dat ik het weer heb mogen meemaken. Voor de zoveelste keer.
Als kind en als jonge vrouw had ik in mijn herinnering geen verjaardagen. Ik denk dat ik toen amper wist op welke dag ik geboren was. ;-) Pas in mijn 30-er jaren werd mijn verjaardag iets van belang. Net als alle andere feestdagen die ik daarvóór nooit gekend had.

Het laatste bezoek kwam tegen vier uur, o nee, ’s avonds tegen negen uur kwam er nog meer…
Maar rond half tien stapte iedereen op. En ondanks dat mijn dochter alle afwas al had weggewerkt en echt een enorme toevlucht was, ben ik toch tot rond half één bezig geweest om alles terug te brengen in de staat van vóór mijn verjaardag. ;-)
Ja… en toen ben ik het bed ingerold en heb tot laat in de ochtend geslapen.
Vandaag ben ik de deur niet uitgeweest. Vanmiddag kwam er nog eens visite, we hebben één van de gekregen dvd’tjes bekeken en daarna heb ik maar een kant en klaarmaaltijd genuttigd. En wéér geslapen tot laat in de avond.
Morgen ben ik weer uitgerust en de oude; zij het met officieel een jaartje meer. ;-)

En volgend jaar wil ik graag nog drie dagen uittrekken om jarig te zijn met alle geliefde mensen om me heen.

Bijna augustus alweer.

De afgelopen dagen waren loopdagen. Boodschappendagen. Maar ook fysiotherapie, want het lopen gaat me zwaar vallen. Ik doe het zo graag. Ter ondersteuning vandaag ook nog naar de huisarts geweest. Fysiotherapie doorzetten, is goed voor me, maar een orthopeed moet maar eens naar mijn voeten kijken. Dus we gaan er weer vol tegenaan, de gezondheid en het welzijn bevorderen bedoel ik. Ben er wel veel tijd mee kwijt, maar hopelijk is dat tijdelijk.

Momenteel staat er een pan met soepvlees e.d. te trekken op een plaatje op het gas. En de broodmachine staat aan om een lekker hartig broodje te bakken voor vrijdag. Alle lekkers, voornamelijk tapashapjes, is in huis, ik wil morgen alleen nog even naar de Turkse super om een hoop van dat lekkere fruit te halen. Want er komt nogal wat visite.
Moeders is vrijdag jarig en ze wordt geacht dan een pan moeders’soep te maken.

Sommige mensen zien tegen zulke dagen op als tegen een berg. Ik verheug me er mateloos op, en hoop altijd op veel bezoekers. We kunnen met ons allen in het atrium zitten, licht, luchtig en koel. Ik hoop dat er zoveel bezoek komt dat ze niet in mijn kleine huisje kunnen.
Maar dat moet je altijd maar afwachten.

Vandaag dus ook naar de kapper geweest. En nu loop ik met een hennarood kapsel rond.
Leuk toch?!

Inmiddels is het nacht. Een warme nacht. Nog warmer doordat die soeppan een kacheltje is.
Heb ik de afgelopen twee dagen nog iets vermeldenswaard meegemaakt?
Neuh…

Kan ik nog vertellen dat het ’s avonds laat altijd een moeilijke keuze is: of naar de leuke filmpjes van Animal Planet kijken of schrijven of mailen….. Laat ik het schrijven maar voorrang geven.
Al heb ik even niks meer te vertellen.;-( Je hebt van die dagen hè…

Maar het is bijna augustus……..dan komt er weer inspiratie en ruimte.

Hoe warm het was en hoe ver...

Zoals Nicolaas Beets het weer kon beschrijven ( ik heb het nog even nagekeken op http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/Beets/cameraf.html ) kan ik het niet, maar ik kan wel op mijn eigen manier het weer beschrijven hè..

Nou, ik ben dus maar lekker thuisgebleven. Mij niet gezien met dit weer naar buiten te gaan, anders dan, als het donker is, even de tuin in te gaan.
Gisteren, zondag, had ik niks te melden dan gezeur over het weer. Hollandser kan het niet.. zie zaterdag…;-))))
En vandaag was het weer wéér niet goed.
Hou maar op Erica, zeur niet, het is heerlijk tropisch weer, alles groeit en bloeit en ik ben persoonlijk blij met de klimaatverandering. Alleen, op mijn leeftijd is het beter overdag dan binnen te blijven en alles gesloten te houden. En ’s avond even in mijn eigen minituintje te zitten of te rommelen en de tuindeuren open te zetten. Vannacht heb ik weinig slaap gehad, rond vier uur pas ingeslapen en om half negen opgestaan, Maar wel weer een heerlijk onweer met flinke buien. En ik heb die deuren meteen na het opstaan dus wel opengezet en afgezien van de hoge luchtvochtigheid was de temperatuur vanmorgen, ongeveer 20 graden, echt heerlijk.
Maar in de loop van de vroege middag kroop de thermometer naar de 31 graden, nog steeds geen briesje te bekennen. En dan gaat alles dicht en op slot.
Betty, mijn nooit genoeg gewaardeerde hulpe was vandaag hier om mijn huisje weer schoon te maken.. De vloer moest gedweild worden. Ook de schoonmakers van dit gebouw hebben vandaag hun best gedaan. Maar dik twee uur later waren de vloeren nog steeds niet droog. De luchtvochtigheid is ongeveer 90.
En deze (vroege) hondsdagen houden nog wel even aan. Dus wen er maar aan.

Vanavond, zoals gezegd, dus even in mijn tuintje gerommeld en van de geuren genoten. Het is heerlijk dat er medicijnen bestaan die alle symptomen van hooikoorts wegnemen. Zelfs voor bloemen ben ik normaliter overgevoelig. Maar nu niet meer, en ik kan alles ruiken, wat toch een paar jaar onmogelijk was.
Morgen weer naar buiten en naar de fysiotherapeut, misschien moet hij nog een keer mijn rug ‘behandelen’, maar als het een beetje meezit ook verder naar buiten dus. Het mag pijpenstelen regenen, daar kun je je tegen wapenen, maar tegen dit soort warmte als de afgelopen twee dagen kunnen wij ouderen nog niet. Als we al de tijd krijgen daaraan te wennen. Het zal toch wel?

Zo, dit is voor deze zomer genoeg gepraat over het weer. Laat het maar lekker warm blijven, dan kunnen we onze tong uitsteken tegen al die mensen die heel ver denken te moeten reizen, om hetzelfde weer mee te maken. ;-))

Even voor Poes Pika gezorgd, haar blikje vis en haar harde brokjes, een bakje vers koud water…. Ze kan er weer tegen tot morgenochtend.
Over Pika gesproken…. Die heeft de gewoonte ontwikkeld om ’s nachts als een muts om mijn hoofd te gaan liggen, stijf tegen me aan. Vannacht draaide ik me om en daar schrok ze zo van dat ze al haar nageltjes in mijn hoofd zette en even flink beet. Mijn harde ‘au’ joeg haar van mijn bed en naar buiten.. Arm beestje, maar wat luchtiger voor mij.

Dus morgen, heb ik met mij afgesproken, mag het warm zijn en ga ik toch weg, al is het niet ver…