en zo werd het weer meimaand.

Vandaag is het de tweede mei. Het is een enorm beladen week. Maar dat ik dit schrijf kun je beschouwen als een open deur die ingetrapt wordt. Want dat is bij iedereen wel bekend.
Op 28 april was er een bijeenkomst in de Hollandse Schouwburg
Om half elf al moest ik daar al zijn voor de afsluiting van een schrijfproject met leerlingen van een Islamitische Havo in Rotterdam, het Ibn Ghaldoun met 6 of 8 Joodse ouderen, die ieder een korte correspondentie met twee leerlingen hadden. 2 brieven heen, 2 brieven terug en een gezamenlijke afsluiting.
Elk jaar is er zo'n project van de Joodse Gemeenschap met een school in het land. Ik ben de laatste twee jaar uitgenodigd geweest. Vorig jaar met een MBO-school in Deventer (of Zwolle, dat ben ik even kwijt), en toen had ik ook twee Islamitisch meisjes, zij het zonder sluier. Dit keer was het dus een Islamitische school, met bijna alle meisjes gesluierd met witte, zwarte of beige sluiers maar er zitten ook jongens bij, het is dus gemengd, maar allemaal van afkomst gelovige Marokkaanse jongelui. Ik heb respect voor elk en ieders geloof, ze mogen van mij weet ik wat zijn... De leraren waren ook gemengd. Behalve de Directeur, dat was een Nederlander. Welke godsdienst doet niet ter zake.
Het was officieel, met toespraken en cadeaus. We kregen een leuk, handzaam en leerzaam boek over de 2e generatie Marokkanen geschreven door, onthoudt het maar, Salah Eddine, met de spannende titel WAAJOOOW!!! EEN ECHTE MAROKKAAN, over de tweede generatie Marokkanen, (Uitgave Bulaaq, isbn 978 905460 150 0 en NUR 300,372, dit voor de geïnteresseerde) en een pennenset met de naam van de school, Ibn Galdioen.
Ik heb de directeur mijn boek en het verhaal Olga gegeven voor de school en Joods Maatschappelijk Werk deelde voor iedereen een boek uit met de foto's en de correspondentie. Ik heb ' mijn' leerlingen, Dikra en Najwa, rondgeleid in het museum De Hollandse Schouwburg, we zijn met zijn allen en samen op de foto gezet, maar toen was ik te moe en heb van iedereen afscheid genomen en ben weggegaan. De bedoeling was dat de ouderen samen nog een broodje zouden gaan eten, maar dat konden de meesten niet meer opbrengen. Thuis ben ik al snel op bed gevallen en heb de hele verdere middag, tot bij zevenen, geslapen.
De 29e even naar de huisarts geweest. Anders weet ze niet meer hoe ik eruit zie. ;-) Nee hoor, ook even voor controle laten luisteren naar hart en longen ;-)
Nou, en 30 april is een jaarlijks terugkeren evenement dat we kennen.
Ik werd gewekt door gezang in het verzorgingshuis hiernaast. Nederlandse oude liedjes. Die lijken voor heel veel oude mensen favoriet te zijn. Eenmaal actief begon het bonken dat blijkbaar bij Koninginnedag hoort, pas goed op gang te komen. Bonken is het enige goede woord. Muziek hoor je hier amper, lawaai van juichende mensen en het ritmisch bonken van keihard aanstaande boxen, begeleid door het aanhoudende geluid van vuvuzula's die weer erg populair waren. Op de hele gracht wapperden drie vlaggen. De vrijmarkten waren door de hele stad verspreid, dus ook in onze buurt. ' BEZET' (sic) stond er overal op straat op deze dag...En dat betekende in dit geval dat er een stukje straat omlijnd werd waar mensen hun vrijmarktspulletjes hadden uitgestald. Ook in de Jodenbreestraat stond het vol. Ik verdenk kooplieden van oud spul van het Waterlooplein ervan dat ze tijdelijk hun plek verruild hadden.... Het vuilnis stapelde zich inderdaad op in de straten, maar een weddenschap met het vuilnis van het iepenzaad zou ik niet willen maken, zo erg is het daarmee gesteld dit jaar. Onze gang ligt vol, en in het portiek ligt het opgestapeld voor de buitendeur. De wind staat er pal op, dus zodra de deur opengaat waait er een grote hoeveelheid naar binnen. Toch ben ik met karretje en rugzak naar Albert Heijn gegaan. De enige winkel die gewoon open was. En waar vooral allochtone jongeren vandaag werkten. Hopelijk op vrijwillige basis. Ik dacht dat het rustig zou zijn, maar vergiste me deerlijk. Het was razend druk. En omdat er een alcoholregel was voor vandaag dat er maar één biertje tegelijk langs de kassa mocht was het buiten druk met drinkende jongelui die om de haverklap naar binnen gingen voor weer een drankje. ;-) Op dagen als deze kom je alleen maar jonge mensen tegen. Ik werd dus van alle kanten aangesproken. In elk geval heb ik mijn boodschapjes in huis en mijn wandelingetje gemaakt. Morgen is alles in de binnenstad open en is alles ingericht op de 1e mei, die dit jaar dus geen vrije dag is, want op zondag valt.
Thuisgekomen was ik weer zo moe dat ik, nog voor alle boodschappen waren opgeruimd, moest gaan liggen en meer dan twee uur geslapen heb.
En op 1 mei was het Jom Ashoah, de internationale, Holocaustherdenkingsdag. Het was een indrukwekkende plechtigheid in een meer dan overvolle Hollandse Schouwburg, de plek waar alle Joodse mensen 'verzameld' werden alvorens via Westerbork naar de vernietigingskampen vervoerd te worden. Er waren toespraken van de burgemeester en van de Israelische ambassadeur en de heer Heymans. Er was muziek en er werd gebeden en gezongen. En er werden tranen weggeveegd en gelachen. Op 4 mei herdenken we alle slechtoffers en gevallenen in deze oorlog en andere oorlogen, maar dit was een speciale bijeenkomst en ik ben blij erheen gegaan te zijn. Al was het bij thuiskomst weer raak. Liggen! Slapen! Maar ik verwonderde me er wel over dat geen krant er met een woord over geschreven heb. Ook niet het Parool, dat veel moeite en geld heeft gespendeerd aan een speciale bijlage over de vervolgingen. Het is tenslotte een verzetskrant...
Vandaag was het weer Bettydag. Ik ben dankbaar voor haar en dat verdient ze volop. Verleden week was het 2e Paasdag, een verplichte vrije dag, dus vandaag was het exra veel werk. En aangezien ik eerst mijn voetjes ging laten verwennen bij de pedicure begon ze ook nog later.
Maar Osama Bin Laden is nu eindelijk niet meer. Gênant hoe vaak de naam van Osama (zijn voornaam) werd verwisseld met die van Obama (achternaam) bij het geven van het nieuws. Het is groot nieuws maar ik wacht af of we er blij mee kunnen zijn........
Maar nu is het alweer drie mei en mijn dagboek is bijgewerkt denk ik. Wat ik weggelaten heb wilde ik niet opschrijven. En morgen komt er weer een dag.
p.s. Op AT5 staat een filmpje over het in een vorig blogje beschreven iepenzaag. Kijk maar eens zelf: http://www.at5.nl/artikelen/61116/iepenzaad-is-de-confetti-van-de-stad