Het is niet mijn gewoonte, maar ik wil deze wijze lijst van mijn lieve vriendin Margot graag in mijn blogje zetten...
25 Items To-Do List EVERYONE Should Be Doing
------------------------------------------------
1. Take a 10-30 minute walk every day, and while you walk, smile.
It is the ultimate anti-depressant.
2. Sit in silence for at least 10 minutes each day. Talk to God (or to your higher power or meditate) about what is going on in your life. Buy a lock if you have to.
3. When you wake up in the morning complete the following statement,
’ My purpose is to__________ today. I am thankful for______________ ’
4. Eat more foods that grow on trees and plants and eat less food that
is manufactured in plants.
5. Drink green tea and plenty of water. Eat blueberries, wild Alaskan
salmon, broccoli, almonds & walnuts.
6. Try to make at least three people smile each day.
7. Don’t waste your precious energy on gossip, energy vampires,
issues of the past, negative thoughts or things you cannot control
Instead invest your energy in the positive present moment.
8. Eat breakfast like a king, lunch like a prince and dinner like a
college kid with a maxed out charge card.
9. Life is not fair, but it is still good.
10. Life is too short to waste time hating anyone.
11. Don ’ t take yourself so seriously. No one else does.
12. You are not so important that you have to win every argument.
Agree to disagree.
13. Make peace with your past so it will not spoil the present.
14. Don ’ t compare your life to others. You have no idea what
their journey is all about.
15. No one is in charge of your happiness except you.
16. Frame every so-called disaster with these words: ’ In five
years, will this matter? ’
17. Forgive everyone for everything.
18. What other people think of you is none of your business.
19. GOD (depending on your beliefs) heals everything - but you have to ask Him (translate to your religion).
20. However good or bad a situation is, it will change.
21. Your job will not take care of you when you are sick. Your friends will. Stay in touch!!!
22. Envy is a waste of time. You already have all you need.
23. Each night, before you go to bed complete the following statements:
I am thankful for__________. Today I accomplished_________.
24. Remember that you are too blessed to be stressed.
25. When you are feeling down, start listing your many blessings.
You will be smiling before you know it.
woensdag 22 juli 2009
Naar het museum.
Wat was het gisteren heet en benauwd in de stad… Ik moest er wel uit, iets wegbrengen en daarvoor over de bloemenmarkt lopen naar het Koningsplein en daar nog voorbij.
Op het Singel, de bloemenmarkt dus, was er geen doorkomen aan. Vandaag hoorde ik heel veel Spaans, dus was er weer een bus of vliegtuig met toeristen daarvandaan aangekomen. Als je haast hebt moet je nooit bij zonnig weer over die markt gaan. Op de terugweg kon ik bij Appie nog wat boodschapjes meenemen. Maar ik had er niet bij stilgestaan dat die boodschapjes in mijn rugzak best zwaar gingen wegen op die hete en drukke weg terug.
Om het boek weg te brengen moest ik het eerst opzoeken….;-(
En ik wist wel dat het ergens op een onderste plank lag. Waar normaal alle mappen en papieren liggen. Dus één voor een alle onderste planken leeggemaakt en de inhoud op tafel bekeken. En ja hoor, het was natúúrlijk de laatste plank… Enfin, omdat het op tijd op dat adres moest zijn heb ik alles laten liggen tot ik terugwas.
En doodmoe weer thuisgekomen maar eerst gaan eten en toen alles weer gaan opruimen. Daar làg een stapel mappen en papieren…!!! Na zo’n lange tijd bleek dat ik toch wel een en ander bij het oud papier kon doen, verscheurd in stukjes natuurlijk. Maar ik kwam ook twee pakjes met papieren tegen uit Wenen. In 1994 ben ik met een toenmalige vriendin naar Wenen geweest, op zoek naar mijn roots daar. Het gaf een vreemd melancholiek gevoel al die papieren en papiertjes en foto’s en kaarten weer door te nemen. Ik had letterlijk elk bonnetje, elk papiertje of servetje bewaard.
Van hotel Thüringer Hof waar we logeerden (Zimmer 324 stond er op het kaartje) tot en met restaurant Figlmüller (Bäckerstrasse 6) , waar ze de grootste Wiener Schnitzel ter wereld serveren. Van alles uit Kasteel Schönbrunn, concertkaartjes…noem maar op. Er kwamen zoete herinneringen boven… En dankbaarheid dat ik daar niet alléén was.
Alles is weer netjes opgeborgen en bewaard, ik kon het niet weggooien.
Zojuist ben ik thuisgekomen van weggeweest zijn. ;-)
Er kwam een vriendin op bezoek met wie ik naar het Joods Historisch Museum ben geweest. Een kennisje van haar, een bekende van mij ook, Pauline Prior, had een prachtige fototentoonstelling in het Museum. Over de Joodse gemeenschap in Marokko. Echt schitterend. Ik zou zeggen, kijk eens op www.jhm.nl/marokko. Het blijkt, wat ik niet wist, dat Joodse mensen daar gewoon mensen waren die erbij hoorden. Alleen, Moslims mogen/mochten bepaalde ambachten niet uitvoeren, die door Joodse mensen wèl gedaan mochten worden. Vooral bij de Berbers leefden Joodse mensen net zoals de Marokkanen dáár leefden. Ze vierden gezamelijke feesten en hadden gezamenlijke tradities.
Ik zal iedereen aanraden eens te gaan kijken in dat museum hier. Ze moeten alleen niet met de auto komen.;-) Want de stad is daar vrijwel onbereikbaar per auto. De tentoonstelling duurt nog tot 18 september.. en de vakantie is nog lang.
En nu ga ik even bijkomen en rusten. Want ik blijf wel een oude vrouw. ;-)
Op het Singel, de bloemenmarkt dus, was er geen doorkomen aan. Vandaag hoorde ik heel veel Spaans, dus was er weer een bus of vliegtuig met toeristen daarvandaan aangekomen. Als je haast hebt moet je nooit bij zonnig weer over die markt gaan. Op de terugweg kon ik bij Appie nog wat boodschapjes meenemen. Maar ik had er niet bij stilgestaan dat die boodschapjes in mijn rugzak best zwaar gingen wegen op die hete en drukke weg terug.
Om het boek weg te brengen moest ik het eerst opzoeken….;-(
En ik wist wel dat het ergens op een onderste plank lag. Waar normaal alle mappen en papieren liggen. Dus één voor een alle onderste planken leeggemaakt en de inhoud op tafel bekeken. En ja hoor, het was natúúrlijk de laatste plank… Enfin, omdat het op tijd op dat adres moest zijn heb ik alles laten liggen tot ik terugwas.
En doodmoe weer thuisgekomen maar eerst gaan eten en toen alles weer gaan opruimen. Daar làg een stapel mappen en papieren…!!! Na zo’n lange tijd bleek dat ik toch wel een en ander bij het oud papier kon doen, verscheurd in stukjes natuurlijk. Maar ik kwam ook twee pakjes met papieren tegen uit Wenen. In 1994 ben ik met een toenmalige vriendin naar Wenen geweest, op zoek naar mijn roots daar. Het gaf een vreemd melancholiek gevoel al die papieren en papiertjes en foto’s en kaarten weer door te nemen. Ik had letterlijk elk bonnetje, elk papiertje of servetje bewaard.
Van hotel Thüringer Hof waar we logeerden (Zimmer 324 stond er op het kaartje) tot en met restaurant Figlmüller (Bäckerstrasse 6) , waar ze de grootste Wiener Schnitzel ter wereld serveren. Van alles uit Kasteel Schönbrunn, concertkaartjes…noem maar op. Er kwamen zoete herinneringen boven… En dankbaarheid dat ik daar niet alléén was.
Alles is weer netjes opgeborgen en bewaard, ik kon het niet weggooien.
Zojuist ben ik thuisgekomen van weggeweest zijn. ;-)
Er kwam een vriendin op bezoek met wie ik naar het Joods Historisch Museum ben geweest. Een kennisje van haar, een bekende van mij ook, Pauline Prior, had een prachtige fototentoonstelling in het Museum. Over de Joodse gemeenschap in Marokko. Echt schitterend. Ik zou zeggen, kijk eens op www.jhm.nl/marokko. Het blijkt, wat ik niet wist, dat Joodse mensen daar gewoon mensen waren die erbij hoorden. Alleen, Moslims mogen/mochten bepaalde ambachten niet uitvoeren, die door Joodse mensen wèl gedaan mochten worden. Vooral bij de Berbers leefden Joodse mensen net zoals de Marokkanen dáár leefden. Ze vierden gezamelijke feesten en hadden gezamenlijke tradities.
Ik zal iedereen aanraden eens te gaan kijken in dat museum hier. Ze moeten alleen niet met de auto komen.;-) Want de stad is daar vrijwel onbereikbaar per auto. De tentoonstelling duurt nog tot 18 september.. en de vakantie is nog lang.
En nu ga ik even bijkomen en rusten. Want ik blijf wel een oude vrouw. ;-)
maandag 20 juli 2009
Hondje is dood.
Vandaag is het maandag. Ongewoon om alweer te schrijven terwijl ik gisteren al zo’n lange blog heb geschreven.
Betty is aan de badkamer bezig, ze werkt altijd hard en maakt er zich nooit met een Jantje van Leiden van af. En ze hoéft dit niet te doen, want haar opleiding Theologie zou andere deuren kunnen openen. Maar het is nog steeds haar eigen wil.
Vandaag begon de dag al vroeg. Buurman belde me om zeven uur wakker. Teddy, zijn hondje, was nu echt stervende. Hij had gisteren een behoorlijke opleving gehad…
Maar het was de laatste. Nu poepte, pieste en spuugde hij alles onder en lag te brullen en te gillen van de pijn. Toen ik in mijn ochtendjas bij hem binnenkwam had Buurman de dierenambulance al gebeld. Het beestje lag stijf op zijn zij, zijn ogen dicht en zijn bekje open. Wat konden we allebei anders doen dan hem voorzichtig aaien en zachtjes toespreken…
Toen de dierenambulance kwam hebben ze hem op een kleine brancard gelegd, toegedekt en meegenomen. De dierenkliniek belde later dat hij o.a. een miltontsteking had. Maar gezien zijn ouderdom adviseerde die dokter om hem te laten inslapen. Wat Buurman toegestaan heeft. Dus Teddy leeft niet meer en Buurman is aan het rouwen. Zo’n afscheid na bijna 14 jaar is moeilijk. Vooral voor een oude man van 87 jaar. Dagelijks ging hij met het hondje ‘wandelen’, om precies te zijn: Hondje zat op de plank tussen zijn voeten op de scootmobiel, tot de plek waar hij mocht lopen om zijn behoeftes te doen. En terug mocht hij dan op zijn korte pootjes de gracht aflopen. Iedereen kende zowel Buurman als Teddy. Als Buurman Teddy eens niet kon uitlaten en ik dat moest doen sprak iedereen mij bezorgd aan… Of er iets mis was met Buurman?
De laatste tijd liep hij wat minder goed. We dachten dat het kwam omdat hij zo dik was. Een stevig worstje op pootjes. En dat die pootjes hem misschien niet meer konden dragen. Dat bleek dus niet te het geval te zijn. Een paar dagen geleden werd hij echt ziek. Overgeven…Ik schreef er al over.
En nu is Teddy dood.
Een totaal ander onderwerp wil ik ook in letters vangen.
Geert Wilders. De NRC had er verleden week een groot artikel over. Waarin David Barnouw de PVV vergeleek met de Boerenpartij van Boer
Koekoek. Hij vond het niet kloppen dat journalisten van andere bladen de PVV vergeleken met de vooroorlogse NSB. Maar hoewel ik torenhoog opkijk naar David Barnouw, die de deskundige is en werkzaam bij het Instituut voor Oorlogsdocumentatie: de PVV heeft méér dan alleen trekjes van fascisme, vind ik. Wie de artikelen in het katern van de NRC van 12 juli leest wil een eigen oordeel vormen. En dit is mijn oordeel dus. Een hedendaagse partij die een bevolkingsgroep wil uitsluiten vanwege hun afkomst en geloof doet hetzelfde als de NSB voor de oorlog deed.
De Boerenpartij ofwel De Vrije Boeren van Koekoek ( ongeveer van 1958 tot 1983 landelijk actief) waren politiek even grote dwarsliggers, maar ze waren in elk geval ergens vóór en kwamen op voor de boeren. De Boerenpartij was nèt als de PVV nu een heel rechtse, zo niet ultrarechtse beweging en daar haalden ze ook hun stemmen. Dat is, naar mijn mening, de enige overeenkomst.
Wat me trouwens op de vraag brengt waarom Geert Wilders zo fel is op Islam en Koran…
Zelf is hij van Indische of Indonesische afkomst. Voor mij is het geen vraag waarom hij zijn haar bleekt, met zwart haar is duidelijk te zien dat hij Indische of Indonesische trekken heeft. En daar heeft niemand moeite mee. Integendeel.
Maar wat heeft hij – of hebben zijn ouders of grootouders – meegemaakt dat Geert Wilders zo is geworden?! Wat is er – in Indië van toen, of het Indonesië van daarna voorgevallen dat hem zó anti Islamiet heeft gemaakt? Een 2e generatie-oorlogssyndroom misschien? Haat jegens mensen voor wat die zijn vader of grootvader, moeder of grootmoeder hebben aangedaan? Het zijn vragen die iemand die de Tweede Wereldoorlog hier heeft meegemaakt, zich stelt. Maar die niemand hardop stelt. Het zou lijken alsof het racistisch bedoeld zou zijn. Maar het zijn echt vragen die ik me stel.
Het is wel Nederlands dat zijn populistische en opstandige optreden gretig navolging vindt bij Nederlanders die xenofobisch genoemd kunnen worden. Dàt is Geert Wilders niet. Hij is alleen tegen de Islam, tegen de Koran en in het bijzonder tegen Marokkaanse moslims. Die hij apart behandeld wil zien. En dàt is wat mij aan de NSB herinnert, die, misschien niet in de opzet, maar later, net zo dacht over het Joodse volksdeel.
Een overeenkomst met fascisme is ook, dat de partij niet georganiseerd is, maar gewoon een groep mensen, die de (charismatische) leider volgt. Die overal kritiek op heeft maar geen tegenspraak duldt en zelf niet met kritiek kan omgaan.
Zo’n beweging, dat was de Nationaal-Socialistische Beweging ook
Die Beweging, de PVV, wil alleen in het Europese Parlement zitten omdat ze tégen Europa zijn. De leider en zijn naaste kring heeft kennelijk geen weet van de beide wereldoorlogen die hier in Europa hebben huisgehouden. Oorlogen die nooit meer mogen plaatsvinden en die de reden zijn van het ontstaan van het Europa van nu. Hoeveel barenweeën het ontstaan van één Europa ook kent..
Ik ben bang voor de toekomst van de sociaal bewuste maatschappij en de vrije meningsuiting en het steeds meer accepteren van de negativiteit en de intolerantie.
Meer woorden wil ik er hier niet aan besteden. Het is mijn persoonlijke mening en die mag iedereen nog hebben in ons land.
Vandaag was het Betty-dag. En ik heb met haar een pittige discussie gehad over het bovenstaande. Maar gelukkig respecteren we elkaars' meningen. Onze overtuigingen zijn hemelsbreed verschillend, dat maakt, als het in alle vriendschap gaat, een discussie spannend.
Oef…..
Betty is aan de badkamer bezig, ze werkt altijd hard en maakt er zich nooit met een Jantje van Leiden van af. En ze hoéft dit niet te doen, want haar opleiding Theologie zou andere deuren kunnen openen. Maar het is nog steeds haar eigen wil.
Vandaag begon de dag al vroeg. Buurman belde me om zeven uur wakker. Teddy, zijn hondje, was nu echt stervende. Hij had gisteren een behoorlijke opleving gehad…
Maar het was de laatste. Nu poepte, pieste en spuugde hij alles onder en lag te brullen en te gillen van de pijn. Toen ik in mijn ochtendjas bij hem binnenkwam had Buurman de dierenambulance al gebeld. Het beestje lag stijf op zijn zij, zijn ogen dicht en zijn bekje open. Wat konden we allebei anders doen dan hem voorzichtig aaien en zachtjes toespreken…
Toen de dierenambulance kwam hebben ze hem op een kleine brancard gelegd, toegedekt en meegenomen. De dierenkliniek belde later dat hij o.a. een miltontsteking had. Maar gezien zijn ouderdom adviseerde die dokter om hem te laten inslapen. Wat Buurman toegestaan heeft. Dus Teddy leeft niet meer en Buurman is aan het rouwen. Zo’n afscheid na bijna 14 jaar is moeilijk. Vooral voor een oude man van 87 jaar. Dagelijks ging hij met het hondje ‘wandelen’, om precies te zijn: Hondje zat op de plank tussen zijn voeten op de scootmobiel, tot de plek waar hij mocht lopen om zijn behoeftes te doen. En terug mocht hij dan op zijn korte pootjes de gracht aflopen. Iedereen kende zowel Buurman als Teddy. Als Buurman Teddy eens niet kon uitlaten en ik dat moest doen sprak iedereen mij bezorgd aan… Of er iets mis was met Buurman?
De laatste tijd liep hij wat minder goed. We dachten dat het kwam omdat hij zo dik was. Een stevig worstje op pootjes. En dat die pootjes hem misschien niet meer konden dragen. Dat bleek dus niet te het geval te zijn. Een paar dagen geleden werd hij echt ziek. Overgeven…Ik schreef er al over.
En nu is Teddy dood.
Een totaal ander onderwerp wil ik ook in letters vangen.
Geert Wilders. De NRC had er verleden week een groot artikel over. Waarin David Barnouw de PVV vergeleek met de Boerenpartij van Boer
Koekoek. Hij vond het niet kloppen dat journalisten van andere bladen de PVV vergeleken met de vooroorlogse NSB. Maar hoewel ik torenhoog opkijk naar David Barnouw, die de deskundige is en werkzaam bij het Instituut voor Oorlogsdocumentatie: de PVV heeft méér dan alleen trekjes van fascisme, vind ik. Wie de artikelen in het katern van de NRC van 12 juli leest wil een eigen oordeel vormen. En dit is mijn oordeel dus. Een hedendaagse partij die een bevolkingsgroep wil uitsluiten vanwege hun afkomst en geloof doet hetzelfde als de NSB voor de oorlog deed.
De Boerenpartij ofwel De Vrije Boeren van Koekoek ( ongeveer van 1958 tot 1983 landelijk actief) waren politiek even grote dwarsliggers, maar ze waren in elk geval ergens vóór en kwamen op voor de boeren. De Boerenpartij was nèt als de PVV nu een heel rechtse, zo niet ultrarechtse beweging en daar haalden ze ook hun stemmen. Dat is, naar mijn mening, de enige overeenkomst.
Wat me trouwens op de vraag brengt waarom Geert Wilders zo fel is op Islam en Koran…
Zelf is hij van Indische of Indonesische afkomst. Voor mij is het geen vraag waarom hij zijn haar bleekt, met zwart haar is duidelijk te zien dat hij Indische of Indonesische trekken heeft. En daar heeft niemand moeite mee. Integendeel.
Maar wat heeft hij – of hebben zijn ouders of grootouders – meegemaakt dat Geert Wilders zo is geworden?! Wat is er – in Indië van toen, of het Indonesië van daarna voorgevallen dat hem zó anti Islamiet heeft gemaakt? Een 2e generatie-oorlogssyndroom misschien? Haat jegens mensen voor wat die zijn vader of grootvader, moeder of grootmoeder hebben aangedaan? Het zijn vragen die iemand die de Tweede Wereldoorlog hier heeft meegemaakt, zich stelt. Maar die niemand hardop stelt. Het zou lijken alsof het racistisch bedoeld zou zijn. Maar het zijn echt vragen die ik me stel.
Het is wel Nederlands dat zijn populistische en opstandige optreden gretig navolging vindt bij Nederlanders die xenofobisch genoemd kunnen worden. Dàt is Geert Wilders niet. Hij is alleen tegen de Islam, tegen de Koran en in het bijzonder tegen Marokkaanse moslims. Die hij apart behandeld wil zien. En dàt is wat mij aan de NSB herinnert, die, misschien niet in de opzet, maar later, net zo dacht over het Joodse volksdeel.
Een overeenkomst met fascisme is ook, dat de partij niet georganiseerd is, maar gewoon een groep mensen, die de (charismatische) leider volgt. Die overal kritiek op heeft maar geen tegenspraak duldt en zelf niet met kritiek kan omgaan.
Zo’n beweging, dat was de Nationaal-Socialistische Beweging ook
Die Beweging, de PVV, wil alleen in het Europese Parlement zitten omdat ze tégen Europa zijn. De leider en zijn naaste kring heeft kennelijk geen weet van de beide wereldoorlogen die hier in Europa hebben huisgehouden. Oorlogen die nooit meer mogen plaatsvinden en die de reden zijn van het ontstaan van het Europa van nu. Hoeveel barenweeën het ontstaan van één Europa ook kent..
Ik ben bang voor de toekomst van de sociaal bewuste maatschappij en de vrije meningsuiting en het steeds meer accepteren van de negativiteit en de intolerantie.
Meer woorden wil ik er hier niet aan besteden. Het is mijn persoonlijke mening en die mag iedereen nog hebben in ons land.
Vandaag was het Betty-dag. En ik heb met haar een pittige discussie gehad over het bovenstaande. Maar gelukkig respecteren we elkaars' meningen. Onze overtuigingen zijn hemelsbreed verschillend, dat maakt, als het in alle vriendschap gaat, een discussie spannend.
Oef…..
zondag 19 juli 2009
Een paar vermoeiende dagen.
Zondagavond en ik ben echt heel moe. Niet van vandaag, want de verjaardag van mijn dochter is niet vermoeiend maar plezierig.
En ik ben, niet te laat, keurig thuis afgeleverd.
Maar de afgelopen dagen waren voor een oud mens alles bij elkaar heel vermoeiend. Of ik dat nou wil of niet.
Donderdagmiddag was mijn tuinvrouw hier. Donderdagavond begaf mijn oude wasmachine het. Ik had hem elf jaar geleden tweedehands gekocht, dus het werd tijd. ;-(. Daar zal ik niet over mopperen. Maar ik had nog een wasje voor de buurman in het revalidatiecentrum te doen, dus deed dat maar op de hand. Hij heeft in elk geval zaterdag schone t-shirts gekregen.
Vrijdagmorgen heb ik op www.marktplaats.com gekeken naar een nieuwe machine. Een bovenladertje, en liefst een Bosch.
Ik vond inderdaad op marktplaats een webwinkel in Zwanenburg (bij Halfweg ligt dat) en een Bosch bovenladertje. Ik heb wel véél wassen, maar het zijn meestal kleine wasjes. Buurman zijn onderbroeken was ik echt niet met mijn eigen kleren en zijn dikke 'sport'broeken vullen met z'n tweeën al mijn wasmachine.
.
Goed, ik belde Freek de Onbetaalbare, die gouden neef van me, die stapte zonder meer in zijn auto om in Zwanenburg eerst te gaan kijken en belde vandaaruit dat naast de machine van 90 euro, die ik op het oog had, een veel mooiere en jongere stond voor 150 euro. Ik liet het aan hèm over en het werd de laatste. Het machien zou nog dezelfde middag tussen 2 en 4 bezorgd worden. Freek ging, vanuit Zwanenburg materiaal halen bij Gamma en kwam toen naar mijn huis om de oude machine los te maken en een nieuwe elektrische bevestiging te maken voor de nieuwe. In de tussentijd ben ik gaan pinnen. Want ik sta er altijd op contant af te rekenen. Dat ik nu 'nòg rooier' sta is jammer, Maar het is een heel mooie machine, een Bosch Logixx 6 bovenladertje. Ik heb hem even op voorwas en spoelen gezet met een beetje chloor voor de frissigheid, want hij rook een beetje muf binnenin. Dat was op aanraden van neef en nicht…
Maar mensch, wat ben ik er blij mee. Ik moet af en toe gaan kijken oftie wel draait, zo stil istie. ;-) En die Freek, de man van mijn nichtje Elly dus, verdient een troon in de hemel. Want toen de machine gebracht was heeft hij hem nog zelf op zijn plek gezet en aangesloten en nog eerst het vloertje schoongemaakt op de plek waar de oude machine gestaan had. En toen hij zijn welverdiende koffie ophad heeft hij me nog geholpen de foto’s uit mijn camera op de computer te zetten en de camera leeg te halen.......
En bij Buurman heeft hij nog een cd'tje trachten te installeren... maar dat ging niet bij de kleine oude Windows '98 van Buurman.
Buurmans’ hondje Teddy had al twee dagen zijn eten niet binnengehouden maar wat dat betreft praatte ik met Buurman tegen dovemansoren. Geen vet, had ik gezegd, hij spuugt gal.... maar hij gaf dat dier plakjes worst en iemand probeerde hem wijs te maken dat hij corned beef moest hebben om zijn pilletje te kunnen slikken. Kun je hem net zo goed mager spek voeren, zo vet is dat. Ik zei, beetje zachte rijst met fijn gemaakte gekookte kip - gaf hij het beestje nassi... ja, dat is er natuurlijk ook weer uitgekomen. Nouja, drinken deed hij gelukkig nog. Maar zo'n zwaar dier verzwakt wel gauw dan.
Dus ik heb wat rijst gekookt, en een kippetje gekookt, om zelf wat soep te maken voor mijzelf. En rijst met kippenbouillon en stukjes kip voor Teddy gemaakt. Samen met de pilletjes, dat zal ik niet ontkennen, en dit dieetje, is het hondje van Buurman gelukkig weer behoorlijk opgeknapt. Ondanks zijn veertien jaar. Moge hij er nog 14 jaar bijkrijgen..
De nieuwe machine is wel wat moeilijker voor me. Ik bèn al geen held met elektronica….maar we komen er wel uit.
Gisteren, zaterdag dus, wilde de buurman in het revalidatiecentrum een paar poloshirts en zomerbroeken hebben en dan wil hij dat meestal al eergisteren hebben. ;-) Aangezien ik de komende dagen geen tijd zou hebben ben ik die zaterdag gaan kopen.
Dat betekende een paar uur naar de warme en drukke stad. Horden Engelse, Amerikaanse en Spaanse toeristen waren weer in de stad neergestreken en vooral de Engelse jonge toeristen blinken niet uit in beleefdheid.
Is het iemand weleens opgevallen dat jonge mensen met gemak de hele stoep in beslag nemen en niet uit de weg gaan als iemand hen tegemoetkomt? Je moet als oud mens je gewoon tussen hen doorwringen. Want ik ga niet voor ze uit de weg of van de stoep af!
Of dat ze bij het instappen in de tram gewoon voordringen?
Dat soort dingen. In zeker 8 van de tien keer zijn het dan jongelui uit het Verenigd Koninkrijk. Echt waar.
Maar goed, nadat ik de boodschappen voor buurman had gedaan moest ik nog eten, de schone was opvouwen en in mijn boodschappenkarretje opbergen en rond half zeven weer hop…. Naar de tram.. En doodmoe thuisgekomen een paar uur later.
En vandaag dus de verjaardag van Jessica. De heenweg was weer een crime. Hoewel de tram door werkzaamheden dit weekend weer dicht bij huis de noodhalte had, reed die tram recht voor mijn neus weg… En moest ik wachten op de volgende. Het is zondag, dan rijden er minder trams. En er was alleen een haltepaal, geen abri, met een bankje om even te zitten.
Onderweg, in de binnenstad, klonken er opeens sirenes. De tram stond stil, het leek of àlles even stilstond…
Toen ik eindelijk na de uitstaphalte richting haar huis ging, bleek de straat afgesloten door ook daar breek- en verbouwwerkzaamheden en moest ik door nat zand waar een rioolbuis lag te druppelen (stank dus), om haar huis te bereiken. Maar haar mooie huisje, helemaal Amsterdamse School, ook van binnen, werd veilig bereikt en we hebben een warme familiemiddag gehad…
Ik had voor Jessica een cadeaubon voor een heel uur Chinese (of Thaïse, daar kwamen we niet uit) massage…en een taartje meegenomen. Het is een gerenommeerd instituut, waar die massages gegeven worden… Toen ik de bon ging kopen heb ik het daar natuurlijk eens goed bekeken, en toen vroeg het meisje dat de kassa bediende of ik misschien stijve spieren had? Eh…. Stijve spielen, zei ze eigenlijk. ;-))) Ja natuurlijk, maar ik kwam niet voor mezelf. Toch is het een plezierige gedachte me ook eens flink onder handen te laten nemen. Als het schip met geld binnenkomt. ;-)
En nu ga ik echt uitrusten.
En ik ben, niet te laat, keurig thuis afgeleverd.
Maar de afgelopen dagen waren voor een oud mens alles bij elkaar heel vermoeiend. Of ik dat nou wil of niet.
Donderdagmiddag was mijn tuinvrouw hier. Donderdagavond begaf mijn oude wasmachine het. Ik had hem elf jaar geleden tweedehands gekocht, dus het werd tijd. ;-(. Daar zal ik niet over mopperen. Maar ik had nog een wasje voor de buurman in het revalidatiecentrum te doen, dus deed dat maar op de hand. Hij heeft in elk geval zaterdag schone t-shirts gekregen.
Vrijdagmorgen heb ik op www.marktplaats.com gekeken naar een nieuwe machine. Een bovenladertje, en liefst een Bosch.
Ik vond inderdaad op marktplaats een webwinkel in Zwanenburg (bij Halfweg ligt dat) en een Bosch bovenladertje. Ik heb wel véél wassen, maar het zijn meestal kleine wasjes. Buurman zijn onderbroeken was ik echt niet met mijn eigen kleren en zijn dikke 'sport'broeken vullen met z'n tweeën al mijn wasmachine.
.
Goed, ik belde Freek de Onbetaalbare, die gouden neef van me, die stapte zonder meer in zijn auto om in Zwanenburg eerst te gaan kijken en belde vandaaruit dat naast de machine van 90 euro, die ik op het oog had, een veel mooiere en jongere stond voor 150 euro. Ik liet het aan hèm over en het werd de laatste. Het machien zou nog dezelfde middag tussen 2 en 4 bezorgd worden. Freek ging, vanuit Zwanenburg materiaal halen bij Gamma en kwam toen naar mijn huis om de oude machine los te maken en een nieuwe elektrische bevestiging te maken voor de nieuwe. In de tussentijd ben ik gaan pinnen. Want ik sta er altijd op contant af te rekenen. Dat ik nu 'nòg rooier' sta is jammer, Maar het is een heel mooie machine, een Bosch Logixx 6 bovenladertje. Ik heb hem even op voorwas en spoelen gezet met een beetje chloor voor de frissigheid, want hij rook een beetje muf binnenin. Dat was op aanraden van neef en nicht…
Maar mensch, wat ben ik er blij mee. Ik moet af en toe gaan kijken oftie wel draait, zo stil istie. ;-) En die Freek, de man van mijn nichtje Elly dus, verdient een troon in de hemel. Want toen de machine gebracht was heeft hij hem nog zelf op zijn plek gezet en aangesloten en nog eerst het vloertje schoongemaakt op de plek waar de oude machine gestaan had. En toen hij zijn welverdiende koffie ophad heeft hij me nog geholpen de foto’s uit mijn camera op de computer te zetten en de camera leeg te halen.......
En bij Buurman heeft hij nog een cd'tje trachten te installeren... maar dat ging niet bij de kleine oude Windows '98 van Buurman.
Buurmans’ hondje Teddy had al twee dagen zijn eten niet binnengehouden maar wat dat betreft praatte ik met Buurman tegen dovemansoren. Geen vet, had ik gezegd, hij spuugt gal.... maar hij gaf dat dier plakjes worst en iemand probeerde hem wijs te maken dat hij corned beef moest hebben om zijn pilletje te kunnen slikken. Kun je hem net zo goed mager spek voeren, zo vet is dat. Ik zei, beetje zachte rijst met fijn gemaakte gekookte kip - gaf hij het beestje nassi... ja, dat is er natuurlijk ook weer uitgekomen. Nouja, drinken deed hij gelukkig nog. Maar zo'n zwaar dier verzwakt wel gauw dan.
Dus ik heb wat rijst gekookt, en een kippetje gekookt, om zelf wat soep te maken voor mijzelf. En rijst met kippenbouillon en stukjes kip voor Teddy gemaakt. Samen met de pilletjes, dat zal ik niet ontkennen, en dit dieetje, is het hondje van Buurman gelukkig weer behoorlijk opgeknapt. Ondanks zijn veertien jaar. Moge hij er nog 14 jaar bijkrijgen..
De nieuwe machine is wel wat moeilijker voor me. Ik bèn al geen held met elektronica….maar we komen er wel uit.
Gisteren, zaterdag dus, wilde de buurman in het revalidatiecentrum een paar poloshirts en zomerbroeken hebben en dan wil hij dat meestal al eergisteren hebben. ;-) Aangezien ik de komende dagen geen tijd zou hebben ben ik die zaterdag gaan kopen.
Dat betekende een paar uur naar de warme en drukke stad. Horden Engelse, Amerikaanse en Spaanse toeristen waren weer in de stad neergestreken en vooral de Engelse jonge toeristen blinken niet uit in beleefdheid.
Is het iemand weleens opgevallen dat jonge mensen met gemak de hele stoep in beslag nemen en niet uit de weg gaan als iemand hen tegemoetkomt? Je moet als oud mens je gewoon tussen hen doorwringen. Want ik ga niet voor ze uit de weg of van de stoep af!
Of dat ze bij het instappen in de tram gewoon voordringen?
Dat soort dingen. In zeker 8 van de tien keer zijn het dan jongelui uit het Verenigd Koninkrijk. Echt waar.
Maar goed, nadat ik de boodschappen voor buurman had gedaan moest ik nog eten, de schone was opvouwen en in mijn boodschappenkarretje opbergen en rond half zeven weer hop…. Naar de tram.. En doodmoe thuisgekomen een paar uur later.
En vandaag dus de verjaardag van Jessica. De heenweg was weer een crime. Hoewel de tram door werkzaamheden dit weekend weer dicht bij huis de noodhalte had, reed die tram recht voor mijn neus weg… En moest ik wachten op de volgende. Het is zondag, dan rijden er minder trams. En er was alleen een haltepaal, geen abri, met een bankje om even te zitten.
Onderweg, in de binnenstad, klonken er opeens sirenes. De tram stond stil, het leek of àlles even stilstond…
Toen ik eindelijk na de uitstaphalte richting haar huis ging, bleek de straat afgesloten door ook daar breek- en verbouwwerkzaamheden en moest ik door nat zand waar een rioolbuis lag te druppelen (stank dus), om haar huis te bereiken. Maar haar mooie huisje, helemaal Amsterdamse School, ook van binnen, werd veilig bereikt en we hebben een warme familiemiddag gehad…
Ik had voor Jessica een cadeaubon voor een heel uur Chinese (of Thaïse, daar kwamen we niet uit) massage…en een taartje meegenomen. Het is een gerenommeerd instituut, waar die massages gegeven worden… Toen ik de bon ging kopen heb ik het daar natuurlijk eens goed bekeken, en toen vroeg het meisje dat de kassa bediende of ik misschien stijve spieren had? Eh…. Stijve spielen, zei ze eigenlijk. ;-))) Ja natuurlijk, maar ik kwam niet voor mezelf. Toch is het een plezierige gedachte me ook eens flink onder handen te laten nemen. Als het schip met geld binnenkomt. ;-)
En nu ga ik echt uitrusten.
Abonneren op:
Posts (Atom)
