Postcodeloterij en weer een net koppie

Heeft iemand van mijn lezers ooit al eens een flinke prijs gewonnen in de postcodeloterij?
Ik nog nooit. Zo een keer of twee per jaar een tientje of vijf euro…
O, jullie ook? Waar blijven die grotere prijzen dan? De heel grote prijzen waarmee de postcodeloterij op tv komt geeft me toch ook geen lekker gevoel. Jullie wel? 50% gaat naar goede doelen… hoeveel procent wordt uitgekeerd? Iets voor een onderzoeksjournalist?

Zoals ik eerder schreef is mijn buurman een paar weken geleden overleden. En netjes heb ik een brief gestuurd om de postcodeloterij op te zeggen. Per post, want vind maar eens een adres om dat per email te doen. En dat voor zo’n miljoenenbedrijf. Het kan per rss, per twitter, per weet ik wat… maar niet per email.
Ik kan iedereen aanraden eens te kijken op: http://www.abonnementenopzeggen.nl/paginas/categorieen/loterijen/Nationale_Postcode_Loterij/
Daar staan een aantal leuke opzeggingen.
Maar mij lukte het niet. Tenzij ik, als ik de loterij van mijn buurman wil opzeggen, al mijn eigen gegevens op het net gooi. Dat heb ik op veel manieren proberen te voorkomen, maar men weigert mijn briefje te versturen als ik niet invul wanneer ik zelf geboren ben, of ik een man of een vrouw ben… enfin…… het was dus vergeefse inspanning en een hoop stress. Maandag maar bellen met die lieden.
Je houdt het niet voor mogelijk maar het ging om dit briefje:

L.S., Ruim een week geleden stuurde ik u een opzegging wegens overlijden van de heer B. te Amsterdam.
Het is voor de nabestaanden onbegrijpelijk en van uw organisatie ook niet goed te praten dat wij als antwoord daarop een aanmeldingsformulier ontvangen op het adres van de overledene met: ‘ Ja, ik pak mijn kans ‘ ..........................
Namens de nabestaanden,
E. van Beek.

Sorry, maar dat heeft het laatste restje vertrouwen weggenomen…

Vandaag maar, ondanks de warmte, weer eens naar de kapper geweest. Was heel hard nodig. En eigenlijk is mijn kapster te goedkoop voor al het werk dat aan mijn hoofd gedaan moest worden.
Gelukkig hoef ik nooit een afspraak te maken. Als het rustig is kan ik meteen geholpen worden, is het druk dan wacht ik gewoon, net als alle klanten, gewoon mijn beurt af. Gezellig ‘ de bladen’ lezend ;-) die ik anders nooit te zien zou krijgen.
Met mijn weer nette koppie even gaan lopen na al dat zitten. En nog wat boodschapjes in de buurt gedaan.
Maar thuisgekomen kwam de afrekening: twee uur down and out. Geslapen dus. En wakker gebeld door mijn goede vriend H. Die even, voor hij in een nabijgelegen verpleeghuis op bezoek moest, een kopje thee kwam drinken.
Werd het toch weer gezellig…

Inmiddels vertel ik maar, om vragen te voorkomen, dat ik twee pannetjes soep kwijt ben… De pannetjes hoop ik tzt leeg terug te krijgen, dat wel. ;-)

Dat was het wel voor vandaag. Ik ga kijken naar Marc-Marie Huybregts en Beau van Erven Dorens op sbs6. Hun eerste show samen en beide namen beloven wel wat. Kan tegenvallen natuurlijk, dat blijft het bij deze keer.

Moeders’ soep.

Vandaag heb ik weer voor het eerst sinds een paar maanden een grote pan soep gemaakt. Moeders’soep. Groentesoep zoals ik ze graag maak.
Met een heel sterke bouillon en veel vulling.
En iedereen die ik ken kan een bak of een pan soep komen halen.
Het heeft wel twee dagen geduurd voor hij klaar was. Dus ik hoop maar dat hij bij veel mensen in de smaak valt.
Wat overblijft gaat voorlopig de diepvries in.
Maar ik hoop veel kwijt te raken …. ;-)

De week is weer voorbijgevlogen, je bent oud voor je het weet ;-))))

Gisteren en vandaag weer ruimschoots bezoek gehad. En me te buiten gegaan aan patat en hamburger en cola bij Burgers’ King. Schandelijk en heel slecht voor mijn diabetes en mijn cholesterol…. Maar ik had er zo’n trek in. Eigenlijk zocht ik, samen met mijn bezoeker, op weg naar het station, naar nassischijven. Weet je dat die nergens meer te koop zijn? Nee, ook niet uit de automatiek, ook niet bij Albert Hein nee… Dus eindigden we in arren moede bij Burgers’ King en dronken we voor herstel van de status maar koffie in het 1e Klas restaurant. Mijn bezoeker met appeltaart. ;-)
En vandaag dus weer bezoek. Lunchbezoek, zeg maar. Hij komt zo eens in de twee weken, komt lunchen en we praten wat na over zaken die ons bezighouden. Ik haal dan speciaal broodjes en beleg om het wat feestelijk te maken.
Fijn dat ik op deze leeftijd toch nog zo vaak bezoek krijg?!
En omdat het heerlijk zomerweer was bleven de tuindeuren open en was de temperatuur binnen, ook door de pan soep op het vuur, opgelopen tot 24,5 gr. Morgen nog zo’n warme dag. Eigenlijk was ik van plan om de stad in te gaan, maar een verwachting van tot 27 graden betekent in de stad gauw 29-30 graden… Ik ben oud en behoor dus tot de kwetsbare groepen… zal ik maar lekker lui thuis blijven?

Inmiddels zijn de meeste opzeggingen en andere dingen geregeld voor Buurman. En einde van de maand komen ‘ de schoonmakers’ al het overige weghalen voor de vuilnisbelt en maken ze het huis veegschoon. En 2 augustus wordt het dan opgeleverd. En dan kan ik niets meer doen en is Buurman echt verleden tijd…. En gaat het huis gerenoveerd worden en komen er nieuwe mensen in.
W.w.w. We wachten wel…..
Intussen probeer ik die toekomst positief tegemoet te gaan.

Telefoongesprek.

Er moet een afspraak afgezegd worden van mijn overleden buurman met de poli urologie van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis.
Dus ik bel het nummer en vraag naar de locatie en de poli die ik nodig heb.
‘Ja?’ zegt een piepstemmetje. Ik vertel wat ik kwijt wil: de heer B. is overleden en ik zeg voor hem de afspraak af die hij had met de uroloog.
‘Om wie gaat het?’ vraagt de piepstem. En ik herhaal: Om de heer B, die is overleden’. ’ Wat is uw geboortedatum?’ ‘Gaat u niets aan’ repliceer ik: ik bel niet voor mij maar voor meneer B’ die overleden is en wil een afspraak afzeggen daarom. ‘O’ zegt piepstem.
En dan: ‘Wat is de naam van meneer? ‘ ‘B. ‘, grom ik zo langzaamaan. ‘Juist, en zijn geboortedatum? ‘ Ik geef de geboortedatum op. ‘Wanneer had meneer die afspraak?’ ‘Grrrrr, dat heb ik u al verteld’… ‘Sorry, zegt piepie, maar ik moet het weten’. Ik geef de geboortedatum nog een keer en dan hoor ik: ‘Tja, dan verbind ik u door met de doktersassistente van die specialist, want dáár moet u zijn’. ‘Juffrouw, ik moet nergens zijn, ik zeg alleen die afspraak af’…..
Het helpt niet, ik wordt in de wacht gezet. Even later: U spreekt met de assistente van dokter die en die, waar gaat het over?’
‘Ik belde om een afspraak af te zeggen die meneer B. met de specialist had op die-en-die datum.’ Om welke patiënt gaat het? ‘ Juffrouw, ik heb nu al bijna 10 minuten zitten vertellen waarom en over wie het gaat’. ‘Sorry mevrouw, maar wat is de naam van de patiënt? ‘
Ik zucht maar eens heel diep om rustig te blijven en vertel naam en geboortedatum van meneer B. nòg een keer… ‘Wilt u een andere afspraak maken misschien?’ Mijn hemel wat moet ik hiermee aan??? ‘Nee mevrouw, ik heb geen afspraak nodig, ik bel om te vertellen dat meneer B. gestorven is en dat daarom zijn afspraak met de uroloog niet kan doorgaan.’ Het blijft even stil. En ja hoor: ‘Wat is de geboortedatum van die meneer?’….
Ik leg nòg maar een keer uit waarom ik bel. En de toon van mijn stem moet eindelijk duidelijkheid geven, want ze bedankt me voor het afbellen.

Ik heb behoefte aan een drankje…… of een pilletje….

Gisteren was zondag een echte rustdag gehouden en helemaal niets gedaan, gewoon vreselijk lui geweest. En daar was ik ook aan toe.
Vandaag was weer druk. Bettydag en zorg om het huis van de Buurman. Voor het helemaal leegmaken en veegschoon opleveren voor de Woningstichting moet 1300 euro betaald worden.
Voor die prijs kan het huis weer overgedaan worden aan de Woonstichitng, Schoonzusje heeft het nu allemaal goed geregeld en ervoor getekend en ik probeer nog zoveel mogelijk spullen uit de woning aan de andere bewoners kwijt te raken. Ze mogen alles meenemen wat nog in en vóór de woning staat. En gelukkig zijn er vandaag een paar mensen geweest die wat dingen wilden meenemen.

Zo gaan we allen…… eerst wijzelf en dan alles wat we in ons leven om ons heen hebben verzameld. Dat was voor onszelf zo waardevol…….. maar na de dood is het moeilijk er anderen nog blij mee te maken.