Zondag, 17 februari, was een slaapdag... Het gebeurt me niet zo erg vaak meer, maar heel soms slaap ik bijna een hele dag..Waarschijnlijk door de vele pillen die ik moet slikken of zoiets. Maumau lag stijf tegen me aan, hetzij voor- of achter me. Soms is dat nodig ja, mijn lijf waarschuwt me dan zelf. want overal pijn hebben is een waarschuwing op zichzelf. Nu kan ik weer gewoon rechtop zitten, en Maumau is er weer vandoor, die komt niet thuis voor het helemaal donker is, ben ik bang. Hij moet dus heropgevoed worden.
Het bijzondere van die dagslaap is het wilde dromen dat ik dan doe. Die zondag droomde ik bij voorbeeld dat ik op straat liep en een rij kinderen in Tibetaanse dracht zag lopen. Groot en klein door elkaar, achter elkaar en de één de ander bij de hand houdend staken ze de straat over zonder op te letten. Ik liep met ze mee om ze naar de andere kant te dirigeren en vroeg waar ze vandaan kwamen. In het Engels, want het waren duidelijk geen Nederlandse kinderen. Alleen de achterste, de grootste jongen gaf antwoord: From Gresh, in India. ( Nadat ik wakker was ben ik Gresh gaan googlen, en verd.... die stad bestaat... ergens in New Delhi zou het zijn...)
Een andere droom was dat ik op een bank in een vensterbank van een mij onbekend gebouw lag... en overeind kwam omdat ik een vliegtuig hoorde. Ik keek naar dat vliegtuig, zag hoe het onzeker heen en weer dwarrelde en toen met zijn neus recht naar beneden midden in een woonwijk belandde. Ik zag tot mijn ontzetting die straat vol met mensen en auto's en het vliegtuig dat zich daarin boorde... Het bleef even stil en toen klonk gegil en geschreeuw..., niemand om me heen leek het gemerkt te hebben, niemand nam me serieus .en ik werd misselijk van ellende echt wakker. Gelukkig was er inderdaad niets gebeurd. En natuurlijk moest ik het controleren op www.nu.nl maar het laatste vliegtuigongeluk gebeurde op 29 januari in Kazachstan, ook in bewoond gebied. Misschien is dat in mijn onderbewuste blijven zitten?
Toen ik overeind kwam was er meteen Maumau die schreeuwde dat hij naar buiten wilde. en hij kwam later braaf binnen toen ik hem een uurtje later riep.... dat scheelt een hoop zenuwen.... Gelukkig had ik geen pijn meer.. en ging om 6 uur 's avonds mijn dag eindelijk beginnen.
Maandag, de computer liet me in de steek. Wat er aan de hand was weet ik nog niet. Geen virus, de antivirus gaf 'schoon' aan, maar later bleek er dat Norman (die antivirus dus) twee Trojan Horses verslagen had. Toch was mijn computer niet meer bruikbaar. De hele postbox was ontzet, de klep van de brievenbus van de server zat wel vol omdat er steeds mails binnenkwamen maar er ging niets uit naar mijn eigen brievenbus. Ik heb een heleboel mails moeten weggooien, mappen moeten laten verdwijnen. Ruimte scheppen, misschien hielp dat. Nee dus. Ook tikken ging niet. Uitgebreid scannen gaf niets verkeerds aan. Wanhoop sloeg toe, paniek is er altijd als de computer gaat steigeren en werk weigeren. In arren moede maar de supersysop Freek gebeld en een paar mensen van de mailgroepen ingelicht. Onbetaalbare Freek kwam de volgende morgen en had er een aantal uren voor nodig om de zaak weer op orde te krijgen. Wat zou de wereld zonder Freek moeten!!!!
Om één uur kwam mijn eens-in-de-twee-weken-bezoeker, vriend J., die komt dan altijd lunchen, gezellig filmpje kijken en bijkletsen onder het genot van een drankje. Dus nu maakte ik de lunch voor allebei...Druk en gezellig en ik voelde me ook nuttig. Dat is belangrijk op mijn leeftijd, ja zeker. En 's avonds nòg een keer visite... het was een drukke dag voor me. En de computer deed zijn werk daarna weer onder mijn eigen leiding. ;-)))
Gisteren was woensdag. Ik had geen hoofd naar politiek, maar was blij weer even een rustig dagje gewoon te kunnen werken.
Vandaag, donderdag, een nieuwe dag. Ik hoor op het nieuws dat er in 30 jaar niet zo'n hoge werkloosheid was geweest, maar het kabinet is niet verrast, 'het lag in de lijn der verwachtingen'....Maar is het ook niet een taak van het kabinet om dat te voorkomen of te verhelpen? In de thuis- en de verpleegzorg wordt ook zo vreselijk bezuinigd en vallen er veel ontslagen.... de lege plekken moeten worden opgevuld, hoorde ik, door mensen met een WW.- of bijstandsuitkering. Die gaan dus thuiszorg doen zonder er een baan uit te kunnen halen. Voor hun uitkering dus. Terwijl ze niets van thuiszorg weten en amper een bed kunnen verschonen en niets weten van helpen met wassen of aan- en uitkleden van zieke mensen. om maar de lichtste zaken te noemen... De thuiszorgwerkers die vaak al lange tijd dat werk doen en daarin opgeleid werden, zijn dan te duur en komen in de WW..... Het werken wordt goedkoper en vooral slechter en slechter betaald daardoor, maar het aantal uitkeringen stijgt tegelijk op een vreselijke manier... Waar is hier de logica? Ik zie het niet...Dan klaagt men over de vergrijzing, er wordt weer geschreven over de 'pil van Drion', er wordt gediscussieerd over euthanasie.....Die moet mogen of niet mogen... over de hoofden van de grijsaards en grijsaardinnen heen. Die hoor ik maar zelden ja... Trouwens, ik zie ook niet zoveel oude mensen. Zijn ze allemaal ziek of zitten ze allemaal thuis of.... watdanook? Wat ik buiten, in uitgaanscentra e.d. zie zijn bijna alleen maar heel veel jonge mensen, zo tot begin veertigers misschien... Waar zijn die vergrijzende uitwassen dan?
Enfin, ik denk dat ik het wel uitzing tot het einde.... maar heel soms denk ik dan wel dat het einde snel mag komen.. Zodat ik niet zo duur ben voor de samenleving..;-))) maar dat is een rotopmerking, ik weet het.
