Er is ook politiek ná de kapper..

Voorlopig heb ik weer een net hoofd. Het was een eind lopen, dus ik kwam thuis in een toestand die directe rust in ligstand eiste. Maar dat was niet mogelijk want het computerscherm toonde nadat ik Outlook Express had aangeklikt, een heleboel mail. Met de nodige verrassingen Dat heb ik meteen afgewerkt, beantwoord en doorgestuurd. Mijn oude vriendin uit Nieuwegein had eindelijk de goede aansluiting en het eerste mailtje (zij is ook al in de tachtig!!) van haar kwam vandaag binnen.

Nadat ik gisteren een lijstje had gemaakt van alle zaken waarvoor ik nog de deur uitmoet gaf ik maar voorrang aan de kapper. Op deze manier wordt alles netjes afgewerkt. Maar die spiegel bij de kapper moest ik weer heel nodig van dichtbij zien.
Hopelijk morgen naar de minuteman met mijn schoenen. Daar moeten nieuwe hakken onder. Maar dan moet ik dus naar de binnenstad en eh dan kan ik meteen naar Xenos, want ik moet ook doosjes (liefst mooie doosjes) hebben. En oja, als er dan nog energie is en de pijn in het pootje niet te erg, even door de Hema.... dan kan ik daar meteen een lekkere cappuccino of een ijskoffie nemen. Zo ongeveer zou het kunnen gaan dus. Ik vergeet de zaterdagkranten maar even... daar is de rest van het weekend goed voor. Onee.... Zondag moet ik ook naar Albert Heijn, bedenk ik me. O zucht, wat kan een oud mens een drukke agenda hebben hè. ;-) Maar goddank kan ik weer lopen, zij het gematigd.

De Utrechtsestraat, waar ik moet zijn, is weer helemaal opgebroken en het is weer laveren en uitkijken waar je door de tijdelijke muur naar de overkant kunt komen. Daar is men nu al mee bezig (met tussenpozen) vanaf 2009. Er zijn al diverse zaken failliet gegaan en vandaag zag ik dat er nog meer winkels opheffingsuitverkoop houden. Echt goed voor de middenstand dus. De Gemeente is er al een paar maanden mee opgehouden (geen geld meer) en de straat kwam weer een beetje in evenwicht. Er konden tijdelijk ook weer auto's door de straat die dus in die tijd ook de winkels konden bevoorraden of als klant winkels konden bezoeken... er zijn hier heel veel restaurantjes en eethuisjes... Maar nu ligt alles de komende maanden weer stil omdat 'de Gemeente' nu weer de straat nodig heeft voor het opnieuw inrichten van het plaveisel en de tramrails en meer.
Het was ook voor mij een flinke wandeling heen en terug, maar altijd leuk om te doen. Op de terugweg wat boodschapjes gedaan bij Marqt, de biologische supermarkt. Dus belast en beladen ook nog, toch thuisgekomen.
Lekker een pittig gebraden, half kippetje gegeten. Met niets dan een paar tomaten, want groente (nouja) moet je ook eten. De kip was voldoende....

Maar nu weer even over tot de orde van de dag.
Ik heb me opnieuw wezenloos geërgerd aan de vertegenwoordigers van die beweging, de PVV... Nee, ik noem het geen partij, al doen ze dat zelf wel. Die beweging is niet democratisch ingericht en de enige baas is nog steeds Geertje. Zonder Geertje kan niets gebeuren.
Wat in Limburg gebeurde is tekenend voor de beweging en voor de manier waarop men aankijkt tegen mensen met een andere achtergrond. Of ze nou de Nederlandse nationaliteit hebben, hier geboren zijn, naar school zijn gegaan, ontwikkelde en beschaafde mensen zijn...

Een Limburgs PVV-lid schreef in een email over een PvdA-er met een Turkse achtergrond: 'een stuk uitgekotst halalvlees, gemaakt van Turks varken'. In geen enkele andere Nederlandse politieke beweging of partij zal zoiets ook maar gedacht, laat staan zo geschreven kunnen worden. En nu pas, anderhalf jaar later, nu dit in de openbaarheid komt, is de beweging in Limburg zo kien om de man in kwestie te ontslaan. Voordien viel niemand in die beweging over die woorden.
Ja, het is eigen aan die beweging. Net als de sabotage-actie die Hero Brinkman uitvoert om de Arandéuslezing afgeschaft te krijgen. Jaja.... hij wilde Bert Brussen voor die lezing, zegt hij nu. Niet Boender... Niet gelukt. Nu moet die hele lezing afgeschaft worden. Vreemde manieren toch...?

Die jaarlijkse lezing is ter herdenking van verzetsmensen. En met name van Willem Arandèus, een verzetsman en beeldend kunstenaar. Wacht, even de woorden van Wikipedia gebruiken: hij was een Nederlandse beeldend kunstenaar, auteur en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog die openlijk voor zijn homoseksualiteit uitkwam
(onderstreping en blauwe letter van Wikipedia krijg ik niet weg)

Die lezing is een belangrijke traditie, al komt niet iedereen er naar toe om hem te beluisteren. Thomas van der Dunk die verleden jaar voor een toespraak was uitgenodigd, moest die naar zijn overtuiging zelfs op straat houden, omdat Prov. Staten van Noord Holland de uitnodiging aan van der Dunk had ingetrokken. De tekst was tegen de PVV gericht, dat bleek later... Nou is van der Dunk ook niet echt mijn favoriet, al schrijft hij goed... maar zo ga je niet met de democratie om.

Het gaat wel om de herdenking van niet alleen Willem Arandeus als mens..... maar ook om de verzetsman, de kunstenaar en de openlijke homo. En als zodanig is hij een monument waarvan de herdenking ons Nederland wakker zou moeten houden, elk jaar weer.
Sommige tradities zijn belangrijk. Te belangrijk om zomaar af te schaffen. Ook al is het einde van de 2e wereldoorlog meer dan 65 jaar geleden.

H.M. van Randwijk was schrijver-journalist, dichter, maar vooral óók verzetsman in de oorlog, Een van de oprichters van (toen) het verzetsblad Vrij Nederland.
Hij schreef niet zomaar: 'Een volk dat voor tirannen zwicht zal méér dan lijf en goed verliezen... Dan dooft het licht....
De woorden zijn in het Van Randwijkmonument vervat op het Weteringcirquit in Amsterdam.

Hij, Van Randwijk, maakte het mee. Nederland was, zoals bekend, ook het land waarvandaan (ook naar verhouding), de meeste Joodse mensen zijn verraden en omgebracht. De meeste zigeuners en de meeste homo's.....
Maar de PVV, hier in de persoon van Hero Brinkman voert actie om die jaarlijkse lezing afgeschaft te krijgen. 'Te duur en alleen door elite bezocht'.... Wel, de lezing is verleden jaar wel integraal gepubliceerd! Dus iedereen heeft hem kunnen lezen. Dat de woorden verdwijnen betekent persé niet dat de geest van de woorden meeverdwijnt.
En blijkbaar is dat de grief van de PVV-afgevaardigde in Povinciale Staten van Noord Holland.

Tja....kun je denken, waar maak je je druk over. Over een beweging van de onderbuik van dit land maak ik me druk. Zoals ieder weldenkend mens zou moeten doen. Er is geen verontschuldiging mogelijk voor het discrimineren van bevolkingsgroepen en volken vanwege een andere cultuur, een andere godsdienst, andere gewoonten. En dat is juist de básis van die beweging.
'Henk en Ingrid' zijn blanke Nederlanders, niet al te ontwikkeld, dus ook niet rijk... En daar is de hele PVV op gebaseerd. Niet op iedereen, maar op die bevolkingsgroep alleen. In alles wat gezegd en gedaan wordt.
En dat is dagelijks te merken aan de woordkeus in de 2e Kamer, in Provinciale Staten, in de Gemeenteraadsfracties en in de publiciteit ook....

De politiek is geen dame of heer meer om respect voor te hebben.

Een gewoon dag- en nachtverhaal

De nacht was kort, heel kort. Waar ik rond half drie insliep werd ik wakker omstreeks half zes.....Het bekende gestommel aan het kattenluik had ik lang niet gehoord, dus herkende ik het niet meteen. Tot er een langgerekt zacht gehuil opklonk Iieieieiee.....Even dacht mijn geest dat het Pika was, mijn verleden jaar gestorven katje. Maar het bleek de pikzwarte te zijn die me in de maanden daarvóór weleens flink geplaagd had en Pika's etensbakjes leeg at. Ach, het arme dier... hier viel niets meer te halen voor een katje, helemaal niets. En naar buiten kon hij ook niet. Volgens mij is het een hij dus. Geruststellende woordjes hielpen niet, dus ik zette de deur maar open om hem te laten ontsnappen.
Hij was heel vlug verdwenen. Tja, dat kan gebeuren als je beneden woont. Vandaag dat kattenluikje maar beter vastzetten....
Omdat ik niet meteen weer kon slapen werd ik onrustig, voelde hoofdpijn opkomen en ben er rond zeven uur maar uitgegaan. Maar wat moet een oud mens zo vroeg uit bed.....
Ik de tuindeuren opengezet en ben in de deuropening gaan zitten. Heerlijk frisse lucht, als je zo warm uit bed komt. En in de toen nog heldere ochtend, hoog in de kastanje was een merel aan het zingen tegen zijn een heel eind verderop meezingende rivaal. Wat een heerlijk geluid...En dat in januari...
Toen ik het te koud kreeg ben ik maar weer onder de deken gekropen tot rond kwart over acht mijn bovenbuurman begon te stommelen... Tja, dus ben ik er toch maar uitgebleven, heb de verwarming hoger gezet, een kop koffie bij me gezet en dit nachtelijk en ochtendlijk wedervaren maar op het scherm gezet. Een heel korte nacht dus. Maar ik kan gelukkig altijd slapen, dus dat haal ik straks of vandaag wel weer in. Dat gestommel van mijn bovenbuurman is nieuw voor me. Vorige buren heb ik nooit bewust gehoord... Behalve als de nu gestorven bovenbuurman iets liet vallen. Of zelf omviel, wat in zijn laatste maanden weleens gebeurde.
Vandaag dan maar moed gevat en maar opgebleven.
Het weer belooft grijs te blijven ;-) maar droog. Grijs... dus het lichtscherm maar weer aan in de loop van de dag .

Verleden week ben ik nog met dochterlief door de binnenstad gelopen... en het ging goed. In elk geval zijn er weer goede dagen waarin ik zonder teveel pijn bij het lopen kan genieten van de dingen. Ook uitbundig gedaan hoor. We hebben naast de Nieuwe Kerk koffie gedronken 'met wat-erbij...' en zijn toen de winkel van de Nieuwe Kerk ingegaan, waar de tentoonstelling 'Het Jodendom' momenteel is. Ik had geen energie genoeg meer voor de tentoonstelling zelf, dat komt nog,, maar heb genoten in de winkel.... En geld of geen geld, ik moet altijd wat kopen. We hebben daar veel tijd doorgebracht, omdat er veel te zien en te genieten was...
Na afloop nog even naar boekwinkel De Slegte, waar het de maand van het spirituele boek is. Tja...toen moest ik de pijn wel verbijten...daar was ook zoveel te genieten. Ik heb ook daar een en ander weggesleept, maar alleen kleine en licht dingen hoor... De rugzak moet momenteel niet zo zwaar worden. We zijn in de Kalverstraat ook nog even De Papegaai ingelopen, die RK Kerk, waar je normaliter zo aan voorbijloopt, omdat hij niet opvalt. Wie voor het eerst daar binnenkomt is altijd heel verrast.
We konden daar eventjes heel rustig blijven zitten…..Weer zitten ja.

Dochterlief had ook een fijne middag, zei ze.... en heeft me op het laatst thuisgebracht. Toen was het echt op bij mij. Maar ik heb weer eens een heerlijke shopmiddag gehad.. Hier en daar gezeten of gestaan, dat wel.... Ik hoop dat dit voorjaar weer een voorjaar van zwerven wordt.
De rest van de week werd verdeeld tussen pedicure (voorschrift bij diabetes) en looptherapie. Het tempo en de lengte van het lopen worden langzaam opgeschroefd... maar ik kon nog niet voldoen aan de voor gisteren bedoelde afstanden. Komt wel goed ;-))))) We laten de hoop nog niet varen.
Zaterdagavond visite van stiefbroer. Zitten we ook nooit bepaald met kramp in de kaken. Er is altijd veel te praten dan…

Maandag Bettydag. Onder het werk door werd weer flink wat afgediscussieerd, dat houdt de geest scherp, zal ik maar zeggen. En tegen de avond waren buren/vrienden terug van een reis en kwamen even de post ophalen. Voor sommige mensen haal ik, als ze weg zijn, dagelijks de brievenbussen leeg, anders raken die verstopt. En vreemden hoeven niet te merken dat er bewoners weg zijn... Toch?
Gisteren was een goede vriend op bezoek. Wij hebben, zoal gewoonlijk, samen geluncht, ik haal dan verse broodjes. En hebben daarna onder het praten door een dvdtje gekeken en een kruidenbittertje gedronken. Gewoon gezellig. Tot ik weer naar de looptherapie moest......
De avond was lang, maar bepaald niet leeg te noemen. Wat had ik het weer druk met tikken... En lezen. Want die vrienden die weggeweest waren hadden een stapeltje Jerusalem Post meegenomen voor me. Daar viel heel wat in te lezen.....
Ja Betty, ik bewaar ze wel…
Deze week gaat hard ja. Het is alweer woensdag 11 januari 2012 en ik heb weer en nog steeds niks gewonnen in de staatsloterij of in de bankgiroloterij. ;-( Zal ook nooit gebeuren maar om ze nou op te zeggen…