De eerste èchte zomerdag is weer voorbij en er zijn er nog vele op komst. Is ons beloofd…. Gisteren heb ik een nette zomermantel gekocht en een mouwloos felpaars jurkje voor de dagen dat ik amechtig thuis in een stoel of op mijn bed moet liggen om te overleven. De dagen dat ik, zoals ik op 6 augustus verleden jaar schreef, opgesloten zit door de zon. Dan is elk kledingstuk teveel, maar een oude vrouw zoals ik moet niet het risico lopen in haar blootje gezien te worden. Vandaar dat leuke jurkje. Evt. kan er zo nodig een vestje over of een T-shirt onder gedragen worden.
Gelukkig heb ik nu medicijnen die de ergste hooikoortsnarigheid aankunnen.
Gisteren weer eens de hele Dappermarkt afgelopen. Ik moest bloed prikken en dat kon vlak bij de markt. Dus had ik mijn rugzak omgebonden en mijn stok in de hand genomen en omdat gelukkig dit keer het pensioentje wat vroeger kwam kon ik die broodnodige mantel kopen. Verder alleen gezond voer. Er zijn weer WILDE PERZIKKEN dus ik heb een heleboel fruit in huis. De buitenlandse pruimen zijn ook weer rijp en ik ben nog bij de visboer langsgegaan voor twee harinkjes, een spekbokking en een portie kibbeling. Wat zal ik gezònd worden hè…
Op de halte van de tram ontdekte ik dat ik mijn mooie bloemetjesstok onderweg verloren was. Ergens laten staan… Nouja, die ben ik kwijt. Ik heb er gelukkig meer in huis. Dat krijg je als je geen handen genoeg hebt. Je moet de spullen aanpakken en opruimen die je koopt, je portemonnee pakken en afrekenen en weer terugstoppen en dan moet je even ergens je stok kwijt. Dat kan me gelukkig niet met mijn beurs gebeuren die zit op een veilige plek. En je kunt op de markt alleen uit de portemonnee betalen, dus je betaalkaart kun je op je veilige plek laten zitten.
Thuisgekomen bleek de vreemde k at weer op bezoek te zijn geweest en Pika’s bakjes leeg te hebben gegeten. Gelukkig is de grote frustratie voorbij. Het is nu gewoon een vreemde en hondsbrutale kat die insluipt. Ik weet het met zekerheid omdat de bakjes keurig schoongelikt zijn, iets wat Pika nooit doet. Die laat altijd wat achter in haar bakjes, altijd, zonder uitzondering. Ik weet niet waarom ze dat doet. Is dat des kats? En Pika vertelde het me ook met nerveuze uithaaltjes in haar stemmetje Mauau….
Mèmè/ en om mijn voeten draaien om nieuw eten. Ze doet nooit agressief tegen die andere kat (ikzelf inmiddels wel, en nogal erg. ;-( ) Maar blijft dan waakzaam in de buurt en als ik er bij kom ‘helpt’ Pika mij de vreemde kat naar buiten te jagen. We zijn een goed stel, Pika en ik. )))))
Vandaag dus een rustige dag gehad. De tuin gesproeid en ontdekt dat er broodnodig weer nieuwe bakken gevuld moeten worden. De viooltjes hebben het opgegeven en er stonden nogal wat lege bakken te wachten. Maar geuren doet die tuin wel weer hoor. Van alle kruiden en de rozen en nog veel meer bloemen die nog moeten uitkomen.
Het was dus een dag dat ik weer goed ‘geaard’ was. Beentjes in de modder, hoofdje naar de zon…net als de lotusbloem. En na de verkiezingen en de mislukte formaties ook maar weer dingen proberen los te laten zodat ik werkelijk een beetje tot rust kwam. Het leven is van zichzelf al spannend genoeg. Tòch?
En nu gauw naar bedje toe……….
woensdag 23 juni 2010
zondag 20 juni 2010
moeilijke zaken en vragen.
Pagina 38-39 (Katern Jong) van de Volkskrant van dinsdag 15 juni jl. bevatte een artikel: 'één miljoen heeft gemixte ouders'... Is het anderen dus ook opgevallen dat mensen van nu mooier geworden zijn de laatste generaties? Natuurlijk, zoals er ook bij geschreven wordt, hebben de jonge mensen van tegenwoordig veel meer mogelijkheden, vooral voor wat betreft educatie. Als ik jonge mensen zie moet ik onweerstaanbaar denken aan één van de oude socialistische strijdliederen, m.n. 'het lied der Strijders': de laatste regels van elk couplet luiden als volgt: 'Van de verre verre kusten stroomt een nieuw en schoon geslacht'.
Jammer dat deze liederen niet meer van deze tijd zouden en bijna in de ban zijn gedaan.
Het koor dat deze liederen zong, De Stem Des Volks, is opgeheven. Bij gebrek aan jonge aanwas, maar ook omdat ze hun liederen nog eigenlijk alleen op de eerste mei in verzorgings- en verpleeghuizen konden zingen.
Wie ze nog eens wil horen kan naar de site
http://home.versatel.nl/vdwiel/ . Deze Van der Wiel schrijft op zijn site: Vandaar de teksten van de VARAgram LP "de Rooden Roepen" op deze site gezet. Ter lering ende (ook wel een beetje nostalgisch) vermaeck.
Laten we het dan maar zo beschouwen. Maar wie ook maar een beetje uit een 'rood' nest komt kan ik de site aanbevelen. De melodieën zijn nog steeds even mooi. En wie ze niet kent zal er met heel andere ogen naar kijken. Maar ze misschien ook met ontroering lezen.
In elk geval blijft de melodie van 'Van de verre verre kusten' in mijn hoofd rondzingen. Het klinkt bijna zoals de psalmen en zeker als ze zo langzaam gezongen worden als in de biblebelt gebeurt.
Heel bijzonder hoor om te bedenken dat er zoveel mensen van gemengde bloede zijn. Ik ben, eigenlijk ook van gemengde bloede, hoewel uiterlijk een gewone witte... Inmiddels is zelfs mijn haar wit. Mijn grootouders van vaders' kant kwamen uit Amsterdam, echte gauwe arme Jordaners. Mijn grootmoeder zou afstammeling van een lage Duitse landadel zijn. Mijn vader was dus ook een Amsterdammer, maar woonde later met mijn grootvader in Vogeldorp in Amsterdam-Noord. Aan de overkant van het IJ. Dat was een dorp dat amper bij Amsterdam hoorde, alleen in naam. Het (Ing.) Vliegen-bos was naast de deur.
Maar mijn grootouders van moeders' kant kwamen uit een streek die soms bij Slowakije, soms bij Polen, maar ten lange leste bij Oostenrijk hoorde. Die familie is later naar Wenen verhuisd. En daar komt dus mijn moeder vandaan. Het was een Joodse familie en op een enkele tante en neef en nicht na is iedereen uit die familie vermoord.
Behalve ikzelf heeft hebben de kinderen van mijn tante de moordmachine overleefd. Wij waren overlevenden, de eersten van 'een nieuw en schoon geslacht'.... Wil niet zeggen dat we zelf zo mooie vrouwen zijn ( we mogen niet klagen) maar schoon heeft hier ook de betekenis van 'mooi' van binnen.
En dan kijk ik weer naar de krant. Mooie zwarte mannen met mooie witte vrouwen leveren mooie kinderen. En ook de kinderen van immigranten met Nederlandse vrouwen leveren mooie kinderen op. De betekenis betreft in zijn algemeenheid ook de buitenkant.
Idealiter zouden de cultuurverschillen de jonge mensen mateloos kunnen ontwikkelen door bewuste nieuwsgierigheid naar de wederzijdse achtergronden aan te vuren. Zowel op cultureel als godsdienstig gebied.
De meesten zijn normale knappe jonge mensen die het soms ver geschopt hebben of het nog ver kunnen schoppen. Zij hebben de innerlijke beschaving en de intelligentie van tenminste één van de ouders meegekregen. Vaak van beide kanten.
Natuurlijk blijft de andere mogelijkheid ook open en die is even negatief als de andere kant positief is. Dat uit twee volkomen onontwikkelde ouders kinderen voortkomen, die niét zien waar ze vandaan komen. Die niet uit die benauwde concentrische cirkel weten te ontsnappen. Maar onbewust wel zien waar ze niet in deze maatschappij passen. Aanpassing aan de heersende normen en waarden niet meekrijgen van thuis.
Zij blijven zich, met alle gevolgen vandien, tegen alles en iedereen afzetten. Overschrijden bepaalde grenzen, vaak door onmachtige ouders, soms door zelf ontwikkelde groepsculturen die in volkomen tegenstelling staan tot de hun aangeleerde godsdienstige normen. Angry young men... ze zouden, al dan niet gedwongen, genoeg educatie en discipline moeten krijgen, om zichzelf te bevrijden. En te leren zien waar ze wèl heen willen.
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
Iets waarmee ik ook worstel is de eeuwig durende strijd tussen de grote godsdiensten. Joden, Christenen, Moslims, Hindoestanen en nog meer.... allemaal leren ze uit hun Heilige Boeken dat ze G'd lief moeten hebben boven alles. En hun naasten als zichzelf.
Ik zie bij strijdlustige (?) vromen van alle godsdiensten het tegendeel. Uiterlijke vroomheid ja. Alle regels worden nageleefd. De riten en de gebeden heel nauwkeurig gevolgd.
Maar blijkt die boven alles gestelde liefde voor G'd uit het doden van zijn schepselen? Blijkt het 'de naasten liefhebben als jezelf' uit het voorgaande? Of uit het uitsluiten van mensen die op een andere manier diezelfde G'd willen dienen? Blijkt die liefde voor G'd en medemensen uit het door vrome ouders leren aan kinderen om andersdenkende vrome mensen in elkaar te slaan, te vernederen, te doden?
Die verschrikkelijke zelfmoordacties, hoe worden die door hun G'd zelf beoordeeld, denken ze? Vindt hun en onze Gd dat ze zichzelf, een door G'd geschapene, mogen vernietigen, alleen maar om zoveel mogelijk andere mensen mee de dood in te kunnen nemen... Staan zij bóven die in hun Heilige Boeken gestelde belangrijkste Wet?Medemensen, die op een andere manier dezelfde G'd willen dienen. Ook geschapen door diezelfde G'd...
Ik weet het, al eeuwen wordt op deze manier geschreven en gesproken. En ik voeg er alleen een leesteken bij.
Maar liever zou ik zien dat dit moeizaam geschreven blogje een totaal overbodig stuk zou zijn.........
Geloven die mensen echt dat ze daarvoor tot in de eeuwigheid beloond zullen worden? Of zullen ze daar tot in de eeuwigheid voor moeten boeten???
Jammer dat deze liederen niet meer van deze tijd zouden en bijna in de ban zijn gedaan.
Het koor dat deze liederen zong, De Stem Des Volks, is opgeheven. Bij gebrek aan jonge aanwas, maar ook omdat ze hun liederen nog eigenlijk alleen op de eerste mei in verzorgings- en verpleeghuizen konden zingen.
Wie ze nog eens wil horen kan naar de site
http://home.versatel.nl/vdwiel/ . Deze Van der Wiel schrijft op zijn site: Vandaar de teksten van de VARAgram LP "de Rooden Roepen" op deze site gezet. Ter lering ende (ook wel een beetje nostalgisch) vermaeck.
Laten we het dan maar zo beschouwen. Maar wie ook maar een beetje uit een 'rood' nest komt kan ik de site aanbevelen. De melodieën zijn nog steeds even mooi. En wie ze niet kent zal er met heel andere ogen naar kijken. Maar ze misschien ook met ontroering lezen.
In elk geval blijft de melodie van 'Van de verre verre kusten' in mijn hoofd rondzingen. Het klinkt bijna zoals de psalmen en zeker als ze zo langzaam gezongen worden als in de biblebelt gebeurt.
Heel bijzonder hoor om te bedenken dat er zoveel mensen van gemengde bloede zijn. Ik ben, eigenlijk ook van gemengde bloede, hoewel uiterlijk een gewone witte... Inmiddels is zelfs mijn haar wit. Mijn grootouders van vaders' kant kwamen uit Amsterdam, echte gauwe arme Jordaners. Mijn grootmoeder zou afstammeling van een lage Duitse landadel zijn. Mijn vader was dus ook een Amsterdammer, maar woonde later met mijn grootvader in Vogeldorp in Amsterdam-Noord. Aan de overkant van het IJ. Dat was een dorp dat amper bij Amsterdam hoorde, alleen in naam. Het (Ing.) Vliegen-bos was naast de deur.
Maar mijn grootouders van moeders' kant kwamen uit een streek die soms bij Slowakije, soms bij Polen, maar ten lange leste bij Oostenrijk hoorde. Die familie is later naar Wenen verhuisd. En daar komt dus mijn moeder vandaan. Het was een Joodse familie en op een enkele tante en neef en nicht na is iedereen uit die familie vermoord.
Behalve ikzelf heeft hebben de kinderen van mijn tante de moordmachine overleefd. Wij waren overlevenden, de eersten van 'een nieuw en schoon geslacht'.... Wil niet zeggen dat we zelf zo mooie vrouwen zijn ( we mogen niet klagen) maar schoon heeft hier ook de betekenis van 'mooi' van binnen.
En dan kijk ik weer naar de krant. Mooie zwarte mannen met mooie witte vrouwen leveren mooie kinderen. En ook de kinderen van immigranten met Nederlandse vrouwen leveren mooie kinderen op. De betekenis betreft in zijn algemeenheid ook de buitenkant.
Idealiter zouden de cultuurverschillen de jonge mensen mateloos kunnen ontwikkelen door bewuste nieuwsgierigheid naar de wederzijdse achtergronden aan te vuren. Zowel op cultureel als godsdienstig gebied.
De meesten zijn normale knappe jonge mensen die het soms ver geschopt hebben of het nog ver kunnen schoppen. Zij hebben de innerlijke beschaving en de intelligentie van tenminste één van de ouders meegekregen. Vaak van beide kanten.
Natuurlijk blijft de andere mogelijkheid ook open en die is even negatief als de andere kant positief is. Dat uit twee volkomen onontwikkelde ouders kinderen voortkomen, die niét zien waar ze vandaan komen. Die niet uit die benauwde concentrische cirkel weten te ontsnappen. Maar onbewust wel zien waar ze niet in deze maatschappij passen. Aanpassing aan de heersende normen en waarden niet meekrijgen van thuis.
Zij blijven zich, met alle gevolgen vandien, tegen alles en iedereen afzetten. Overschrijden bepaalde grenzen, vaak door onmachtige ouders, soms door zelf ontwikkelde groepsculturen die in volkomen tegenstelling staan tot de hun aangeleerde godsdienstige normen. Angry young men... ze zouden, al dan niet gedwongen, genoeg educatie en discipline moeten krijgen, om zichzelf te bevrijden. En te leren zien waar ze wèl heen willen.
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
Iets waarmee ik ook worstel is de eeuwig durende strijd tussen de grote godsdiensten. Joden, Christenen, Moslims, Hindoestanen en nog meer.... allemaal leren ze uit hun Heilige Boeken dat ze G'd lief moeten hebben boven alles. En hun naasten als zichzelf.
Ik zie bij strijdlustige (?) vromen van alle godsdiensten het tegendeel. Uiterlijke vroomheid ja. Alle regels worden nageleefd. De riten en de gebeden heel nauwkeurig gevolgd.
Maar blijkt die boven alles gestelde liefde voor G'd uit het doden van zijn schepselen? Blijkt het 'de naasten liefhebben als jezelf' uit het voorgaande? Of uit het uitsluiten van mensen die op een andere manier diezelfde G'd willen dienen? Blijkt die liefde voor G'd en medemensen uit het door vrome ouders leren aan kinderen om andersdenkende vrome mensen in elkaar te slaan, te vernederen, te doden?
Die verschrikkelijke zelfmoordacties, hoe worden die door hun G'd zelf beoordeeld, denken ze? Vindt hun en onze Gd dat ze zichzelf, een door G'd geschapene, mogen vernietigen, alleen maar om zoveel mogelijk andere mensen mee de dood in te kunnen nemen... Staan zij bóven die in hun Heilige Boeken gestelde belangrijkste Wet?Medemensen, die op een andere manier dezelfde G'd willen dienen. Ook geschapen door diezelfde G'd...
Ik weet het, al eeuwen wordt op deze manier geschreven en gesproken. En ik voeg er alleen een leesteken bij.
Maar liever zou ik zien dat dit moeizaam geschreven blogje een totaal overbodig stuk zou zijn.........
Geloven die mensen echt dat ze daarvoor tot in de eeuwigheid beloond zullen worden? Of zullen ze daar tot in de eeuwigheid voor moeten boeten???
Abonneren op:
Posts (Atom)
