Tentoonstelling Jodendom

Ik heb de fragiele jasmijnplanten maar weer binnen in het atrium gezet. Er wordt weer vorst verwacht. De andere aanplant zal het wel redden.

Vandaag was weer een zondag zoals andere. Stil, veel slapen, veel aan de computer gezeten, mail beantwoorden en doorgeven....en vooral: thuis blijven want er was geen doel om naar buiten te gaan. Slapen is heerlijk, dromen nog fijner, maar dat heb ik allemaal al een keer verteld.
De afgelopen dagen waren een bijkomen van de plezierige dag die woensdag was. Dat is het nadeel van een fijne dag, dat je er tegenwoordig zo lang van moet bijkomen. En er dan pas zover achteraf weer op kunt terugkomen.
Kun je het nog volgen? ;-)

Enfin, woensdag had ik met M. afgesproken, zoals gewoonlijk bij Drogisterij Erica. Een heel plezierig weerzien na de lange winter. We wilden naar de tentoonstelling 'Jodendom' in de Nieuwe Kerk. Daar zou dochterlief ons gezelschap komen houden, want ze had eerst nog andere dingen te doen. We zijn dus lekker een bakkie gaan doen bij restaurant de Nieuwe Kerk. En via de achteruitgang van dat restaurant kon je zo die Kerk in. Bij de garderobe moet je wel je rugzak en grotere tas afgeven, maar vooraf had ik de zakken van mijn jas al gevuld met de voornaamste inhoud, zijnde de portemonnaie en de betaalkaarten. En tissues natuurlijk. Want ik loop alweer een poosje rond met loopneusjes en zo, de eerste uitingen van hooikoorts.

De tentoonstelling is nu gesloten, dus ik vertel het niet om je te verleiden ook te gaan kijken. Jammer, want het was een heel grote en mooie tentoonstelling. Opvallend was wel dat ik relatief weinig Joodse mensen zag, heel veel ouderen, dat wel. Alsof ze met busladingen waren aangevoerd. M. genoot zichtbaar en er was veel dat ik kon vertellen. Ook aan andere mensen trouwens. Een Thoramantel kan zo mooi zijn, maar de torens stonden apart. Die torens met hun blijde belletjes. En dan vertel je dat - en hoe - die dingen bij elkaar horen. Dat was ook leuk om te vertellen ja. Maar dochterlief bleef maar weg... ;-( Uiteindelijk ging mijn mobieltje af...(jawel, in die kerkruimte) en vertelde ze dat ze haar tas met papieren (van haar werk) en haar laptop (met haar werk) moest afgeven aan de balie en dat niet deed. Dat vertikte ze terecht, maar we hadden daaraan dus moeten denken. Nu zou ze op ons wachten bij weer het restaurant. Jammer. Want een tweede kans was er niet....

Maar M. en ik hebben de tentoonstelling verder bekeken, zijn nog de museumwinkel ingegaan waar ik het weer niet kon laten iets te kopen... Voor dochterlief het prachtige boekje in een nieuwe uitgave van Martin Buber: de Weg van de Mens. Hoeveel ik er in de loop der jaren al van gekocht heb, voornamelijk om weg te geven.... en nu dus aan dochterlief.
In het restaurant hebben we nog een pannenkoekje gegeten, waarna we weer een beetje uitgerust een Kalverstraatje wilde nemen. Dus dat rotplein De Dam oversteken. De Majesteit zal haar enkels nog eens zwikken op die rotkeitjes die ze zo graag daar wilde hebben. Ik háát die Dam voor die keitjes.....

Maar goed, we keken wat rond in drogisterij De Tuinen en kwamen schuin aan de overkant bij De Slegte terecht. Vóór Bol.com en boekwinkeltjes.nl de grootste boekenramsj van Nederland. Daar kun je een hele middag verloren rondlopen, heerlijk. Die gaat nu samenwerken met Selexyz, moet dus veranderen... en had dus complete uitverkoop. Nou, daar hadden we nog net trek in. Dus het was heerlijk schuimen door de winkel, maar verder dan de helft van de benedenverdieping kwam ik niet en dan nog met veel moeite. De verd...ingeste vermoeidheid sloeg ineens weer goed toe. We zijn dus door een steegje naar het Rokin en naar de tramhalte gegaan maar niet voordat ik op weg naar die halte ook een poosje gezeten had. Thuis bij een koppie troost knapte ik weer even op. Dochterlief wilde niet blijven eten en vertrok, toch nog tevreden, met de tijdschriften die er altijd voor haar liggen. Voor M. en mijzelf heb ik aardappelkoekjes gebakken, met een karbonaadje erbij en groene asperges, maar dan wel uit de pot.
M. naar de trein gebracht, daar koffie gedronken en haar uitgezwaaid. En toen nog met de tram naar huis.

Kijk, voor zo'n dagje draaide ik vroeger mijn hand niet om (was dat niet de uitdrukking??), genieten doe ik er nog steeds van. Maar nogmaals verdikkeme, nu moet ik er drie dagen van bijkomen. En dat maakt best weleens opstandig.

O jongens als ik rijk was ik wist wat ik deed, ik huurde een chauffeur in en geloof me dat ik reed...... ;-))) Milieuvijandig of niet.. Een paard en wagen geeft ook rommel. Moet je elke week maar de paardendrollen zien bij de Filmakedemie, als de politie te paard is langsgeweest...

Als je toch een auto voor de deur hebt, die zonder meer je steeds haalt en brengt op de momenten die in je opkomen om te gaan..., Geen ergernissen met het huren van een Connexxionbusje.. . dat je een dag vooruit moet aanvragen, dat nóóit op tijd of helemaal niet komt opdagen, waarvoor je schriftelijke klachten moet indienen.... enzovoort enzovoort. Ik heb me voorgenomen om er geen gebruik meer van te maken zolang er nog zoveel klachten zijn. Het kost me mijn gezondheid nog eens extra als ik daarvan we; gebruik maak en dat is nog maar binnen de stad. Tja, nou je het zegt, dat is ook een manier om te bezuinigen.... het ondoenlijk maken om er gebruik van te maken...;-)
Buiten de stad lukt me helemaal niet meer... dan is het geen drie dagen bijkomen, maar ziek worden van vermoeidheid en stress.
Ik kan het niet meer aan. Oud worden is niet erg...... je gaat je neerleggen bij de beperkingen die dat met zich brengt. Maar het duurt wel even voor ik me hierbij zal kunnen neerleggen.
Goed, heb ik me ook weer eens kunnen uiten over deze zaken die me dwars zitten...... Hopelijk is er niemand afgehaakt?