Hoe was het een jaar geleden met ons? Ik weet het niet meer, dus zoek ik het op in mijn dagboek van verleden jaar. Daar heb je een dagboek voor nietwaar?
Verleden jaar op 3 oktober schreef ik:
'Vandaag heb ik wat geprofiteerd van het zeldzaam mooie, zomerse weer.....'
Dus verleden jaar was het net zo'n oudewijvenzomer als dit jaar... Dat was ik helemaal vergeten.
En, om het niet te vergeten: 20 oktober 2010 was verleden jaar de eerste dag dat de temperatuur onder de 10 graden bleef. Dit jaar, 5 oktober 2011 dus, is de buitentemperatuur 20 graden.
----
Op 8 oktober 2010 schreef ik o.a.:
' Maar met het eerste kabinet Van Agt (1977-1981) kwam de armoede weer in zicht. Er werd door dat kabinet een wet aangenomen die voor het eerst maakte dat mensen op straat kwamen te staan. Psychiatrische patiënten. Zonder onderdak, dus zonder inkomen en zonder geld. Verslavingszorg bestond nog niet.
Vóór die tijd was een landloper, een verkrachting, een moord nieuws voor het hele jaar. Nu struikelen we over de landlopers en daklozen. Worden kinderen verkracht, zijn moorden meerdere malen per dag nieuws. En geef niet de allochtonen de schuld, die waren er toen ook al.‘(En dat waren echt niet de boosdoeners..)
Nu hebben we weer een kabinet met CDA, nog versterkt door de VVD, en een VVD-minister van Financiën. (ik vergat de PVV nog) Het Nederlandse volk verarmt snel. Dat is bekend. En misdaad hoe verschrikkelijk ook, is dagelijkse kost geworden, we lezen er bijna overheen. Maar er is wèl een 'meevaller' van 3 miljard euro en de minister verwacht meer meevallers. Hij is echter niet van plan dat te laten gebruiken om de armoede te bestrijden.
-------
Op 15 oktober 2010 was het grote wereldnieuws eindelijk een keer 100% positief. De redding van de mijnwerkers van Chili.
Wat een emoties, wat een emotietelevisie ook... Wat een mooie dag was dat. De hele dag een goednieuwsshow... Ze zaten vast in de mijn sinds augustus 2010
Ze bleven lang ' in de ziektewet lopen' en bleven ook hun salaris (ong. 1000 euro per maand) nog een tijd ontvangen. Maar hoe lang? De mijn werd voorgoed gesloten. De eigenaar ging failliet. Zeggen de bladen. Hoe is het daar verder gegaan?
Wat was ikzelf euforisch gestemd die dag...
Op 21 oktober, een jaar geleden dus, schreef ik dit in mijn dagboek:
'Maar dat in Haïti cholera kan uitbreken, mensen nog steeds in tentenkampen bivakkeren en geen schoon water hebben heeft mijn vertrouwen in de ngo’s weer een klap toegebracht. Hoe kan het dat er alleen al in Nederland zoveel geld is opgehaald voor Haïti, en in de hele wereld ook… en dat er nog steeds niets gedaan is om de toestand te verbeteren en te stabiliseren… Hoe kan het dat de directeuren een riant jaarsalaris blijven krijgen en niet kunnen waarmaken dat ze dat ook verdienen? Zie toch wat er alleen al in Haïti gebeurt. Je hart keert toch om?! Het lijkt wel of de toestanden van nog maar enkele jaren geleden in Afrika (Congo bijv.) zich alleen verplaatsen naar Zuid Amerika…?!'
----------
Inmiddels horen we niets meer. Van Haïti geen nieuws.
Maar uit de zeldzame beelden die we krijgen blijkt niet dat de dorpen en steden weer zijn opgebouwd. Dat de tentenkampen verdwenen zijn. Dat de gezondheidszorg goed is of het onderwijs, de scholen, weer normaal functioneren. Dat de landbouw en de veeteelt en de bosbouw weer goed zijn.
De directeuren en de interim-directeuren van de ngo's ontvangen wel nog steeds hun riante salarissen. En vinden dat ze die dik verdienen ook.
-----
Heeft Marlies Veldhuyzen van Zanten haar Zweedse paspoort al moeten inleveren trouwens? Van mij hoefde het niet hoor, ze mag het erbij houden.
-----
Wat ik nog meer aan rampen verleden beschreef en waarover we niets meer gehoord hebben:
De overstromingen in Azië houden maar aan...(dat is weer en nog steeds zo)
-----
De gifstromen in Hongarije... De aluminiumfabriek had een flinke vijver met gif naast de deur waarvan een van de muren het begaf. Met alle risico's die maar bedacht konden worden en die ook gebeurden. Ik lees er niets meer over, het nieuws was blijkbaar een hype...zoals alle andere nieuwsfeiten... maar deze ramp lijkt me te vergelijken met die chemische ramp van Dow Chemical in India, of is dat overdreven? Wat is daar verder gebeurd? Op 5 november 2010 het laatste bericht: een zevende dode, het gif bereikte de Donau met alle risico's vandien. Maar de fabriek ging weer open. De directeur was weer vrijgelaten.
-----
Dat was een kleine terugblik. Omdat ik nieuwsgierig was naar het weer van verleden jaar. Tja, dan kom je weer eens ergens hè.
Vandaag, 5 oktober 2011 zou de laatste warme dag van dit jaar zijn. Maar dan hebben we ook vanaf 24 september van dit zomerweer kunnen profiteren na die verpeste zomermaanden met veel te veel regen.
Vanmorgen ben ik dus naar de fysiotherapeut geweest. Het is nog steeds hopeloos. Maar omdat ze nu mijn linkeronderbeen onderhanden nam is daar voor even wel een beetje verlichting in gekomen. Toch ben ik weer naar huis gestrompeld, als een oud vrouwtje met haar stok. ;-( Even had ik de illusie dat ik nu weer gauw zou kunnen lopen zoals ik altijd gelopen heb. Vief en ver en lang. Zou dat er ooit nog inzitten? Ik had gehoopt dat ik even boodschappen kon gaan doen, is geen haast bij, dus kan morgen ook. Want de wandeling naar en van de fysio was kennelijk al te lang vandaag.
Poes knapt lekker op trouwens. Ze eet alleen nog Sheba.. dat is toch echt het einde voor een kat. Maar ik moést haar wel weer aan het eten krijgen, dus weinig keuze. En dat schaaltje met Sheba staat naast de computer. Bij haar lievelingsplaatsje. Ze heeft het nog wel benauwd, maar snorpieptkreunt niet meer zo. Ze borrelt alleen af en toe van binnen. ;-) Dat is ook te genezen. Haar neusje is te klein (nee, ze is geen pers, een gewoon huis- tuin- en keukenschildpadkatje) en verkoudheid blijft lang hangen.
Maar het is nog wel eten, drinken, naar de bak, en dan weer in het mandje of naast me onder de warme lamp.
Voor het moment verder weinig te melden.....
woensdag 5 oktober 2011
zondag 2 oktober 2011
De week beschouwend.
Poes Pika zit weer naast het toetsenbord onder de warmte uitstralende bureaulamp en ligt zachtjes te snorpiepkreunen. Ze is nog lang niet beter en haar pilletjes 'vallen' niet echt lekker maar helpen wel, denk ik. Vanavond ben ik wat dat betreft weer een beetje gerustgesteld. Ze voelt niet meer koortsig aan.
Het heeft weer te lang geduurd, maar ik heb een goed excuus. Deze oude vrouw is bezig af te rekenen met het verleden en had, zoals eerder geschreven, een groot verhaal te schrijven voor eigen gebruik. Dat kostte tijd en energie.
Bovendien ben ik - als ik niet aan het tikken of wandelen ben - mijn boekenkasten aan het uitruimen. Voor mijn ex-schoonzusje had ik al een tijd een boekendoos vol oude kinderboeken klaar staan. Vandaag hoorde ik dat ze geen belangstelling heeft, of geen ruimte... ;-))
Nu staat er anderhalve boekendoos met - voor mij in elk geval - waardevolle JOODSE boeken klaar voor wie er belangstelling voor heeft. Daar komen nog veel meer boeken bij.
Waarom ik dat doe?
Elke keer als ik die boeken aanraak is het als een liefkozing. Maar het blijft de afgelopen maanden eenzijdig. Want door een of andere reden kom ik aan lezen niet meer toe. Aan het openen van boeken....Heeft een ander dat ook, dat je al voor het openen van boeken die je pakt weer precies weet waarover het gaat en zinnen bij je opkomen die er in staan?
Ik heb nu een nieuwe bril besteld en misschien, als die komt, dat het weer beter gaat. Maar toch... Zo gauw er bericht is dat de bril klaar is gaat de onvergelijkelijke neef en sysop er met mij naar toe.
Intussen: zoek je een bepaald boek? Misschien heb ik het wel, wie weet.
In elk geval, ik ben druk met die dingen.
Allemaal in huis ja. En dat met dit mooie weer... Ik weet het. Maar ik maak van de nood een deugd hoor. Want de beentjes willen de laatste tijd niet zoals ik al schreef. En hoewel ik van de week wel een paar keer naar buiten ben geweest, houd ik het pootje toch liever even rustig.
De fysiotherapeute die ik momenteel heb is niet echt zachthandig en ik had niet het gevoel dat ik er veel plezier aan beleefde. Het kostte moeite weer thuis te komen.
Maar mijn Eccoschoenen zijn nu allemaal scheef gelopen en om nu, in deze tijd, nieuwe te kopen?Even voorzichtig aan Erica.... Dus ik heb die schoenen in mijn rugzak gedaan en ben, met stok, naar de Minuteman gegaan, je weet wel, zo'n direct-klaar-schoenmaker. Goed en goedkoop... Een echte schoenmaker is hier nergens meer te vinden. Maar voor amper een tientje heb ik weer drie nieuwe paren schoenen. En ik hoop dat dit ook helpt. Het pootje werkte tot nu niet echt mee hoor, ik kwam doodmoe thuis en kon weer gaan slapen. Wat brengt een oud mens toch veel tijd slapend door. Ikzelf tenminste .
Hoewel ik eigenlijk niets heb met musicals heb ik nu (min of meer per ongeluk) de John Kraaykamp Musical Awards aanstaan. Even genoten van Stanley Burleson. En hoor dat Petticoat gewonnen heeft. The rest is - hopelijk - silence. O, een interview met Jeroen Pauw.. dat kan ik wel missen. Denk ik. Als journalist wel te pruimen maar hij begon al te zeggen dat hij zoveel respect voor Wilders heeft die zoveel gedaan heeft voor de multiculturele samenleving. Jaja... Een chiwuawua is er voor het amusement, niet voor het nut. En je kunt je ergeren aan het gekef.... maar je neemt het niet serieus, het is gewoon een lastig beestje, dat zich niet weet te gedragen.
Gelukkig heeft hij er wel voor gezorgd dat er discussie is over het netter met elkaar omgaan. Want wat er de afgelopen tijd gebeurd is in de Tweede Kamer is echt te gek.... iedereen liet dat keffertje maar zijn gang gaan. Hij boezemde zelfs angst in.
Die Tweede Kamer heeft een voorbeeldfunctie voor het hele land. En met zoveel verschillende mensen en meningen moet er echt consensus zijn over de manier waarop men de discussies voert en met elkaar omgaat. Met de kennis van de verantwoordelijkheid en de voorbeeldfunctie die men heeft. De verloedering van de manier waarop dat in het land doorwerkt moet geweten worden en de verantwoordelijkheid daarvoor niet uit de weg gegaan.
Zo, dat heb ik toch maar even gezegd hè. Maar ik meen het echt. Die verloedering, het verdwijnen van goede manieren werkt zo ver door dat het straatbeeld er door verandert en goede manieren niet meer serieus worden genomen, bijna een lachertje worden.
Alsjeblieft, regering, geef het goede voorbeeld en handel met waardigheid en behandel elkaar, ondanks meningsverschillen, alsjeblieft met respect. Dan gaan de mensen van verschillende kleur en stand misschien ook met meer respect met elkaar om. Zet die discussie maar voort, ik ben er fysiek niet bij maar geestelijk zeer zeker.
Misschien dat volgend jaar de Algemene Beschouwingen dan verlopen zoals het hoort en dat we dan de discussie in de Kamer willen volgen en niet afhaken.
Trouwens, gisteravond heb ik op Nederland 3 een uniek interview gezien. Tussen Theo van Gogh en Pim Fortuyn.. Allebei het hart op de tong en veel kennis en inhoud en allebei op een gruwelijke manier vermoord. Wat een pracht interview. En wat was die Fortuyn zijn tijd vooruit. Hij was gewoon te vroeg geboren, denk ik. Nu pas zie ik dat. En wat een goede interviewer was Theo van Gogh toch. Wat een verlies was dat. Zeker als ik terugdenk aan de hysterische reacties na hun dood… Van mij hadden ze Methusalem mogen beconcurreren.
Morgen begint weer een nieuwe week... wat het wordt ligt nog achter het gordijn van de toekomst.
Het heeft weer te lang geduurd, maar ik heb een goed excuus. Deze oude vrouw is bezig af te rekenen met het verleden en had, zoals eerder geschreven, een groot verhaal te schrijven voor eigen gebruik. Dat kostte tijd en energie.
Bovendien ben ik - als ik niet aan het tikken of wandelen ben - mijn boekenkasten aan het uitruimen. Voor mijn ex-schoonzusje had ik al een tijd een boekendoos vol oude kinderboeken klaar staan. Vandaag hoorde ik dat ze geen belangstelling heeft, of geen ruimte... ;-))
Nu staat er anderhalve boekendoos met - voor mij in elk geval - waardevolle JOODSE boeken klaar voor wie er belangstelling voor heeft. Daar komen nog veel meer boeken bij.
Waarom ik dat doe?
Elke keer als ik die boeken aanraak is het als een liefkozing. Maar het blijft de afgelopen maanden eenzijdig. Want door een of andere reden kom ik aan lezen niet meer toe. Aan het openen van boeken....Heeft een ander dat ook, dat je al voor het openen van boeken die je pakt weer precies weet waarover het gaat en zinnen bij je opkomen die er in staan?
Ik heb nu een nieuwe bril besteld en misschien, als die komt, dat het weer beter gaat. Maar toch... Zo gauw er bericht is dat de bril klaar is gaat de onvergelijkelijke neef en sysop er met mij naar toe.
Intussen: zoek je een bepaald boek? Misschien heb ik het wel, wie weet.
In elk geval, ik ben druk met die dingen.
Allemaal in huis ja. En dat met dit mooie weer... Ik weet het. Maar ik maak van de nood een deugd hoor. Want de beentjes willen de laatste tijd niet zoals ik al schreef. En hoewel ik van de week wel een paar keer naar buiten ben geweest, houd ik het pootje toch liever even rustig.
De fysiotherapeute die ik momenteel heb is niet echt zachthandig en ik had niet het gevoel dat ik er veel plezier aan beleefde. Het kostte moeite weer thuis te komen.
Maar mijn Eccoschoenen zijn nu allemaal scheef gelopen en om nu, in deze tijd, nieuwe te kopen?Even voorzichtig aan Erica.... Dus ik heb die schoenen in mijn rugzak gedaan en ben, met stok, naar de Minuteman gegaan, je weet wel, zo'n direct-klaar-schoenmaker. Goed en goedkoop... Een echte schoenmaker is hier nergens meer te vinden. Maar voor amper een tientje heb ik weer drie nieuwe paren schoenen. En ik hoop dat dit ook helpt. Het pootje werkte tot nu niet echt mee hoor, ik kwam doodmoe thuis en kon weer gaan slapen. Wat brengt een oud mens toch veel tijd slapend door. Ikzelf tenminste .
Hoewel ik eigenlijk niets heb met musicals heb ik nu (min of meer per ongeluk) de John Kraaykamp Musical Awards aanstaan. Even genoten van Stanley Burleson. En hoor dat Petticoat gewonnen heeft. The rest is - hopelijk - silence. O, een interview met Jeroen Pauw.. dat kan ik wel missen. Denk ik. Als journalist wel te pruimen maar hij begon al te zeggen dat hij zoveel respect voor Wilders heeft die zoveel gedaan heeft voor de multiculturele samenleving. Jaja... Een chiwuawua is er voor het amusement, niet voor het nut. En je kunt je ergeren aan het gekef.... maar je neemt het niet serieus, het is gewoon een lastig beestje, dat zich niet weet te gedragen.
Gelukkig heeft hij er wel voor gezorgd dat er discussie is over het netter met elkaar omgaan. Want wat er de afgelopen tijd gebeurd is in de Tweede Kamer is echt te gek.... iedereen liet dat keffertje maar zijn gang gaan. Hij boezemde zelfs angst in.
Die Tweede Kamer heeft een voorbeeldfunctie voor het hele land. En met zoveel verschillende mensen en meningen moet er echt consensus zijn over de manier waarop men de discussies voert en met elkaar omgaat. Met de kennis van de verantwoordelijkheid en de voorbeeldfunctie die men heeft. De verloedering van de manier waarop dat in het land doorwerkt moet geweten worden en de verantwoordelijkheid daarvoor niet uit de weg gegaan.
Zo, dat heb ik toch maar even gezegd hè. Maar ik meen het echt. Die verloedering, het verdwijnen van goede manieren werkt zo ver door dat het straatbeeld er door verandert en goede manieren niet meer serieus worden genomen, bijna een lachertje worden.
Alsjeblieft, regering, geef het goede voorbeeld en handel met waardigheid en behandel elkaar, ondanks meningsverschillen, alsjeblieft met respect. Dan gaan de mensen van verschillende kleur en stand misschien ook met meer respect met elkaar om. Zet die discussie maar voort, ik ben er fysiek niet bij maar geestelijk zeer zeker.
Misschien dat volgend jaar de Algemene Beschouwingen dan verlopen zoals het hoort en dat we dan de discussie in de Kamer willen volgen en niet afhaken.
Trouwens, gisteravond heb ik op Nederland 3 een uniek interview gezien. Tussen Theo van Gogh en Pim Fortuyn.. Allebei het hart op de tong en veel kennis en inhoud en allebei op een gruwelijke manier vermoord. Wat een pracht interview. En wat was die Fortuyn zijn tijd vooruit. Hij was gewoon te vroeg geboren, denk ik. Nu pas zie ik dat. En wat een goede interviewer was Theo van Gogh toch. Wat een verlies was dat. Zeker als ik terugdenk aan de hysterische reacties na hun dood… Van mij hadden ze Methusalem mogen beconcurreren.
Morgen begint weer een nieuwe week... wat het wordt ligt nog achter het gordijn van de toekomst.
Abonneren op:
Posts (Atom)
