vrijdag 28 januari 2011

Van alles wat

Laat ik me weer eens zetten aan het schrijven van een stukje tekst. Classic FM op de achtergrond met muziek uit Carmen, de verse soep staat te geuren in de keuken, buiten is het niet al te schemerig. En de suikerzuster is net geweest. Ik werd thuis bezocht dit keer.
Ik voel me nog niet helemaal 100%, de afgelopen weken zijn heel emotioneel geweest en emoties zijn zaken waar het lijf niet meer goed mee kan omgaan.
Het verleden moet met rust gelaten kunnen worden als je denkt ermee klaar te zijn. Bewust leef ik in het heden, zoveel toekomst is er niet meer immers.
Maar nu is het verleden weer rustig geworden in me. En dat maakt dat ik langzaamaan weer overeind krabbel. En gisteren scheen de zon zowaar. Dus ben ik, overmoedig, lekker naar buiten gegaan. En heb weer een paar uurtjes bij de kapper doorgebracht om een net koppetje te laten maken. Is nog aardig gelukt ook ja.

Ik heb sinds jaar en dag een daglichtlamp van True-Light boven mijn tafel hangen. Een spaarlamp van 23 Watt. Misschien niet zo gezellig als een gewone (spaar)lamp, maar het is ' eerlijk' licht. Rustig en zonder trilling. Volspectrum daglicht, zoals de fabrikant en de handelsonderneming trots schrijven. Die lampen hebben bovendien een garantie van twee jaar. En in hun eigen armatuur gedraaid garanderen ze zelfs 8000 branduren.
Maar die lamp van mij gaat sinds een week 's avonds flikkeren. Aan - uit - aan - uit. Dan doe ik hem even uit om ' af te koelen' , maar dat hoeft eigenlijk niet, want hij wordt niet heet. Hij had amper 1300 uur gebrand.
Maar genoeg is genoeg. En gisteravond laat heb ik de maatschappij een mailtje gestuurd met mijn klacht over deze lamp.
En vanmorgen al had ik een mailtje terug. Ze begrepen het ook niet, hadden dit nog niet meegemaakt en ' natuurlijk, geen probleem, u krijgt van ons een nieuwe toegestuurd' .
Ik vind dat zo prachtig dat ik het hier wil verhalen. Verkapte reclame? Misschien, maar het is het waard.
Het maakt ook dat het Daylight Powerscherm, dat ik voor mijn verjaardag van mijn dochter kreeg, minder gebruikt hoeft te worden en '-) dus langer mee kan gaan.
Deze winter met zijn lange en langdurige, tot depressies uitnodigende, schemerdagen maakt extra daglicht tot een noodzaak voor veel mensen. En als je je daarvan bewust bent kun je er iets aan doen tegenwoordig.
Ik heb maar zolang een 'gewone' spaarlamp ingedraaid en het daglichtscherm doet goede diensten. Bedankt lieve dochter!

Gelukkig gaan we naar lichte dagen toe. In elk geval de komende week, als de weerberichten geloofd mogen worden.
Gisteren gaf het me in elk geval een ' boost' van energie. En vandaag ga ik weer de deur uit, want de lucht is na vanmorgen helemaal opgeklaard en èrgens schijnt de zon.
Ik kan het zonlicht zelf nog niet zien, maar aan de ramen van de overkant te zien....
Gisteren dus uitgebreid de weekboodschappen gedaan. Dan heeft iedereen medelijden met dit gekke mens. Want behalve een vol boodschappenkarretje dat ik gewoon achter me aan kan slepen, en mijn volle rugzak, heb ik ook nog een grote boodschappentas vol boodschappen dan. Dat moet thuis allemaal opgeborgen worden, en zo nodig de diepvries in. Maar ik ben blij dat het weer gebeurd is.

Bij het beluisteren van de Triomfmars uit Aïda door radio Classic FM ga ik me steeds beter voelen.. Optimistischer. Ik bedenk me opeens dat de sneeuwklokjes weer in bloei staan en ondanks de kou veel struiken al kleine knoppen hebben. Hoewel, veel ' dood' hout is er ook nog te zien hoor.
Gisteren dus ook veel vetbolletjes voor de vogeltjes gekocht, die moeten nog opgehangen...niet vergeten.

Maar nu ga ik eerst voor mezelf zorgen. Is minstens zo belangrijk.