foutje...

Een lieve vriendin maakte me erop attent dat ik de verkeerde datum heb geschreven onderaan dit laatste blogje.
Het was natuurlijk op vrijdag 8 januari 2010. En niet op 7 januari.
Gelukkig maar dat het bovenaan het blogje automatisch wordt weergegeven.
Maar om misverstanden te voorkomen……

Zeuren over het weer.

Het is al laat, maar ik wil toch nog even met mij kletsen. Voornamelijk over het weer natuurlijk.

Het wachten is op het komende weekend. Heb ik vandaag kattengrit gestrooid vóór en achter dit huis, morgen krijgen we weer centimeters sneeuw. Ik heb niet meer de kracht om de stoepen schoon te vegen. En de andere bewoners in dit huis voelen zich kennelijk niet geroepen om dat te doen. Dus kan ik geen verantwoordelijkheid meer nemen, anders zit ik zelf zonder kattenzand. Nouja, we zien wel. Morgenochtend om zeven uur zal het nog wel gaan buiten. En daarna naar de bakker om de hoek.
En tegen kou kun je je aardig verweren door je warm te kleden. Een aantal lagen over elkaar aantrekken.

Leuk dat ik door een fotograaf van het Parool gefotografeerd ben met hondje en een klein interview had met een leuke aankomende journaliste. Ik had mijn favoriete columnist van mijn krant een mailtje gestuurd dat ik blij was dat hij na de kerstvakantie weer terug was op zijn plek. En vertelde en passant dat ik me zo ergerde dat wij ouderen momenteel opgesloten zitten. Door de gladheid van de trottoirs en vooral van de bruggen die werkelijk spekglad zijn. Mijn buurman kan al helemaal niet naar buiten met zijn rollater, zijn scootmobiel en zelfs niet met zijn Canta. Enfin, met voetgangers en al helemaal voor wat betreft de oude voetgangers, wordt in het strooibeleid totaal geen rekening gehouden. Als de doorgaande wegen maar rollen. Gevolg is dat er heel veel mensen letterlijk in huis zitten opgesloten. Ook geen boodschappen kunnen doen.
En daar schreef ik in het kort over. En mijn favoriete columnist wist niet beter te doen dan daar de redactie over in te lichten die….
Het was een heel leuk stukje over hoe ik het hondje uitliet (midden op de straat vanwege de veiligheid ‘-) omdat mijn buurman de straat niet op kon of durfde. Er waren nog twee andere oude vrouwen geïnterviewd met een foto erbij. Leuk hoor…
Vandaar dat ik hier nog even doorzeur over de bruggen en de stoepen.
Maar je zult maar in Groot Brittannië wonen, daar is het bijna onleefbaar op dit moment.
Wij hebben in elk geval niet zo slecht en zoals iemand me schreef, we hebben onze warme huizen…

Gisteravond is dochterlief gekomen om samen, weer vanwege de veiligheid, de boodschappen voor de komende week te halen. We hebben ons eerst warm gegeten. Eten vóór je boodschappen doet is altijd goed, dan heb je niet zo de neiging allerlei lekkere dingen mee te nemen.
Goed, na de kippensoep, de zuurkool en het toetje namen we de rugzakken en het boodschappenkarretje, het boodschappenlijstje van Buurman en de beurs, en slingerden ons naar de tram. Gelukkig was het nog niet extreem koud, en midden op de weg was goed te lopen.
De tram stopt recht voor de ingang van de supermarkt waar we dit keer heen gingen. Hun stoep was bepaald niet goed geveegd dus ook glibberig, maar binnen was het goed te doen. Spannend, een vrijwel onbekende super. Maar het is goed gegaan en het enige dat ik vergeten ben was een aantal kant-en-klaarmaaltijden.

We zijn allebei weer veilig thuisgekomen.

Een afspraakje voor morgen met een oude vriendin heb ik maar afgezegd. De vooruitzichten zijn te slecht. En je moet er toch niet aan denken dat ze met de trein ergens vast komt te zitten?! Voorlopig hebben we het een weekje uitgesteld. Het was nog wel een afspraakje om naar het Tropen Instituut te gaan. ;-)

Zo, dit was een blogje over het weer op vrijdag 7 januari 2010.
En er is weeralarm voor het komende weekend. Extreem weer. Een koude, harde Noordoostenwind die de temperatuur zal doen aanvoelen als -12 graden in plaats van – 4 graden. En een weekend van heel veel sneeuw. Ik heb zin om dit weekend maar in bed te blijven. ;-( Maar hondje dan…?
En de bakker?? Toch maar gewóón doen.
De weervrouw Moniek die bij Paul en Witteman te gast was voorspelde zelfs dat dit weer tot ver in februari zal kunnen duren.

Koning Winter slaat zijn slag.

Nu de feestdagen echt voorbij zijn en alles weer normaal zou moeten zijn slaat Koning Winter zijn slag. Holland viert feest, en niemand is op zijn hoede, de vijand heeft vrij spel. Zeiden we dat vroeger niet, toen op christelijke feestdagen niemand iets mocht ondernemen zodat de vijand dan niet op tegenstand hoefde te rekenen?!
Gelukkig hebben we nu geen echte vijanden meer…. Behalve Koning Winter dan.
Hier wilde ik er eigenlijk dieper op ingaan… niet doen Erica…
De winter is voor ons ouderen in de stad geen pretje. De straten en bruggen langs en over de grachten worden niet geveegd, de sneeuw blijft liggen en vriest vast. De stoepen en bruggen zijn spiegelglad en alleen de middenweg is beloopbaar. (raar woord). Als ik hondje uitlaat loop ik dus op de rijweg. De lijn die ik nu gebruik is vijf meter lang, dus hondje kan tussen de sneeuw- en ijshopen en de auto’s gewoon zijn weg vinden bij paaltjes en bomen… en heeft er plezier in ook.

Maar verder zit ik de laatste dagen voornamelijk thuis, energievrij en gehuld in mijn grote omslagdoek, hoewel de thermostaat 23 graden aangeeft. Nee, dit is niet mijn jaargetijde.

Vandaag zou ik er dan even tussenuit gaan. Naar de andere kant van de stad. Netjes gisteren al de Connexxion, (die zorgt voor het aanvullende openbaar vervoer hier, voor ouderen en gehandicapten) gebeld en afgesproken dat ze mij vandaag uiterlijk kwart over tien zouden komen halen. Dus op tijd, nette jas en hoedje en bijpassende tas, zat ik te wachten. Om half elf ben ik buiten gaan staan, om geen tijd te verliezen.
Om kwart voor elf heb ik Connexxion gebeld en kreeg ik te horen dat ze 50 minuten vertraging hadden vanwege het weer. En hoeveel dagen hebben we dit weer dan al wel, mijnheer? Ik hoef niet meer, ik zeg het af. Op het moment dat ik neerleg gaat, om vijf voor elf, mijn andere telefoontje. De chauffeuze van Connexxion. Ze stond te wachten, een eindje terug, achter een paar auto’s, die opgehouden werden door één stilstaande auto. Het wàs al te laat, ik zou om elf uur op die bijeenkomst zijn. Maar ik stap in in de veronderstelling dat ik nu snel op de plaats van bestemming zou zijn. Vertelt de chauffeuse heel vriendelijk, dat ze nog wel eerst twee andere mensen moet gaan ophalen.
Toen heb ik het maar opgegeven. En ben uitgestapt. En heb thuis voor de zoveelste keer een klacht ingediend bij de afdeling van de Gemeente, die verantwoordelijk is. Dit is de derde keer dat ik een afspraak niet kan laten doorgaan. En nog nóóit zijn ze op tijd geweest.
Ik zou om kwart over één weer opgehaald worden op de plek waar ik heen moest. En zowaar, maar een kwartier te laat, om half twee werd ik op mijn mobieltje gebeld dat de taxi vóór stond op die plaats.
Er was dus ook niet doorgegeven dat ik de hele rit had opgegeven.
Ik heb mijn klacht dus ook maar doorgegeven naar de politieke partij hier ter plaatse die zich met het bovenstaande bezighoudt.
Dat was voor mij genoeg om de rest van de dag niet meer van mijn stoel te komen.
Vandaag zou mijn nieuwe hulpe komen en die had ik afgezegd vanwege het bovenstaande…
Maar gelukkig heb ik meteen kunnen regelen dat het toch op maandag gaat gebeuren i.p.v. dinsdag. Dat ben ik nu jarenlang met Betty zo gewend geweest hè… Dat is dan het enige lichtpuntje van vandaag. ;-)

Slapen anderen ook zo slecht met dit soort dagen? Drie, hooguit 4 uur slaap en ben dan weer klaarwakker… het laatste uurtje, zo tussen 6 en 7 uur, slaap ik dan nog in en word met een enorm katterig gevoel dan wakker van de wekker. ’s Nachts loop ik dan wat te spoken. Het is niet dat ik dan down of bang of zo ben…. Gewoon klaarwakker, maar niet in staat actief te worden. Dus wat drinken, wat eten, beetje rommelen in de voor de nacht veel koudere kamer… weer terug in bed waar poes inmiddels het warme plekje heeft ingenomen…. Dus die moet ik dan weer wegjagen.
Nee hoor… dit is echt mijn jaargetijde niet.
Daar helpt zelfs mijn eigen heerlijke kippensoep niet tegen.

Laat ik maar hopen dat het onverwacht een paar dagen warm water gaat regenen. En daarna de zon terugkomt.