in een diligence zaten...

Ik wilde nog iets geleends (Van Seniorplaza.nl), iets blues ( en het is iets ouds) meegeven voor de maandag: Hopelijk ontlokt het een aha-gevoel en een grijnsje...

Van Seniorplaza heb ik het aloude gedicht geplukt van de negen mensen in die diligence op die hete dag ;-))))

Een vers dat als een nachtkaars uitgaat

(door E.Laurillard)
(met dank aan Marc Blokland voor het sturen van de tekst)
-------------------------------------------------------------------
In een diligence zaten negen mensen bij elkaar.

't Was een dag van grote hitte, en de lucht was drukkend zwaar.

Alles wat die mensen zeiden, kwam zowat op 't zelfde neer,

Niemand hunner sprak tenminste anders dan van 't hete weer.


Naast een jonge dwaze dandy, zat een onderofficier,

Nevens hem een rijzig zeeman, over dien een rentenier.

Naast de rentenier een nufje, als een uitgeknipte prent

En naast haar een burgerjuffrouw met een Amsterdams accent.


't Was een ruwe paardenkoper, die weer achter deze zat

En gewoon was zo te spreken of hij hoge ruzie had.

Aan zijn zijde een reizend hand'laar, in zijn spreken razend vlug

En daarnaast een rimp'lig besje, bevend en gekromd van rug.


"'t Is fameus !" zo spreekt de dandy, en daarbij wordt uiterst net,

Met twee vingers en twee duimen, 't kneveltje in de krul gezet.

"'t Is fameus vandaag meneren, etouffant is de atmosfeer.

Men gaat waarlijk languisseeren naar wat vocht, mijn woord van eer."


"Ja", zo antwoordt hem de zeeman, en zijn dasknoop zit al laag,

Maar hij trekt die nog wat lager, tot zowat de streek der maag.

"Erger nog dan in Oostinje, brandt de zon hier op je huid,

't Merg druipt weg uit al je knokkels, 't pek loopt al de naden uit."


"Ja, 't is warm", zo zegt de man nu die stil van zijn rente leeft

En wiens hals een hoge heining wit en helder om zich heeft.

"'t Is zeer warm", vervolgt hij keurig, of 't zo naar de drukpers moet,

"Anders is de zon zo lief'lijk, maar thans kwelt derzelver gloed."


"Stel je voor", zo zegt de krijger, trekkend aan zijn kinnebaard,

Hand'ling waar een ernstig fronsen van het voorhoofd zich mee paart.

"Stel je voor, 'k heb met zo'n hitte eens vijf uren gemarcheerd,

't Was wat ! maar in mijn carrièrre dient bepaald geobedieerd."


"Nou maar", sprak de paardenkoper op zijn oude ruzietoon

En zijn pet heel schuin gestoten, dekt zijn hoofd niet maar zijn koon.

"Nou maar, wat wou jullie praten, 'k leg hier de verklaring af,

Dat ik eens een dag beleefd heb, dat een paard geen schaduw gaf."


"'k Was op weg, ik wou wat schuilen achter 't peerd, maar ja toen scheen,

't Is zowaar als ik het je zeg hoor, 't zonnelicht er dwars doorheen."

"'k Weet nog wel", zegt nu het besje, en het bruine bovenvlak,

Van haar hand loopt langs haar neus heen "dat de mussen van het dak,


Zomaar morsdood kwamen vallen toen ik nog een meiske was.

En het vee kreeg 's zeumers koeken want er stond geen spiertje gras."

"Ja, enfin !" zo spreekt de hand'laar in een snelle woordenvloed,

"Zie je, een glaasje groc van bessen straks in 't posthuis, dat doet goed."


"Ik ben altijd reizend zie je, nu enfin dan kent men dat,

Groc en beiers, prachtig heerlijk van dat beiers, fris van 't vat."

"Och", zucht nu de burgerjuffrouw, "liefe mins, 'k bin so verhit,

't Mot wel sijn, sou 'k haast geloufen, dat 'k so an de sonsij sit."


"Op Uws plaassie is 't nog beiter, maar hier sweit een mins sich doud.

'k Mot U seggen, van mijn handen, loupt een plassie in me schout."

Van de hitte spraken allen, maar die ene stijve nuf ??

Wel die zei daarbij maar telkens, met haar zakdoek waaiend, "pfff."

In meer dan éne zin, maar ook door dit besluit,

Gaat dit verheven gedicht gelijk een nachtkaars uit !!!!!



http://www.seniorplaza.nl/Voordrachten4.htmIk wil die site aanbevelen.. Er staat nog veel meer leuks op....

Er staat er nog eentje op die ik graag wil stelen... Ooit heb ik het gekend als verhaal dat we aan elkaar vertelden en steeds serkter maakten.. Misschien is er iemand in onze groep die het ook nog kent?
Erica

Een (W)raar verhaal

(met dank aan Dick Bouwman voor het sturen van de tekst)


Aan de hoek van een ronde tafel

Zat een pasgeboren oude grijsaard

Te lezen in een dichtgeslagen boek

Bij het licht van een uitgeblazen kaars

Die achter hem stond te flakkeren


Plotseling schrok hij op van een knal die er niet was

Sloeg zijn vrouw dicht

Gaf de kast een zoen

Rende de trap op naar beneden

Sprong op zijn horloge

Keek op zijn fiets hoe laat het was


En even later scheurde hij

Met een snelheid van 0,0

Door een rechte bocht

Van een kromme straat

Daar werd hij aangereden door een elektrische paardentram

Die juist benzine stond te tanken

Hij viel achterover op zijn buik, in een plasje zand

En drie dagen na zijn dood stierf ’t ie

Zodoende kwam hij drie weken te laat op zijn eigen begrafenis

Warme zomernachtelijke overpeinzingen

Het is zondagavond, kwart over tien. En ik kan weer gaan zitten De was hangt, de vaat is gedaan, het fruit eindelijk schoongemaakt, geschild, gesneden en zo nodig in de koeling gezet. Vlees of vis even niet met die warmte, maaltijdsoep in de diepvries... ik kan er weer een aantal dagen tegen. Dinsdag komt Albert Heijn boodschappen brengen. Genoeg om nog weer twee weken vooruit te kunnen, want bij Albert moet je altijd voor minstens 70 euro bestellen... Geen bezwaar, het betekent alleen dat je niet elke week boodschappen doet.

Ja, ik heb de knoop maar doorgehakt en ik ga de boodschappen thuis laten bezorgen. Dochterlief heeft toegezegd zo nodig andere boodschapjes te doen en de bakker is vlakbij. Zo voelt het beter en zo IS het ook beter dus. Op dezelfde manier heb ik losgelaten dat ik koste wat kost alles moet laten doen om maar weer 'beter'te worden of ongewild langer te leven.

Eigenlijk zou ik, net als gisteravond, de tuinen, mijn eigen tuintje en die van het hele huis moeten sproeien. De tuinslang ligt buiten nog klaar. Maar de lucht is als vette lauwwarme soep en ik durf amper vijf minuten buiten te zijn. Tegen dat we daaraan lichamelijk en/of geestelijk gewend zijn is het weer voorbij, dat is in dit land wel gebruikelijk tenminste. Dat is een voordeel, vind ik. Ik hoorde dat we voor deze zomer bijna een warmterecord hebben gebroken.
De benauwdheid die dat in de stad brengt vind ik erger dan de warmte zelf........

De televisie staat op 2, Zomergasten....Ben Verwaayen is heel enthousiast en heel onderhoudend en ik ben het v.w.b. de meeste dingen ook met hem eens... Durf te dromen, Durf dwaas te zijn.. zoals hij enthousiast Steve Jobs aankondigde. Jammer dat het niet meer opgaat voor mij. De films die hij uitzocht zijn goed en leerzaam vind ik. De man is werkelijk te genieten. ;-) Van mij mag hij vaker op tv... (al is hij een echte kapitalist ;-) ).omdat hij je aan het denken houdt, ècht nadenken. En je hoeft het niet met hem eens te zijn, het gaat om het zèlf nadenken.

Het filmpje over Steve Jobs vond ik indrukwekkend.... Hij hield een toespraak, zijn beroemdste... de drie verhalen van zijn leven. Ik heb de Nederlandse vertaling van zijn toespraak op de Stanford-Universiteit gezocht: http://foodinspiration14.shootmyfood.net/m/magstream/shootmyfood/foodinspiration14/assets/foodinspiration14/dd0b_SPEECH%20STEVE%20JOBS%2023_07_09.pdf maar die beroemde toespraak kun je ook op youtube zien. http://www.youtube.com/watch?v=D1R-jKKp3NA '
Blijf hongerig, blijf dwaas..'.Wij zouden zeggen: Mens durf te leven.... maar dan sterker.

De week was rustig voor me. Alleen Isabelle, de suikerzuster, of mijn suikertante, zoals ik weleens zeg... kwam op bezoek. Je weet wel, bloeddruk opmeten (met de nodige narigheid, het lukte ook niet erg), suiker meten (13,3, nogal hoog dus). Pedicure kreeg een complimentje, mijn voeten waren uitstekend.. Nouja, wat gezwollen, dat wel... Maar het is zomer hè..;-)
Het zijn de onderzoekjes die je ondergaat als je diabetes hebt. Ik ben erg blij dat ze op huisbezoek komt nu.
Dinsdag komt een ander bloed afnemen voor weer eens een groot bloedonderzoek.

De actieve Erica van voor 1995 bestaat niet meer, maar we zijn dan ook 17 jaar verder en ik ben nu 77 jaar.... Ik heb er vrede mee. Ik ben niet 'hongerig' meer. En aan dwaas zijn geen behoefte. Nee, illusies heb ik ook niet meer. Maar echt, het is goed zo. Al is niet iedereen het met me eens ;-)) .....

De verkiezingen komen dichterbij. Ik heb mijn keuze al wel gemaakt ja.
Weet iedereen al wat hij/zij gaat kiezen? Als je dat nog niet weet maak dan een pragmatische keuze, zou ik zeggen.... Welke coalitie wil je in de regering en staan de partijen daarvan er sterk genoeg voor? Zo niet, dan zou ik een keuze maken voor de zwakste partij van die beoogde coalitie. Om zekerder te zijn van de mogelijkheid dat die coalitie er komt. We zijn een democratisch volk en een alleenheerschappij van een partij kan niet in dit land met zijn vele partijen. Dus kies pragmatisch, is mijn advies.
Wij zijn ouderen. Let je ook op of je partij de zorg en de gezondheid, ook voor ouderen belangrijk vindt? Maar ook de vrijheid om zelf over het leven te beslissen?
Er zijn zoveel belangrijke items, dat ik er niet aan begin om alles op te noemen. Als we maar vasthouden dat we niet alleen deel van Europa zijn, maar ook van de wereld. Die we, als het mogelijk zou zijn, als een betere plek moeten nalaten aan onze kinderen.

Inmiddels is het middernacht geweest en 20 augustus.geworden... de zomer ijlt naar de de herfst, de natuur wordt langzaamaan moe...maar het is buiten in mijn tuintje nog steeds 23 graden....