Tentoonstelling Jodendom

Ik heb de fragiele jasmijnplanten maar weer binnen in het atrium gezet. Er wordt weer vorst verwacht. De andere aanplant zal het wel redden.

Vandaag was weer een zondag zoals andere. Stil, veel slapen, veel aan de computer gezeten, mail beantwoorden en doorgeven....en vooral: thuis blijven want er was geen doel om naar buiten te gaan. Slapen is heerlijk, dromen nog fijner, maar dat heb ik allemaal al een keer verteld.
De afgelopen dagen waren een bijkomen van de plezierige dag die woensdag was. Dat is het nadeel van een fijne dag, dat je er tegenwoordig zo lang van moet bijkomen. En er dan pas zover achteraf weer op kunt terugkomen.
Kun je het nog volgen? ;-)

Enfin, woensdag had ik met M. afgesproken, zoals gewoonlijk bij Drogisterij Erica. Een heel plezierig weerzien na de lange winter. We wilden naar de tentoonstelling 'Jodendom' in de Nieuwe Kerk. Daar zou dochterlief ons gezelschap komen houden, want ze had eerst nog andere dingen te doen. We zijn dus lekker een bakkie gaan doen bij restaurant de Nieuwe Kerk. En via de achteruitgang van dat restaurant kon je zo die Kerk in. Bij de garderobe moet je wel je rugzak en grotere tas afgeven, maar vooraf had ik de zakken van mijn jas al gevuld met de voornaamste inhoud, zijnde de portemonnaie en de betaalkaarten. En tissues natuurlijk. Want ik loop alweer een poosje rond met loopneusjes en zo, de eerste uitingen van hooikoorts.

De tentoonstelling is nu gesloten, dus ik vertel het niet om je te verleiden ook te gaan kijken. Jammer, want het was een heel grote en mooie tentoonstelling. Opvallend was wel dat ik relatief weinig Joodse mensen zag, heel veel ouderen, dat wel. Alsof ze met busladingen waren aangevoerd. M. genoot zichtbaar en er was veel dat ik kon vertellen. Ook aan andere mensen trouwens. Een Thoramantel kan zo mooi zijn, maar de torens stonden apart. Die torens met hun blijde belletjes. En dan vertel je dat - en hoe - die dingen bij elkaar horen. Dat was ook leuk om te vertellen ja. Maar dochterlief bleef maar weg... ;-( Uiteindelijk ging mijn mobieltje af...(jawel, in die kerkruimte) en vertelde ze dat ze haar tas met papieren (van haar werk) en haar laptop (met haar werk) moest afgeven aan de balie en dat niet deed. Dat vertikte ze terecht, maar we hadden daaraan dus moeten denken. Nu zou ze op ons wachten bij weer het restaurant. Jammer. Want een tweede kans was er niet....

Maar M. en ik hebben de tentoonstelling verder bekeken, zijn nog de museumwinkel ingegaan waar ik het weer niet kon laten iets te kopen... Voor dochterlief het prachtige boekje in een nieuwe uitgave van Martin Buber: de Weg van de Mens. Hoeveel ik er in de loop der jaren al van gekocht heb, voornamelijk om weg te geven.... en nu dus aan dochterlief.
In het restaurant hebben we nog een pannenkoekje gegeten, waarna we weer een beetje uitgerust een Kalverstraatje wilde nemen. Dus dat rotplein De Dam oversteken. De Majesteit zal haar enkels nog eens zwikken op die rotkeitjes die ze zo graag daar wilde hebben. Ik háát die Dam voor die keitjes.....

Maar goed, we keken wat rond in drogisterij De Tuinen en kwamen schuin aan de overkant bij De Slegte terecht. Vóór Bol.com en boekwinkeltjes.nl de grootste boekenramsj van Nederland. Daar kun je een hele middag verloren rondlopen, heerlijk. Die gaat nu samenwerken met Selexyz, moet dus veranderen... en had dus complete uitverkoop. Nou, daar hadden we nog net trek in. Dus het was heerlijk schuimen door de winkel, maar verder dan de helft van de benedenverdieping kwam ik niet en dan nog met veel moeite. De verd...ingeste vermoeidheid sloeg ineens weer goed toe. We zijn dus door een steegje naar het Rokin en naar de tramhalte gegaan maar niet voordat ik op weg naar die halte ook een poosje gezeten had. Thuis bij een koppie troost knapte ik weer even op. Dochterlief wilde niet blijven eten en vertrok, toch nog tevreden, met de tijdschriften die er altijd voor haar liggen. Voor M. en mijzelf heb ik aardappelkoekjes gebakken, met een karbonaadje erbij en groene asperges, maar dan wel uit de pot.
M. naar de trein gebracht, daar koffie gedronken en haar uitgezwaaid. En toen nog met de tram naar huis.

Kijk, voor zo'n dagje draaide ik vroeger mijn hand niet om (was dat niet de uitdrukking??), genieten doe ik er nog steeds van. Maar nogmaals verdikkeme, nu moet ik er drie dagen van bijkomen. En dat maakt best weleens opstandig.

O jongens als ik rijk was ik wist wat ik deed, ik huurde een chauffeur in en geloof me dat ik reed...... ;-))) Milieuvijandig of niet.. Een paard en wagen geeft ook rommel. Moet je elke week maar de paardendrollen zien bij de Filmakedemie, als de politie te paard is langsgeweest...

Als je toch een auto voor de deur hebt, die zonder meer je steeds haalt en brengt op de momenten die in je opkomen om te gaan..., Geen ergernissen met het huren van een Connexxionbusje.. . dat je een dag vooruit moet aanvragen, dat nóóit op tijd of helemaal niet komt opdagen, waarvoor je schriftelijke klachten moet indienen.... enzovoort enzovoort. Ik heb me voorgenomen om er geen gebruik meer van te maken zolang er nog zoveel klachten zijn. Het kost me mijn gezondheid nog eens extra als ik daarvan we; gebruik maak en dat is nog maar binnen de stad. Tja, nou je het zegt, dat is ook een manier om te bezuinigen.... het ondoenlijk maken om er gebruik van te maken...;-)
Buiten de stad lukt me helemaal niet meer... dan is het geen drie dagen bijkomen, maar ziek worden van vermoeidheid en stress.
Ik kan het niet meer aan. Oud worden is niet erg...... je gaat je neerleggen bij de beperkingen die dat met zich brengt. Maar het duurt wel even voor ik me hierbij zal kunnen neerleggen.
Goed, heb ik me ook weer eens kunnen uiten over deze zaken die me dwars zitten...... Hopelijk is er niemand afgehaakt?

Dit was Pasen 2012

Het is Tweede Paasdag 2012. Een heel stille, heel grijze en eindelijk natte dag. En eventjes steekt er zelfs ook een windje op. Het is heel lang heel droog gebleven, wel veel zon gelukkig, maar voor mensen met stof- en pollenallergie geen voortdurend pretje. De griep van dit jaar heerst nog steeds volop... een nare griep die heel stiekem begint met je, wat dochterlief noemt, 'brak' voelen... maar na een paar dagen voel je je behoorlijk beroerd en nog zonder veel koorts... Pas dáárna begint de spier- en bottenpijn, een onstuitbare verkoudheid en felle hoestbuien die langer dan een week aanhouden. Na ongeveer twee weken knap je dan een beetje op en vooral ouderen moeten dan weer een hele conditie opbouwen. Bij mij is het nu gelukkig voorbij, maar om me heen vallen ze nog bij bosjes....;-)

Ik ben vandaag blij met de regen, eindelijk zie je alles weer groeien. Het stof slaat een beetje neer. De pollen dwarrelen niet meer zo, dus mensen met een pollenallergie hebben het vandaag beter.
De afgelopen dagen waren heel druk, vooral voor wat de mailbox betreft.

Min of meer toevallig was ik daarvoor in een andere map aan het bladeren, liedjes en muziekjes zoekend... En stuitte daarbij op, het is de tijd weer, liedjes uit 1939-1940. De tijd van de mobilisatie. Die liggen ver weggestopt in archiefmapjes... Maar ik haal het tevoorschijn want er zijn niet zoveel mensen meer die de liedjes nog zullen kennen en misschien plezier beleven aan die liedjes...
http://www.leger1939-1940.nl/Liedjes/start_lied.htm

En ja hoor, het werkt nog steeds.

De afgelopen dagen heb ik niet veel gedaan, kranten lezen en een boek uitlezen. Beetje geslapen af en toe. Was ook niet te versmaden. ;-). De nieuwe E-bookbibliotheek die ik met behulp van oude vriend R. en dochterlief aan het opbouwen ben, is ook een heel welkome aanvulling. Om een afgeleide te gebruiken: 'Het leest zo heerlijk weg'. Af en toe, want een 'echt' boek is toch anders. Maar met een ebook op het scherm kun je het boek vergroten, de letter vergroten zoals je op dat moment nodig hebt... dat is toch wel erg fijn hoor. Ik zie me echter nog niet met een ebook-reader in mijn reumahandjes zitten.
Wel ben ik nog weggeweest voor 'gewone' boodschappen want voor deze dagen moet je toch wat extra in huis hebben. Aan eten is hier dus geen gebrek....

De tuin knapt zienderogen op en ook en vooral mijn eigen kleine tuintje. Jammer dat de tuinman in de herfst de vlinderboom verkeerd gesnoeid heeft. Al het jonge hout is weggehaald, alleen de oude stam met wat kort gesneden zijtakken zijn gebleven. Ik ben bang dat er van uitlopen geen sprake zal zijn, de boom wordt met wat moeite eindelijk groener. Ik heb er wel'verse' mest onder gedaan, in de hoop dat het zal werken. Maar uitlopers zie ik niet komen. Die boom was meer dan tien jaar oud en bloeide elk jaar tot op de balkons van de eerste verdieping hier.En lokte meerdere soorten vlinders en hommels. De forsythia staat er nog wel felgeel bloeiend bij, maar is ook niet goed gesnoeid. Ik heb maar niets gezegd.... ik kan het zelf niet meer allemaal bijhouden en zo duur was het dit keer niet. De tijd zal het leren of de vlinderboom zich kan herstellen...
Maar of de overgebleven oude kastanje zich herstelt? ik heb er mijn twijfels bij. De stam ziet er weer gezond uit, maar de takken zijn nog vrijwel kaal. Voordeel is wel dat ik dan de vogels beter kan volgen. Het krassen en het 'lachen' van de (bonte) eksters dat van verder weg, uit de andere tuinen, herhaald wordt door andere vogels.. De kauwtjes die hun weg hierheen lijken gevonden te hebben. die grotere vogels vinden een toevlucht in onder meer die oude kastanje. De kleine vogeltjes zie ik amper meer. Soms hoor je wat getjilp in de nu ook groene klimop, en heel vroeg in de morgen de merels, maar misschien zijn ze allemaal druk met nestelen. Ik moet trouwens nog een huisje ophangen. Een rieten vogelkastje, waarvan ik maar hoop dat het waterdicht genoeg is.

Wel, zo te zien gaat alles wel naar wens momenteel. En heb ik ook weinig schokkends te vertellen. Google Nieuws geeft voldoende schokkende feiten voor de hele dag. Bijvoorbeeld, dat een scharrelei even gezond is als een biologisch ei ;-) ?! En dat we ondanks de crisis 600 miljoen hebben uitgegeven aan paashaasjes en eitjes (bron RTL4).... Maar ook dat er weer een bedrijvengebouw door brand verwoest is, nu in Biddinghuizen. Gelukkig weer zonder slachtoffers.

Ik ga maar weer eens naar de inbox... die is weer aan het vollopen...