Vandaag is het een luie dag.

Vandaag is het een luie dag, zo tot half zes. Daarna ga ik naar het ziekenhuis. Bepakt en bezakt met schone was en andere zaken.

Maar tot nu was het een paar uurtjes genieten. De jasmijn bloeit volop en geurt dat het een lieve lust is.
En ik heb video’s op Youtube gekeken naar hartelust. Een heleboel Afrika, van Mirjam Makeba tot Helmut Lotti en Erykah Badu.
Maar ook ABBA, slipping through my fingers…. Mijn favoriete song van deze groep. Omdat het me zo doet denken aan de pubertijd en daarna van mijn eigen dochter. Het lied ontroert me nog altijd mateloos.
Gelukkig is ook deze dag geen nutteloze tot nu. Ik kon een van mijn buren helpen en dat geeft mij ook altijd een goed gevoel, nuttig te kunnen zijn is een behoefte voor me.

Van de week waren bij Gamma houten tegels in de reclame. De grond van mijn tuintje is zo slecht dat ik het helemaal zou moeten afgraven en er nieuwe aarde op storten. De bolletjes zijn niet opgekomen, de struikjes zijn gestorven. Alleen de ribes groeit en groent nog volop. Maar zelfs de mooie varen is dit jaar niet opgekomen. Ik heb dus het plan de ‘kouwe grond’ van mijn minituintje maar te bedekken met houten tuintegels, en daar de potten op te zetten die nu op het terras staan. Het terras is behoorlijk vol geworden. En alles doet het goed daar.
Ik belde dus mijn totaal onbetaalbare neef en sysop Freek en vroeg hem of hij voor mij die tegels wilde halen. Maar hij is druk en heeft voorlopig genoeg andere dingen, maar hij zou proberen ze deze week te halen… Wat schetste mijn verbazing dan ook toen hij al diezelfde middag met een karretje met 25 tegels mijn tuin inreed. Gekocht bij de Gamma, ingeladen in de auto, uitgeladen hier vlakbij in een karretje en afgeleverd in mijn tuintje. Liefdewerk oud papier. Gelukkig kon ik hem meteen betalen en even laten bijkomen. Nee, hij heeft nog geen vleugeltjes, al verdient hij ze zeer zeker te krijgen. ;-))
Maar mijn eveneens drukke tuinvrouw kan pas volgende week vrijdag komen om de tuin leeg te halen en de tegels te leggen. Dat is jammer ja.

Wat is er verder te vertellen…… Gisteren bij de huisarts geweest om bij te praten over de diagnose van de cardioloog. Ze had nog geen schriftelijk verslag ontvangen. Maar we hebben wel uitgebreid kunnen praten gelukkig.
Daarna de stad ingegaan, want de buurman moest warme trainingsbroeken hebben. Hij groeit gestaag in de breedte en alles wordt langzaamaan te krap. Daarom moest ik een grotere maat hebben.
Je kunt merken dat het voorjaar in de winkels snel overgaat in de zomer, want de meeste winkels, zelfs de Hema, hebben geen trainingsbroeken meer, behalve van die dunne glimmende dingen met een streep opzij. Het kostte me dan ook veel tijd en voor het eerst van mijn leven ben ik Perry Sport binnengestapt. Ik ben geen sporttype nee. Maar daar ben ik dus geslaagd. Grotere maat betekent echter ook grotere lengtemaat, dus een schaar in de tas gestopt om de pijpen te knippen. Bij die dikke jersey stoffen is dat goed mogelijk.

Er is nog iets gebeurd dat me ontroerde. Een familie uit het Noorden van het land had mijn boek gelezen plus het verhaal dat daarna kwam. En ze zijn naar de herdenking in Westerbork gegaan met een witte roos voor mijn moeder. ´ Voor Olga, haar herinnering zij tot zegen´stond er op het kaartje dat erbij gevoegd was. Dat is wel zo´n lief gebaar dat ik het hier wel wil memoreren. Bedankt lieve mensen.

En nu is het tijd om mijn jas aan te trekken, want buiten is inmiddels de lucht betrokken en ouderwets grijs. Voor de zekerheid dus maar…
Ik ben er even niet……. ;-)