zaterdag 19 februari 2011

Niet van mij maar van Sladjana Labovic

Met toestemming van de schrijfster Sladjana Labovic neem ik haar ingezonden stuk over in mijn weblog. Het staat in de Volkskrant van 17 februari jl.. Zij schreef o.m. het boek: En we gaan nog niet naar huis...
Ik wil dit ingezonden stuk zelf niet vergeten.

Ik kan er niets aan toevoegen....Alleen kende ik dus al die namen niet die nu zo belangrijk zijn in ons land.
Van Ahmed Aboutaleb en Ahmed Marcouch, Amsterdammers van huis uit, ben ik wel al heel lang een grote fan.

------------------------

Burgemeester Ahmed Aboutaleb van onze multicultureelste stad, Rotterdam, zal in Nederland altijd gezien worden als een Marokkaan.
Volgens Maxime Verhagen is de multiculturele samenleving mislukt. Dat zegt hij vanavond in Nova College Tour. Maar die multiculturele samenleving is niet mislukt en ook niet gelukt. Zij is er gewoon. Zij is mede het gevolg van wervingsverdragen die Nederland sinds de jaren zestig sloot met onder andere Italië, Spanje, Marokko, Tunesië, Griekenland, Turkije en Joegoslavië. ( toen gastarbeiders als reddende engelen werden binnengehaald. E.) En de multiculturele samenleving wordt in rap tempo aangevuld met een flink aantal Polen.

Maxime Verhagen noemt de VS een voorbeeld van een gelukte multiculturele samenleving. Ik weet niet wanneer hij voor het laatst in New York is geweest, maar ik ben daar geholpen in winkels door mensen die geen woord Engels spraken. En toch waren zij New Yorkers. Omdat ze als New Yorker geaccepteerd worden. De burgemeester van New York noemt immigranten zelfs het levensbloed van de stad. Het is onmogelijk om je buitengesloten te voelen in een stad waar de burgervader je zo welkom heet. Maar burgemeester Ahmed Aboutaleb van onze multicultureelste stad, Rotterdam, zal in Nederland altijd gezien worden als een Marokkaan.

Dat is misschien niet eens erg. Wat wel erg is, is dat Verhagen, en velen met hem, niet willen zien wat er in één generatie bereikt is. Kijk maar naar zijn collega-politici Fatma Koşer Kaya, Ahmed Marcouch en zijn partijgenoot Coşkun Çörüz. Alle drie zagen het levenslicht in een ander land, maar zetten zich als Nederlander in voor de toekomst van dit land.

Maar wellicht heeft Verhagen het niet over hen als hij spreekt van een mislukte multiculturele samenleving. En hij heeft het vast ook niet over mij. En waarschijnlijk heeft hij het ook niet over Ibrahim Afellay. Of over Humberto Tan. En vast ook niet over Olcay Gulsen. Of Sylvia Toth. En al helemaal niet over Gerard Spong. Of Ali B. Of Yolanthe Sneijder-Cabau. Misschien heeft hij het alleen over de niet-westerse niet-geïntegreerden? Sorry. Maar deze groep is te klein om lukraak te roepen dat wij als samenleving mislukt zijn.

Zeggen dat we mislukt zijn, draagt daar niet aan bij. Hij is zelf ook onderdeel van deze samenleving. Alles wat hij zegt, heeft effect op het gevoel binnen de samenleving. Als hij in de VS echt een voorbeeld ziet, zou hij om te beginnen een voorbeeld nemen aan Mike Bloomberg.

Sladjana Labovic is auteur van En we gaan nog niet naar huis...