't Is nacht, stikdonkere nacht...

Het is nacht, stikdonkere nacht... nouja, de lantaarns branden, en hier en daar is er nog iemand die niet kan slapen......;-) Geen maan te zien, die moet wel ergens aan de lucht hangen.
Maar het is vier uur en ik heb nog geen oog dichtgedaan. Dat gebeurt wel een enkele keer, maar meestal blijf ik dan liggen. Niet piekerend, maar gewoon zielig stil wachtend op slaap. Had ik nu geen zin in. Dus zet ik de heftig protesterende computer maar aan, (mensch wat kan die tekeer gaan als het overal zo stil is) en ik probeer maar wat te tikken. Want ik heb nog wel wat te vertellen.
Vandaag was Betty hier en we kletsen meestal nogal wat af terwijl zij haar best doet om mijn huisje mijn paleisje te houden. Maar vandaag was ik alleen maar moe en slaperig. Dus verre van gezellig, denk ik.
Gisteren was ik uit met M., die jarig was en we zijn samen met dochterlief naar Tuschinski geweest. Naar de film The King's Speech. Ik heb een heleboel dvd's, maar die zit er nog niet tussen. En ik kan zeggen dat de film meer dan de moeite waard was. Ga er gerust heen, je krijgt er geen spijt van. Ik wil hem nog wel een tweede keer gaan zien, maar Colin Firth, de hoofdrolspeler, is dan ook een favoriet van me. Hij speelde in Tuschinski, zoals gezegd. Het is tientallen jaren geleden dat ik in dat gebouw was en ik geef meteen toe, dat ik weer onder de indruk was van de prachtige art deco inrichting. Alleen al het gebouw bezoeken is de moeite waard. Ik kan iedereen die dat nooit gedaan heeft, aanraden een rondleiding aan te vragen.
Later hebben we bij Schiller achter in de zaak, op het Rembrandtplein, thee gedronken met een schaal bitterballen erbij. ;-) en nagekletst. Schiller is ook een zaak die, wat soberder, origineel art deco is ingericht.
Op het plein zaten alle terrassen vol alsof het hoog zomer was... heerlijk gezicht en dat stemmengerumoer was een even plezierig geluid. Lang niet gehoord maar we zijn weer op de goede weg...richting lente... Nu even nog geen muzikanten om de sfeer te ' verhogen', wat de stemming alleen al ten goede kwam.
Dochterlief is na de thee weer haar eigen weg gegaan en vriendin en ik zijn verder getrokken. Eerst richting Rembrandthuis... in die straat is ook wel een en ander te zien en te doen want alle winkels waren open natuurlijk. Bij Moeder's, mijn chinese restaurant Happy Corner hebben we wat te eten gehaald en thuis gekomen gezellig een maaltijd van gemaakt. In de zaak van moeder's was het een drukte van belang. Veel straatcoaches en politie en ook nog wat gewone mensen die eten kwamen halen.
Het verwondert me altijd weer dat politie en brandweer met dienstwagens en ambulances hun maaltijd gaan halen, dat moeten toch flink wat bijkomende kosten zijn.

Ik schrijf dit zo maar losjes, maar er ging wel heel wat praat over de tafel. Wat wil je, twee vrouwen...Na het eten werd het wel de hoogste tijd om weer richting huis te gaan voor M. die nog een lange reis voor de boeg had. Tijd om het eten te laten zakken was er niet. Als je bij Happy Corner een portie nasi babi pangang speciaal haalt kun je er de hele week van eten. Dus hebben we de rest ingepakt en M. heeft haar portie maar mee naar huis genomen. Wel zwaar maar met metro, trein en auto reizend hoefde ze gelukkig niet zo zwaar te sjouwen...
Ik heb haar dus op het station afgezet en thuisgekomen de dag nog even overdacht.
En ik zag dat het goed was....
Hoewel doodmoe was ik gisteravond nog niet in staat om te gaan slapen, maar sliep wel heel vast toen eindelijk de tijd was aangebroken.
Vandaag is het dus anders. En dat komt niet omdat ik vanmiddag een extra middagslaapje gedaan heb... want dat is toegestaan voor een oud mens en zit me anders nooit in de weg. Ik denk dat het komt omdat ik voor het slapen gaan iets teveel heb gegeten. ;-)
Eigen schuld dus en dat voelt mijn buikje en dus is het letterlijk: eigen schuld, dikke bult.

En nu is het kwart voor vijf en ga ik weer proberen te slapen.