Een gewoon dag- en nachtverhaal

De nacht was kort, heel kort. Waar ik rond half drie insliep werd ik wakker omstreeks half zes.....Het bekende gestommel aan het kattenluik had ik lang niet gehoord, dus herkende ik het niet meteen. Tot er een langgerekt zacht gehuil opklonk Iieieieiee.....Even dacht mijn geest dat het Pika was, mijn verleden jaar gestorven katje. Maar het bleek de pikzwarte te zijn die me in de maanden daarvóór weleens flink geplaagd had en Pika's etensbakjes leeg at. Ach, het arme dier... hier viel niets meer te halen voor een katje, helemaal niets. En naar buiten kon hij ook niet. Volgens mij is het een hij dus. Geruststellende woordjes hielpen niet, dus ik zette de deur maar open om hem te laten ontsnappen.
Hij was heel vlug verdwenen. Tja, dat kan gebeuren als je beneden woont. Vandaag dat kattenluikje maar beter vastzetten....
Omdat ik niet meteen weer kon slapen werd ik onrustig, voelde hoofdpijn opkomen en ben er rond zeven uur maar uitgegaan. Maar wat moet een oud mens zo vroeg uit bed.....
Ik de tuindeuren opengezet en ben in de deuropening gaan zitten. Heerlijk frisse lucht, als je zo warm uit bed komt. En in de toen nog heldere ochtend, hoog in de kastanje was een merel aan het zingen tegen zijn een heel eind verderop meezingende rivaal. Wat een heerlijk geluid...En dat in januari...
Toen ik het te koud kreeg ben ik maar weer onder de deken gekropen tot rond kwart over acht mijn bovenbuurman begon te stommelen... Tja, dus ben ik er toch maar uitgebleven, heb de verwarming hoger gezet, een kop koffie bij me gezet en dit nachtelijk en ochtendlijk wedervaren maar op het scherm gezet. Een heel korte nacht dus. Maar ik kan gelukkig altijd slapen, dus dat haal ik straks of vandaag wel weer in. Dat gestommel van mijn bovenbuurman is nieuw voor me. Vorige buren heb ik nooit bewust gehoord... Behalve als de nu gestorven bovenbuurman iets liet vallen. Of zelf omviel, wat in zijn laatste maanden weleens gebeurde.
Vandaag dan maar moed gevat en maar opgebleven.
Het weer belooft grijs te blijven ;-) maar droog. Grijs... dus het lichtscherm maar weer aan in de loop van de dag .

Verleden week ben ik nog met dochterlief door de binnenstad gelopen... en het ging goed. In elk geval zijn er weer goede dagen waarin ik zonder teveel pijn bij het lopen kan genieten van de dingen. Ook uitbundig gedaan hoor. We hebben naast de Nieuwe Kerk koffie gedronken 'met wat-erbij...' en zijn toen de winkel van de Nieuwe Kerk ingegaan, waar de tentoonstelling 'Het Jodendom' momenteel is. Ik had geen energie genoeg meer voor de tentoonstelling zelf, dat komt nog,, maar heb genoten in de winkel.... En geld of geen geld, ik moet altijd wat kopen. We hebben daar veel tijd doorgebracht, omdat er veel te zien en te genieten was...
Na afloop nog even naar boekwinkel De Slegte, waar het de maand van het spirituele boek is. Tja...toen moest ik de pijn wel verbijten...daar was ook zoveel te genieten. Ik heb ook daar een en ander weggesleept, maar alleen kleine en licht dingen hoor... De rugzak moet momenteel niet zo zwaar worden. We zijn in de Kalverstraat ook nog even De Papegaai ingelopen, die RK Kerk, waar je normaliter zo aan voorbijloopt, omdat hij niet opvalt. Wie voor het eerst daar binnenkomt is altijd heel verrast.
We konden daar eventjes heel rustig blijven zitten…..Weer zitten ja.

Dochterlief had ook een fijne middag, zei ze.... en heeft me op het laatst thuisgebracht. Toen was het echt op bij mij. Maar ik heb weer eens een heerlijke shopmiddag gehad.. Hier en daar gezeten of gestaan, dat wel.... Ik hoop dat dit voorjaar weer een voorjaar van zwerven wordt.
De rest van de week werd verdeeld tussen pedicure (voorschrift bij diabetes) en looptherapie. Het tempo en de lengte van het lopen worden langzaam opgeschroefd... maar ik kon nog niet voldoen aan de voor gisteren bedoelde afstanden. Komt wel goed ;-))))) We laten de hoop nog niet varen.
Zaterdagavond visite van stiefbroer. Zitten we ook nooit bepaald met kramp in de kaken. Er is altijd veel te praten dan…

Maandag Bettydag. Onder het werk door werd weer flink wat afgediscussieerd, dat houdt de geest scherp, zal ik maar zeggen. En tegen de avond waren buren/vrienden terug van een reis en kwamen even de post ophalen. Voor sommige mensen haal ik, als ze weg zijn, dagelijks de brievenbussen leeg, anders raken die verstopt. En vreemden hoeven niet te merken dat er bewoners weg zijn... Toch?
Gisteren was een goede vriend op bezoek. Wij hebben, zoal gewoonlijk, samen geluncht, ik haal dan verse broodjes. En hebben daarna onder het praten door een dvdtje gekeken en een kruidenbittertje gedronken. Gewoon gezellig. Tot ik weer naar de looptherapie moest......
De avond was lang, maar bepaald niet leeg te noemen. Wat had ik het weer druk met tikken... En lezen. Want die vrienden die weggeweest waren hadden een stapeltje Jerusalem Post meegenomen voor me. Daar viel heel wat in te lezen.....
Ja Betty, ik bewaar ze wel…
Deze week gaat hard ja. Het is alweer woensdag 11 januari 2012 en ik heb weer en nog steeds niks gewonnen in de staatsloterij of in de bankgiroloterij. ;-( Zal ook nooit gebeuren maar om ze nou op te zeggen…