Terwijl mijn lieve, nooit genoeg te waarderen hulpe bezig is ga ik proberen een nieuw blogje neer te zetten. Met vereende krachten (nouja, het echte werk deed zij) hebben we de kerstboom afgetuigd. Er zijn een paar ballen gebroken, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben de (kunst)kerstboom na vele jaren trouwe dienst nu maar de wacht aangezegd. Eerst schitterde hij bij de supersysop een aantal jaren, daarna bij mij, van zo een week vóór de kerstdagen tot Driekoningendag. En dat deed een Joodse vrouw dus. Omdat ze zelf zoveel plezier in die versierde boom met al die lichtjes had, maar vooral ook omdat de bewoners van ons huis er dagelijks langs liepen en er hopelijk (en gezien de opmerkingen dus) ook veel plezier aan beleefden. En die zijn niet allemaal van dezelfde boom gevallen... Mijn buurvrouw Luda bijv. is wel Joods maar Orthodox-Katholiek van opvoeding doch 'doet nergens aan'.. En de andere bewoners zijn er een mix van... Maar ook atheïstische mensen kunnen genieten van een kerstboom, denk ik.
De feestdagen 2012 zijn voorbij, het gewone leven heeft het nieuwe jaar weer overgenomen. Een grootkapitalist die zijn enorme kapitaal in Frankrijk bijeengaarde met acteur spelen met en dank zij zijn dikke buik, weigerde zijn deel van de belastingen te betalen en trok over de grens. Daar bliefden ze hem niet om die reden en hij kreeg niet snel genoeg een nieuwe nationaliteit aangeboden voor zijn geld. Gelukkig hebben we Poetin nog, in Rusland... die bood hem niet alleen de Russische nationaliteit, maar ook een baan als minister ( van wat???) aan. Die denkt ook: een Obelix die als kind in een vat met toverdrank gevallen waardoor hij levenslang beschermd is moet ik te vriend hebben. Dan kan mij ook niets overkomen.... Ik denk dat Dépardieu (Nomen est omen: verlaten door g'd??) de weg zal kwijtraken en straks niets liever zal willen dan in de onzichtbaarheid te verdwijnen. Wat hij ongetwijfeld ook zal doen. En Bardot wil niets liever dan hem volgen naar Rusland... want 'Frankrijk is één groot kerkhof (;-)) voor dieren geworden'. Tja... wie volgt...
Vanavond weer eens boodschappen gedaan. Mijn voeten zijn zó pijnlijk dat het een martelgang is af en toe. Ik ben even langs van Haren gelopen om slofjes te kopen. Voor nog geen tientje heerlijk zachte zooltjes die mijn arme voeten verwennen. Ik wilde kibbesoebe maken, want dochterlief komt morgen eten. En ja, daar moeten boodschapjes voor gedaan worden bij de winkel die hamsteren aanmoedigt. De soep is klaar op het kleinsnijden van het vlees na. En staat af te koelen, want de pan moet nog wel de koeling in.
Moe is moe.... wat is moe moe joh... Maar ik ben wel heel blij dat ik zo laat gegaan ben, de slofjes gekocht heb, boodschappen gedaan heb en soep gekookt. ;-) Want dat verhinderde me te piekeren ook. Broer Henk ligt weer in het ziekenhuis, na volkomen onverwacht een epileptische aanval te hebben gekregen. Hij is geen epileptisch patiënt dus dat is schrikken. Om daar verder over uit te weiden is nu niet zo prettig. Maar ik was gistermiddag nog bij hem en ben niet lang gebleven dit keer. En ik heb toe niets naars gemerkt. Maar we zijn opgevoed om onze privénarigheden voor ons te houden, dus daar schrijf ik maar niets over.
Wel over mijn genieten in verlicht Amsterdam. Toen ik vrijdag naar de kapper (wat voelt een mens zich toch armoedig met een verwaarloosd hoofd!) was geweest wees de klok al tegen half vijf en werd het al donker in Amsterdam en dan branden alle lichtjes. De bruggen hebben geen witte maar warmkleurige lampjes gekregen. Wel ledlicht, maar op deze manier is het zo feestelijk... Kijk eens op http://www.amsterdamlightfestival.com/nl/gallery/
Als mijn lijf het zou toelaten zou ik weer net als voorheen uren willen zwerven. Maar nu moest ik wel snel de tram nemen en maar vanuit de tram zoveel mogelijk opnemen. Het genieten is hetzelfde het duurt alleen zo kort op die manier. ;-) De avond was nu wel lang genoeg om te genieten van en me aan te melden voor de nieuwsbrieven van www.winkelvandenostalgie.nl en www.beeldengeluid.nl voor Andere Tijden. Er zijn een aantal films en docu's die ik nog graag wil zien.
En tenslotte: er komt weer een katje in dit huis. Het is een 'gesneden' katertje van ong. 4 jaar. Een aanlopertje zogezeid. Niemand weet waar hij vandaan kwam... Dierenbescherming en dierenambulance ook niet. Dus hij is maar gebleven, maar een naam heeft hij nog niet gekregen want hij luistert overal naar.... Het moet een lief aanhankelijk katje zijn, een binnen- en schootkatje. Precies wat ik wilde. Het ras is me onbelangrijk, maar ik vind het wel fijn dat hij een cypertje lijkt... misschien iets lichter dan mijn vroegere favoriete katje Lieveke. Inmiddels is alles in huis of besteld wat hij nodig zou kunnen hebben. En is het veel te laat geworden om nog door te gaan met schrijven.......
