Oudejaarsavond, de laatste dag van 2008.

Het stemt toch even tot nadenken. Hoewel de televisie niet anders dan de normale verstrooiing brengt en nog steeds lawaai maakt op de achtergrond. Opeens ben ik dat zat. De oliebollen en een appelflap, de nodige zoutjes en limonade zitten erin. Geeft weer een extra kilootje overbodig lichaamsvet morgen of overmorgen. En teveel suiker en dat is ook niet gezond voor me.
Dus me maar even terugtrekken in mezelf. Even overdenken hoe dit jaar voor mij en de mijnen geweest is… Even? Lach niet Erica, hier zou ik dagen over moeten nadenken en dan nog weet ik het niet zeker. Hoe was het…
Voor mij persoonlijk geen echt zware drama’s. Voor de mijnen ook niet.
Maar deze laatste dagen zijn wel moeilijk geweest.
Behalve de grieperigheid en de watten in het hoofd, waar mijn hersens behoren te zitten, die via mijn neus mijn hoofd wilden verlaten, reden waarvoor ik al meer dan twee dozen tissues en een pak papieren zakdoekjes gebruikt heb om dat op te vangen. En een keel waar de virusjes feest vierden met schuursponsjes. En een hoest waar mijn buikspieren sterker van werden…. Pfft.

Daarnaast is er de oorlog van de laatste dagen in het Midden Oosten. Meestal kan ik dat wel negeren, maar zoals het nu gaat is dat niet meer mogelijk. Het zit in mijn genen en mijn dna……al wil ik er niet over schrijven. Iedereen mag er zijn of haar mening over hebben, maar daarom hoeven we dat nog niet op te schrijven. Wel wil ik weten dat ik bijna voor het eerst eens kan zijn met wat Theodor Holman de laatste dagen schrijft in zijn column in het Parool. ( t.holman@parool.nl )

Er waren nog meer dagen..Griepdagen. Maar gisteren moesten er boodschappen gehaald worden. Buurman was helemaal in paniek. Hij is een man van gewoontes en op vrijdag gaat hij altijd met zijn invalidenwagentje boodschappen doen bij Albert Hein. Maar de motor van het wagentje of zoiets zat vastgevroren, waardoor hij niet wegkon. En het was te koud voor de scootmobiel. Dus heb ik me stevig ingepakt en ben voor hem en voor mijzelf boodschappen gaan doen. Het was geen vrijdag gisteren, maar dinsdag, dat weet ik ook. Maar vandaag zouden de winkels vroeg dicht gaan, dus net zo iets als op zaterdag.
Vandaag was het euvel verholpen voor hem en kon hij, zoals gewoonlijk, naar de markt… En ik heb nogmaals mijn boodschappenkarretje genomen en mijn rugzak omgedaan en ben op weg gegaan naar Lidl.
Die rugzak kan ik, zeker in de winter, iedereen aanbevelen. Het houdt een heleboel kou tegen. En zonodig kun je er zelfs een kruik in vervoeren of een verhitte zak kersenpitten zoals ze in de natuurwinkels liggen. Die verwam je in de magnetron en blijft dan uren warm. Nee, zover ga ik niet. Maar mijn rugzak hoort een beetje bij mij, dat wel. De Lidl…een oorspronkelijk Duitse winkelketen, met veel onbekende en vaak Duitse merknamen. Maar ik kom daar altijd voor hun ‘papierwaren’, want die zijn uitstekend. Toilet- en keukenpapier en dozen tissues en pakken zakdoekjes… Het zal mijn tijd wel duren. En omdat die dingen veel ruimte innemen is een boodschappenkarretje onmisbaar.

Dit waren dus mijn laatste dagen van dit jaar. Het is nu kwart voor twaalf.
Dochterlief zit bij vrienden. Zoon zit ook alleen, net als ik. En net zoals veel mensen in dit huis. We kiezen er voor. De meesten van ons tenminste. Ik ben op dit soort dagen graag alleen. Al is het niet altijd om blij van te worden. Het hoort wel bij me. En van anderen in dit huis weet ik dat ook.

Nog een klein kwartier. Dan is ook 31-12-2008 voorgoed voorbij. En zijn we alleen weer een dag ouder geworden.
Buiten is het al volop aan het donderen. Veel lawaai en weinig schoons, want het is buiten vochtig, dus een dichte mist. Op de grond ligt wat vastgevroren sneeuw, niet veel en niet glad.
Ik herinner me oudejaarsnachten die anders waren…. Met prachtig vuurwerk en veel sneeuw op de grond. Of oudejaarsnachten die heel zacht waren en waarvan je kon denken dat de lente niet lang op zich zou wachten. Verradelijk, want januari is de koudste maand van het jaar en dat gingen we dus nog merken.

Ik eindig dit jaar met alle goede wensen voor de wereld, de wereldvrede, en ook al mijn familie en vrienden wens ik een heel gelukkig nieuw jaar toe, waar we volgende oudejaarsnacht met plezier op kunnen terugkijken.