Wéér een nieuwe maandag.

Het hoúdt niet op.

Elke week opnieuw een maandag, en een dinsdag en een wo….
En dat 52 keer per jaar. En hoeveel keer komt dat terug in een mensenleven?
Flauw ja, ik weet het. Soms kom je op zulke gedachten.

Het weekend was grijs. Tot hier niets nieuws. Het was kil en koud en donker. En ook daar raak je aan gewend. Als er maar wat afwisseling in het leven is. Zeker als je oud bent en weinig verplichtingen meer hebt.

Na de plezierige vrijdagmiddag en – avond met dochterlief was er zaterdagavond een verjaarsvisite bij een nicht van me. Ook plezierig ja.

En zondag kwam mijn oude vriendin L. gezellig weer eens op bezoek. Zij is heel erg ziek geweest maar krabbelt ongelooflijk snel weer op na alle narigheid. Zeker een half jaar hadden we elkaar niet gezien. Dan denk je, als je elkaar’s leven niet zo volgt heb je na zo’n lange tijd zo weinig om te vertellen. Maar we hebben de mailbox ook nog en die houdt het allemaal wel bij. Dus was de zondagmiddag gewoon een gezellige middag om persoonlijk wat bij te praten.
En ach, er is nooit gebrek aan gespreksstof met L……

Vandaag kwam mijn o.o.(ongelooflijk onmisbare) h.h. (huishoudelijke hulpe) niet, ze had zich ziek gemeld. En ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij de pedicure terecht te kunnen. En dat kon, vandaag in plaats van morgen. Morgen heb ik weer wat anders.
Mijn uitsteeksels doen, nog steeds, bijna altijd pijn. En de zooltjes van de orthopeed zijn momenteel onbruikbaar. Dus, nadat mijn voeten weer verwend waren heb ik met haar overlegd wat ik nu kan doen. Ze heeft me aangeraden met de schoenmaker van de orthopedische afdeling van het ziekenhuis te overleggen, dat hij met dunnere zolen begint en dan langzaam opbouwt tot ik zijn zooltjes verdragen kan. Zucht… Ze is een schat hoor, en ik zou haar niet willen (of kunnen) missen, maar die voetjes van mij zijn zo veeleisend, en daar wordt een mens zó moe van…. Ook zonder veel te lopen.
Vandaag maar een rustige dag gehouden en de hier nog liggende weekendkranten eindelijk kunnen lezen.
Ik heb weleens verteld dat ik alleen het Parool heb eigenlijk, plus een weekendabbonnement van het AD door een aanbieding. De kranten rouleren hier in huis, dus mijn kranten gaan naar buren en ik ontvang daarvoor weer andere kranten die ik dan weer aan anderen doorgeef.
Natuurlijk kan ik alles ook op internet lezen, maar een kop koffie en een dikke papieren krant is toch veel plezieriger?

Voor de rest heb ik wat rekeningen gecontroleerd en eens een lijstje gemaakt van alle vaste, maandelijkse lasten . Het is maar goed dat ik een pensioentje heb, want die vaste lasten bedragen dit jaar per maand meer dan alleen het bedrag voor een alleenstaande AOWer.
Hoe komen mensen met alleen maar AOW toch rond????

Het is kwart voor vijf nu en al helemaal donker buiten. Ik ga de gordijnen sluiten en de andere lampen aandoen. De tijdsaanduiding bij de blog deugt van geen kanten dus ik zeg het er maar even bij.