maandag 28 juli 2008

Hoe warm het was en hoe ver...

Zoals Nicolaas Beets het weer kon beschrijven ( ik heb het nog even nagekeken op http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/Beets/cameraf.html ) kan ik het niet, maar ik kan wel op mijn eigen manier het weer beschrijven hè..

Nou, ik ben dus maar lekker thuisgebleven. Mij niet gezien met dit weer naar buiten te gaan, anders dan, als het donker is, even de tuin in te gaan.
Gisteren, zondag, had ik niks te melden dan gezeur over het weer. Hollandser kan het niet.. zie zaterdag…;-))))
En vandaag was het weer wéér niet goed.
Hou maar op Erica, zeur niet, het is heerlijk tropisch weer, alles groeit en bloeit en ik ben persoonlijk blij met de klimaatverandering. Alleen, op mijn leeftijd is het beter overdag dan binnen te blijven en alles gesloten te houden. En ’s avond even in mijn eigen minituintje te zitten of te rommelen en de tuindeuren open te zetten. Vannacht heb ik weinig slaap gehad, rond vier uur pas ingeslapen en om half negen opgestaan, Maar wel weer een heerlijk onweer met flinke buien. En ik heb die deuren meteen na het opstaan dus wel opengezet en afgezien van de hoge luchtvochtigheid was de temperatuur vanmorgen, ongeveer 20 graden, echt heerlijk.
Maar in de loop van de vroege middag kroop de thermometer naar de 31 graden, nog steeds geen briesje te bekennen. En dan gaat alles dicht en op slot.
Betty, mijn nooit genoeg gewaardeerde hulpe was vandaag hier om mijn huisje weer schoon te maken.. De vloer moest gedweild worden. Ook de schoonmakers van dit gebouw hebben vandaag hun best gedaan. Maar dik twee uur later waren de vloeren nog steeds niet droog. De luchtvochtigheid is ongeveer 90.
En deze (vroege) hondsdagen houden nog wel even aan. Dus wen er maar aan.

Vanavond, zoals gezegd, dus even in mijn tuintje gerommeld en van de geuren genoten. Het is heerlijk dat er medicijnen bestaan die alle symptomen van hooikoorts wegnemen. Zelfs voor bloemen ben ik normaliter overgevoelig. Maar nu niet meer, en ik kan alles ruiken, wat toch een paar jaar onmogelijk was.
Morgen weer naar buiten en naar de fysiotherapeut, misschien moet hij nog een keer mijn rug ‘behandelen’, maar als het een beetje meezit ook verder naar buiten dus. Het mag pijpenstelen regenen, daar kun je je tegen wapenen, maar tegen dit soort warmte als de afgelopen twee dagen kunnen wij ouderen nog niet. Als we al de tijd krijgen daaraan te wennen. Het zal toch wel?

Zo, dit is voor deze zomer genoeg gepraat over het weer. Laat het maar lekker warm blijven, dan kunnen we onze tong uitsteken tegen al die mensen die heel ver denken te moeten reizen, om hetzelfde weer mee te maken. ;-))

Even voor Poes Pika gezorgd, haar blikje vis en haar harde brokjes, een bakje vers koud water…. Ze kan er weer tegen tot morgenochtend.
Over Pika gesproken…. Die heeft de gewoonte ontwikkeld om ’s nachts als een muts om mijn hoofd te gaan liggen, stijf tegen me aan. Vannacht draaide ik me om en daar schrok ze zo van dat ze al haar nageltjes in mijn hoofd zette en even flink beet. Mijn harde ‘au’ joeg haar van mijn bed en naar buiten.. Arm beestje, maar wat luchtiger voor mij.

Dus morgen, heb ik met mij afgesproken, mag het warm zijn en ga ik toch weg, al is het niet ver…