vrijdag 13 maart 2009

Soms heb je geen woorden genoeg.

Er is geen aanstekelijker lach dan een kinderlach.
Vind ik.
Gisteren zat ik weer eens in de tram, en vóór mij zaten twee moeders met 2 dochtertjes. En samen waren ze een soort handspelletje aan het doen. Moesten ze alle vier, vier keer dezelfde vingers opsteken… 4,4,7, SCHAAR, riepen ze daarbij of iets van dezelfde strekking. En elke keer dan ze dan bij SCHAAR dezelfde vingers opstaken, schaterden die meisjes het uit. Als helder geklater klonk dat door de volle tram en ik zag meer mensen, net als ikzelf, daarbij glimlachen. Het gebeurde op een tijdstip dat er 5 strenge controleurs door de tram liepen… en ik zag hen ook verrast opkijken en glimlachen. Ondanks de duisternis en de regen die gestadig viel.

Vandaag is het lente. Buiten is het zonniger en warmer dan de laatste dagen. Ik heb mijn tuinvrouw Petra gevraagd of het al tijd was de zomerbolletjes in de grond te zetten. Hoewel de zon door het nog steeds grijze wolkendek blijft schijnen is het toch heel wat meer dan we in maanden gehad hebben. Het geeft energie, dit licht. Reden waarom mijn belangrijkste lampen ook daglichtlampen zijn. Maar dat háált het natuurlijk niet bij zonlicht.

Vanmorgen werden we vrij vroeg wakker gemaakt. Een helikopter, die maar rondjes bleef vliegen boven ons. Wat is dàt een rotgeluid joh. En dat kwam en ging, kwam en ging, dat lawaai. Mijn eerste gedachte van deze dag was dan ook: ‘O God, het is weer oorlog!’

Maar het was de uitloop van het groot alarm van gisteren, de bommelding bij de Mediamarkt en Ikea. Het is toch wat, dat het een vals alarm was. Welke idioot zou zo iets nou verzinnen? Een man van 64 jaar, die erg geliefd is in zijn buurt, werd als medeschuldige opgepakt, en geboeid en geblinddoekt afgevoerd. Ik ga de politie niet beschuldigen, die heeft gedaan wat van haar verwacht werd, maar de enige aanwijzing voor mogelijke schuld was, dat zijn neef een jaar daarvoor betrokken was bij de bomaanslag in Spanje. Allemaal heel erg en niets om goed te praten. Maar dat was de enige aanwijzing om hem gevangen te nemen. Over de redenen om de anderen op te pakken kan ik me niet uiten, want dat weet ik gewoon niet.
Maar die oudere meneer aan de Meeuwenlaan in Amsterdam-Noord, wiens enige ondeugd blijkbaar was dat hij familie had die zulke erge dingen had gedaan… Gelukkig is de politie er snel achtergekomen dat het niet klopte en zijn ze bijna allemaal weer op vrije voeten.
Zijn buren waren dol op de man, die altijd klaar stond voor ze. En de man zelf lijkt het wel te begrijpen gelukkig.
Zou de dreiging nu voorbij zijn? En de boosdoener van dat telefoontje, dat uit Brussel kwam, wèl opgepakt worden?
Zulke mensen, evenals die scholier die op een Amerikaanse chatsite dreigde, zomaar, in een school in Breda leerlingen te gaan doodschieten, moeten die niet voor heel lang uit de maatschappij verwijderd worden?
Wat zijn dat voor lui, die zoiets doen?!
Soms heb je geen woorden genoeg…