woensdag 22 juli 2009

Naar het museum.

Wat was het gisteren heet en benauwd in de stad… Ik moest er wel uit, iets wegbrengen en daarvoor over de bloemenmarkt lopen naar het Koningsplein en daar nog voorbij.
Op het Singel, de bloemenmarkt dus, was er geen doorkomen aan. Vandaag hoorde ik heel veel Spaans, dus was er weer een bus of vliegtuig met toeristen daarvandaan aangekomen. Als je haast hebt moet je nooit bij zonnig weer over die markt gaan. Op de terugweg kon ik bij Appie nog wat boodschapjes meenemen. Maar ik had er niet bij stilgestaan dat die boodschapjes in mijn rugzak best zwaar gingen wegen op die hete en drukke weg terug.

Om het boek weg te brengen moest ik het eerst opzoeken….;-(
En ik wist wel dat het ergens op een onderste plank lag. Waar normaal alle mappen en papieren liggen. Dus één voor een alle onderste planken leeggemaakt en de inhoud op tafel bekeken. En ja hoor, het was natúúrlijk de laatste plank… Enfin, omdat het op tijd op dat adres moest zijn heb ik alles laten liggen tot ik terugwas.
En doodmoe weer thuisgekomen maar eerst gaan eten en toen alles weer gaan opruimen. Daar làg een stapel mappen en papieren…!!! Na zo’n lange tijd bleek dat ik toch wel een en ander bij het oud papier kon doen, verscheurd in stukjes natuurlijk. Maar ik kwam ook twee pakjes met papieren tegen uit Wenen. In 1994 ben ik met een toenmalige vriendin naar Wenen geweest, op zoek naar mijn roots daar. Het gaf een vreemd melancholiek gevoel al die papieren en papiertjes en foto’s en kaarten weer door te nemen. Ik had letterlijk elk bonnetje, elk papiertje of servetje bewaard.
Van hotel Thüringer Hof waar we logeerden (Zimmer 324 stond er op het kaartje) tot en met restaurant Figlmüller (Bäckerstrasse 6) , waar ze de grootste Wiener Schnitzel ter wereld serveren. Van alles uit Kasteel Schönbrunn, concertkaartjes…noem maar op. Er kwamen zoete herinneringen boven… En dankbaarheid dat ik daar niet alléén was.
Alles is weer netjes opgeborgen en bewaard, ik kon het niet weggooien.

Zojuist ben ik thuisgekomen van weggeweest zijn. ;-)
Er kwam een vriendin op bezoek met wie ik naar het Joods Historisch Museum ben geweest. Een kennisje van haar, een bekende van mij ook, Pauline Prior, had een prachtige fototentoonstelling in het Museum. Over de Joodse gemeenschap in Marokko. Echt schitterend. Ik zou zeggen, kijk eens op www.jhm.nl/marokko. Het blijkt, wat ik niet wist, dat Joodse mensen daar gewoon mensen waren die erbij hoorden. Alleen, Moslims mogen/mochten bepaalde ambachten niet uitvoeren, die door Joodse mensen wèl gedaan mochten worden. Vooral bij de Berbers leefden Joodse mensen net zoals de Marokkanen dáár leefden. Ze vierden gezamelijke feesten en hadden gezamenlijke tradities.
Ik zal iedereen aanraden eens te gaan kijken in dat museum hier. Ze moeten alleen niet met de auto komen.;-) Want de stad is daar vrijwel onbereikbaar per auto. De tentoonstelling duurt nog tot 18 september.. en de vakantie is nog lang.
En nu ga ik even bijkomen en rusten. Want ik blijf wel een oude vrouw. ;-)