Ze zitten ’s middags, bij mooi zomerweer, altijd in een rustig hoekje van de tuin van het verpleeghuis. Het oude Marokkaanse echtpaar. Hij in een lichtgrijze djelabba, klein wit mutsje op zijn grijze hoofd, zij in een invalidenstoel, in witte kleding en doeken en een witte handdoek over haar hoofd. Ik ga haar altijd even begroeten, kus op haar hoofd, kus op haar hand, éven iets vriendelijks zeggen tegen dat vrouwtje dat amper nog kan praten. Ze is er zo blij mee, en noemt me een schat, in het Marokkaans dus. En hij bedankt me altijd vriendelijk voor het gedag komen zeggen. Maar ik doe het zo graag want het zijn lieve mensen. In de vakanties past hij op zijn kleinkinderen, die spelen om die tijd dan in de ruimte voor de crèche, schommelen en ballen en dergelijke dingen, terwijl opa op een afstandje toekijkt.
Zo ook vandaag, één van de laatste zomerse dagen van dit jaar.
Het was vandaag voor mij een dag van binnenzitten. Er moest een pakje teruggehaald worden. En er was al drie keer een afspraak voor gemaakt. Maar er gebeurde niets. De vierde keer, ik was onderhand woedend, zei
het betreffende postagentschap doodleuk dat ze een afspraak met me gemaakt hadden voor vandaag. Terwijl de laatste afspraak daaromtrent eergisteren was gemaakt dat ze het die avond zouden komen ophalen.
De juffrouw die me belde beweerde dat dat niet kon omdat men ’s avonds niet reed. Dus ik werd ook nog voor leugenaar uitgemaakt. Vanmiddag zijn ze dan eindelijk dat pakje komen ophalen. Maar ik bestel niets meer dat met die lieden weer terug zou moeten gaan….
Vanavond om half negen werd er weer gebeld door, laat ik het maar noemen: SelektMail. ‘Ze kwamen een pakje ophalen...’ Dus tòch ’s avonds werken hè….. Ik wilde dat ik virtuele bokshandschoenen had om me te verweren….
Deze week ben ik naar een andere cardioloog gegaan voor een second opinion. Ik moest er wel ver voor reizen, helemaal in het Noorden van Amsterdam Noord… Maar het was de moeite meer dan waard. Want deze dokter luisterde, er was aandacht voor de persoon en niet alleen voor dat onderdeeltje dat hier toevallig het hart betrof. En na het onderzoek deelde hij me mee dat ik inderdaad zo gezond was als van een vrouw van mijn leeftijd verwacht kon worden. En de hartspierverdikking was ook niet erger dan van een vrouw van mijn leeftijd verwacht kon worden. Het viel erg mee. En waarom die vorige specialist niet in staat was om daar normaal mee om te gaan begreep hij ook niet.
We hebben bij het O.L.V.G. 3 maanden op een schriftelijke uitslag moeten wachten en op mijn klacht daarover moest hij me schrijven van de cliëntenraad, wat hij ook niet gedaan heeft.
Deze dokter gaf gewoon in een gesprek aan hoe het ervoor stond. Goed dus. Een pak van mijn hart. En omdat mijn dochter bij me was hebben we daarna nog wat gewandeld en gekletst voor zij de scooter en ik de bus terug nam. Doodmoe maar tevreden kon ik mijn huisarts met een mailtje het resultaat meedelen.
Volgende week nog terug voor een echo en bloedprikken voor mijn andere kwaaltjes en de week dáárop nog een keer voor een laatste gesprek. Maar mijn vertrouwen is hersteld. Er zijn nog àndere jonge specialisten….. ;-) En met mij gaat het nog steeds goed. En het belangrijkste is dat ik hier onder controle kan blijven. Deze dokter begreep ook niet waarom dat niet kon voor een vrouw met mijn psychische en fysieke geschiedenis.
Verder loop ik nog steeds bij de fysiotherapeut vanwege een pijnlijke schouder. Maar dat gaat al beter.
Tot zover weer eens iets over mijzelf.
Verder is er niet zoveel tijd geweest voor avonturen. Bovendien weet ik niet meer wat er nou nog meer gebeurd kan zijn. Behalve dat we toch een oudewijvenzomertje hebben gekregen. Wat een héérlijk weer is het toch.
Het debat in de Kamer dooft alle inspiratie vanavond.
Ik hou er maar mee op… en geef maar toe dat de PVV vanavond gescoord heeft.
Ben nu alleen heel benieuwd wat de kosten zijn van de beveiliging van mensen van de PVV, inclusief de vele verhuizingen en wat zij tot nu hebben opgebracht. Ik vond trouwens het grote artikel over de Indische achtergrond van Wilders in de Groene Amsterdammer een prachtig en goed onderbouwd artikel.