Zomaar een miljoen per dag.

Zojuist werd ik gebeld door een mijnheer uit 'Zürich, Zwitserland. Zit u goed? Vroeg hij. Had ik de brief met de grote wedstrijd nog niet ontvangen? Ik ben tot de grote prijswinnaars doorgedrongen van een actie waar ik niets van weet. Een reclameactie waar ik weet niet hoeveel bedrijven aan zouden meedoen. En de eerste 150 te bereiken personen hadden de grote prijs gewonnen. Of ik belangstelling had voor een keuken van Hornbach, een dure auto, een nieuw huis, of zelfs een miljoen euro per dag…. Het enige dat ik hoefde te doen was € 29,50 per dag administratie- en andere kosten te betalen. En dat kon ik dan wel doen hè... Een beschaafde mannenstem. Maar wel een automatische robot, want op mijn vragen en ongeloof kreeg ik geen antwoord. Het bleef eventjes stil en dan ging de stem weer gewoon verder. Ik heb de telefoon op de haak gegooid. Woedend ja. Want ik had me twee keer opgegeven om niet meer gebeld te worden. En ik voel me belazerd doordat dit het tweede telefoontje is dat ik toch doorkrijg. En dat met die prijzen……… ja, als ik daarin getuind zou zijn had het me in elk geval geld gekòst in plaats van opgeleverd.
Hij wilde mijn gegevens even opnemen... waarschijnlijk ook mijn banknummer en code? Ik heb het niet afgewacht.
Nog niet zó lang geleden had ik me op twee plekken opgegeven om niet meer met dit soort telefoontjes geconfronteerd te worden.
Gisteren ook weer. Een vrouw belde waarschijnlijk vanaf een callcenter. Ze deed een onderzoek namens DE GOEDE DOELEN. Of ik weleens geld aan goede doelen gaf. Daar hebben ze potdorie niets mee te maken. Wat voor doel ze ook met dat ‘onderzoek’ hadden. Ook hier heb ik het telefoontje meteen beëindigd.
Wat tuinen we er toch weer gemakkelijk in. Onder het mom van prijzen z.g. weggeven of onderzoek plegen kunnen ze onder die telefoonblokkade uitkomen. Dat is dus duidelijk.
Ik heb het doorgegeven aan Kassa! In de hoop dat ze er iets mee doen. Maar tegelijk geschreven dat ik niet opensta voor komst naar de studio (hier vlakbij) of opname thuis. Zonder mij kunnen ze het ook prima af.

Verder valt er weinig te melden. Nog steeds een half schemerig huisje en buitengebeuren. Nat en grauw.
En omdat ik niet de hele dag onder de daglichtlamp zit, maar hier bij het raam bij de computer, met een lichtje op het toetsenbord, heb ik overdag niet zó veel aan de daglichtlamp. Al branden de lampen de hele dag. Vandaag had ik er wel even uit gewild… maar vat met dit weer maar moed als er geen moeten achter zit.
Goed, morgen komt dochterlief eten. Dus ik ga vast de keuken in, een kippetje braden. Of zou ze liever een z.g. Duits biefstukje hebben? Eh… ik ga het kippetje maar braden ;-)