zondag 2 mei 2010

zondagmorgen.

Nou was ik gisteravond toch nog heel lang bezig… maar nog niet lang genoeg, ik had tot vanmorgen moeten doorgaan.
Want ik dacht nog maar net te slapen, toen de bel ging. Eén keer, dat betekent dat er iemand voor mijn deur staat. Onraad dus. Snel een ochtendjas aangeschoten en hoewel ik op mijn vraag wie daar stond geen antwoord kreeg (ik moet aan de wolf en de zeven geitjes denken hierbij), opende ik de deur. Niemand, alles lag in serene stilte. Zeker gedroomd.
Dus weer terug en met moeite weer ingeslapen. Zo tegen half zes hoor ik rare geluiden, mijn kat in doodsnood. Het duurt even voor ik wakker genoeg ben om te horen dat het mijn eigen kat is die een heel zielig, maar luidruchtig liedje lijkt te zingen. Met moeite scheur ik me los uit mijn droom en roep om Pika. Antwoord is een lang aangehouden Ahoeoeoeoeoe, op hoge toon. Dus ik vlieg/strompel mijn bed uit en ga zoeken. In de gang, bij de buitendeur zitten twee zielige hoopjes kat.
Mijn Pika, in elkaar gedoken en met een dikke staart huilt, maar nu merk ik dat het dreigend zou moeten klinken. Het andere hoopje is een net zo donkere kat, ook met een wit befje, twee keer zo groot als mijn kleintje, die angstig tegen de voordeur zit aangedrukt. Ik jaag Pika weg (dat komt wel goed) en open dan de voordeur en verleid met zachte stem de vreemde kat naar buiten, het atrium in. Daar staat hij/zij verdwaasd rond te kijken. Via de volgende deuren weet ik deze kat toch naar buiten te lokken. En dan blijkt ze op bekend terrein en gaat er als de bliksem vandoor.
Binnengekomen moet ik Pika kalmeren en wil weer gaan slapen als ik merk dat de etensbakjes leeg zijn. Dat vreemde katje moet honger hebben gehad… kan niet missen. Dus ik vul eerst nog de etensbakjes en wil dan eindelijk weer in mijn bedje stappen. Maar Slaap was, met het vreemde katje, door de voordeur verdwenen….
Rond half negen dommelde ik dan toch weer in, toen ik wéér de bel dacht te horen. Enfin, om een lang verhaal korter te maken, mijn nachtrust was dat ook… ;-) Nog knap dat ik het zo lang in bed uitgehouden heb? Niks hoor, ik geef de hoop om te kunnen slapen niet zó gauw op…..