Voetballen enzo 2....

Het Nederlandse elftal heeft een voetbalwedstrijd gewonnen. Mag zich nu voor de finale voorbereiden. En wereldkampioen voetballen worden. Van mij mag iedereen daar feest om vieren.
Een sportwedstrijd waarbij miljoenen omgaan en waar de bonussen per doelpunt voor de spelers er ook niet om liegen.
'Heel' Nederland staat op z'n kop.
En, acharme ik, ik kan er niet warm of koud van worden en alleen maar verwondering en zelfs weerzin voelen. Maar ik ben natuurlijk maar een oude vrouw en geen sportieve Nederlander die vanuit het café of de luie stoel of op een dure plaats in het stadion in Zuid Afrika zichzelf bijna een hartaanval van blijde opwinding toebrengt bij het bekijken van die hardwerkende sportievelingen op het veld.
Nee, er is geen zure boosheid in me. Maar een soort verdrietigheid dat het land zó opgewonden is en zich zó eensgezind in oranje kleurt voor toch maar een spel dat miljoenen omzet. Gelukkig gaan veel van die miljoenen naar een land dat ik het graag gun.
En ik droom... dat Nederland zich net zo druk maakt en net zo blij en opgewonden is over uitgevoerde regeringsplannen met betrekking tot bij voorbeeld de gezondheidszorg. Ik denk aan alle hartaanvallen en voortijdige bevallingen die zoveel sportieve mensen vanavond treffen. Of grootse en uitgevoerde plannen met betrekking tot onderwijs en opvoeding. Of om een gevonden manier om de jonge mensen die in de fout gaan of dreigen te gaan, op te vangen en weer terug te brengen in de maatschappij voor ze onherstelbaar schade oplopen of toebrengen.
Tot mijn verbazing schrijven veel columnisten hetzelfde, zag ik zojuist op Google. Geef het volk brood en spelen.... de oude Romeinse keizers wisten het al. Dan zeuren ze niet (en zéker niet met zulke overwinningen) over politiek relevante zaken als volksgezondheid en onderwijsbeleid, zo uitgebreid mogelijk openbaar vervoer en dergelijke zaken. Het laatste lijkt mij een veel betere oplossing voor het dichtslibben van Nederland dan nòg meer (snel)wegen.
Nederland in de ban van de voetbal. Het hoogst bereikbare op aarde: het wereldkampioenschap voetballen halen. Dat geldt dus blijkbaar zelfs voor de koninklijke familie,
Laat ik daar maar een punt zetten achter dit onderwerp.

Vandaag een heerlijke zomerse dag, waarop iedereen hier in de stad zonder jas kon lopen. Warm genoeg voor sommigen om er zéér zomers bij te lopen, voor anderen precies het goede weer om nog een leuk jasje aan te trekken. Ikzelf voelde me een beetje zestiger jaren in mijn mouwloze jackje in zestiger jaren stijl over een wild geborduurd eveneens zestiger jaren donkergroen T-shirt. De paden op de lanen in, rugzak om en de tram in.... op naar mijn Turkse Super om fruit in te slaan. Wilde perziken, gewone (Turkse) perziken, druiven, rode en gele pruimen, tomaatjes (van de koude Turkse grond), een kleine meloen, wat is de zomer toch een heerlijk seizoen. Zolang het geen hittegolf is.... ;-) en je gewoon naar buiten kunt. Alleen muntplantjes zijn niet te vinden. Niet bij de super, ik ben nog een stuk de markt opgegaan daarvoor, ook niets. Vond ik op de terugweg, nota bene tegenover de Turkse super in een Natuurwinkel nog twee heel miezerige mintplantjes.. Ik kreeg ze gelukkig met korting.
's Morgens was neeflief geweest. Ik heb een videoband over vroeger, maar het apparaat werkt niet meer. En ik wilde het toch graag zien en laten zien. En dan is neef zo lief om na een telefoontje te komen en na een bak koffie met band terug te gaan.Vanavond mailde hij dat de band op dvd stond.... Alleen het geluid deed het niet.... Maar dat vertrouw ik hem ook wel toe dat terug te halen.

Gisteren was het Bettydag. En hebben we een eerste aanzet gegeven om dingen op te ruimen en andere dingen een andere plek te geven. Vanavond moest het vuilnis naar buiten en ik heb een aardige bijdrage geleverd aan de hoop zakken die hier 's avonds buitengezet wordt als de vuilnisman de volgende dag moet komen. Ik ben die jongens bijzonder dankbaar dat ze altijd alles meenemen,,. Maar mijn aandeel in de betaling van de gemeentelijke belasting is er wel naar hoor. We zullen die 2% meer die de jongens krijgen, vast wel dik terugvinden in de gemeentelijke aanslag.

Valt er nog iets te zeggen? Neuh... ik denk dat alles gezegd is. Oi, wat klinkt dat eh... definitief.....;-)