Voetballen enzo.....

Het leven is toch maar wonderlijk. Ook de Wereldkampioenschappen Voetbalwedstrijden zijn iets wonderlijks. En vaak ook eh, een beetje ergerlijk.
Ik ben geen sporter, en zeker geen sporter vanuit de luie stoel, of krachtsporter van de bierfles.
Ik hoorde iemand zeggen dat als je hardop durft te zeggen dat je er eigenlijk niets aan vindt, je door 'de andere kant' bijna voor landverrader wordt uitgemaakt.
Ach, arme ik met mijn achtergrond en zo...;-)

Ik doe wel vaak mee aan polls, dus kleine onderzoekjes. En laatst ging dat over de WK.
Wat blijkt? 40% van de kijkers kijkt niet of nauwelijks naar de WK
en liefst 77% had er geen cent voor over om de 8ste finale van Oranje op de WK te kunnen zien.
Vraag: waarom twee van de drie zenders van de publieke omroep dan gebruikt moeten worden om de WK door te sturen?
Nu deed ik vanavond weer mee.... En dan moet ik constateren dat de uitslag van de poll is dat maar 7% van de mensen vrij neemt voor de wedstrijd en maar 2% werkt er langer voor. Voor 74% is de wedstrijd van weinig of geen belang. In hoeverre de cijfers kloppen kan ik natuurlijk niet bewijzen, maar ik moet er wel van uitgaan, want één van de polls komt van een zeer gerenommeerd bedrijf.
En tòch.... hebben we twee zenders open voor de wedstrijden. Waar maar een kwart van de mensen (mannen èn vrouwen dus) naar kijken. De overige bijna 75 procent van de kijkers moet maar zappen of het doen met oude detectives. Nouja, als Nederland speelt zappen we wel steeds terug naar die wedstrijd, maar de achteraf- en voorafcommentaren op die zenders daar zit dus dik 75% van alle mensen echt niet op te wachten.
Hetzelfde gaat ook op voor de Tour de France. Een klein deel van de bevolking zal daarvoor gaan zitten en kijken. Maar het overgrote deel van Nederland is gedwongen minstens één zender te missen, alleen ten gerieve van de grote bekken van de 'voetbalkenners' dan wel 'wielerkenners'. En dat wordt dus betaald met belastinggeld. En dan moeten de mensen ook nog luisteren naar een man die die tijd ook gebruikt om te schelden op mensen waar hij niets mee te maken heeft. Het is die man met die vieze druipsnor, alsof hij pruimt ja, inderdaad, die bedoel ik.
Mijn opa pruimde ook, maar had een keurige snor.
Goh, dat doet me eraan denken dat hij in de hoek van de kamer (beetje onzichtbaar gemaakt misschien) een kwispedoor (google het maar;-) ) had staan. En zijn pruim en zijn fluim keurig in die pot wist te mikken. Nooit er naast. Achteraf, na al die tientallen jaren ruik je het nog ;-( maar nu kun je die kunst bewonderen.

Maar goed, het is gelukkig tijdelijk. Hoewel het altijd lijkt alsof aan de Tour de France geen einde komt.
Wat komt er daarna??? Laat ik maar kijken wat hiervóór kwam, hè...
Het lijf schijnt te wennen aan de medicijnen tegen de hooikoorts. Of misschien wel aan de hooikoorts zelf......mag ik hopen. Alleen wordt een mens er wel moe en slaperig van. Van de week had ik visite, gezellig samen lunchen enzo, val ik zomaar aan tafel in slaap. Gelukkig kon mijn gast erom lachen.
Dat heb ik de laatste tijd dus wat vaker. Dat ik zomaar in slaap val in mijn stoel aan tafel. Heerlijk, als ik geen schuldgevoel hoef te hebben of me te schamen. Die kleine slaapjes geven levendige droompjes. Ik zou (heb ik dat al eens geschreven?) onbegrijpende en jongere verzorgenden op het hart willen drukken mensen die zo overdag indutten lekker te laten slapen en ze niet te dwingen tot activiteiten. Het zijn vaak kleine momenten van schaars geluk na een lang leven. En ze doen er niemand kwaad mee, ook zichzelf niet. Toen ik dit niet wist en mijn stiefmoeder bezocht in een verpleeghuis zag ik die oudjes daar zo zitten aan die tafels, duttend, roerloos slapend. En toen vond ik het eh..... eng. Dat vooruitzicht dat er een tijd zou komen dat ikzelf ook zo zou zitten...... Wel, die tijd is wat vroeg gekomen misschien. Maar ik geniet ervan. Ook als ik weer wakker ben kan ik nog even nagenieten.... Alleen zou ik willen dat ik daarbuiten barstte van de energie, en dat gebeurt niet echt.
Toch ben ik vanavond nog weggeweest. Ik moét van mij, als het even kàn, elke dag een stuk lopen. Zwerven zoals verleden jaar, dat gaat niet meer. Maar als ik nou maar zorg dat ik vaker boodschappen doe ben ik er toch vaak lekker even uit. Twintig minuten heen, twintig minuten terug, minstens twintig minuten in de supermarkt lopen en bepakt weer de terugweg aanvaarden... Het houdt me wel een beetje in conditie, hoop ik. Heb ik vanavond dus ook gedaan. Overdag was het te warm, inderdaad. Maar met de tuindeuren dicht is het hier toch niet warmer geworden dan 24 graden. En morgen idem dito, binnen blijven, deuren dicht en lui zijn...... Misschien moet ik het nieuwe jurkje wel aan?
Op naar morgen. O, dan is er weer een belangrijke wedstrijd geloof ik....