De voetbalidioterie is over. De gekte voorbij. Nederland is weer Nederland en de avondregen spoelt alles schoon wat door de meute gisteren was achtergelaten en door onze Amsterdamse, te weinig geprezen schoonmakers, zoveel mogelijk was opgeruimd. Geen getoeter en gebral meer over de grachten en de binnentuinen, af en toe wat gegrom van een verdertrekkend onweer. En de stilte van ruisende regen. Een frisse, nu ook windstille avond, een verademing. Want de warmte van de dag verdwijnt er tijdelijk door. De koppen krijgen tot maandag de kans om af te koelen, daarna dreigt weer een tropische dag.
Wat een gek land is Nederland toch. We zijn over het algemeen zo'n teruggetrokken volkje . Maar als Nederlands volk wordt het blijkbaar niet gepikt dat Oranje toch echt verloren heeft in Zuid-Afrika. Van een link naar geschiedenis heeft niemand, denk ik, enig bewustzijn, de Tachtigjarige Oorlog is ook al zo lang voorbij, dateerde uit de jaren 1568 tot 1648. Maar zit misschien nog wel in het onderbewustzijn van een deel van de bevolking vastgeroest. Zodat een verlies van de kampioen van deze wereldkampioenschappen min of meer onbewust is omgezet in een overwinning, die een enorm leger op de been bracht. De uniforme kledij was nu dus oranje. Begrijpen doe ik de voetbalgekte alleen als ik het afzet tegen de niet aanvaarde teleurstelling van juist van Spanje te verliezen. Het was een slechte wedstrijd, werd me verteld. Min of meer een vechtpartij, alleen gericht op winnen. Alsof het geen spel was, maar een strijd. Die gewonnen werd door een ploeg die ook nog veel beter speelde. Onverteerbare zaak voor alle Oranjeklanten.
Die het verlies dus omzetten in een tweede prijs, zilver...... Was het ook wel eigenlijk. Hoewel het tekenend is voor de weigering het verlies nederig te aanvaarden.
Het verklaart voor mij niet de absolute waanzin van ongeveer een miljoen mannen (en wat vrouwen) rond de blijkbaar broodnodige huldiging..Die onze stad, die al dik in de schulden zit, ook nog miljoenen heeft gekost. En onze Minister President en onze Koningin achtten het zelfs voldoende om voor vier weken voetbalgekte koninklijke onderscheidingen uit te delen. Vier weken feest.... zei de Minister President. Die viert trouwens ook feest als Jantje Smit optreedt...
Dit nuchtere volk is dus voor Spelen, maar niet voor spelen, zo gek te krijgen. Niet voor Olympische Spelen, alleen voor voetballen. Onbegrijpelijk.
Voor brood, i.c. een redelijk inkomen komt men nergens de straat op.
Ik bedoel, de vakbeweging wil maar geen volksbeweging meer worden en kan doen wat ze wil, om alle verslechteringen in werk, inkomen of pensioenen tegen te houden... Er moet toch een link te leggen zijn tussen Brood en Spelen?
Wat is er gebeurd in de tijd van deze Minister President... Vóór hem konden mensen zo massaal in Aktie komen voor de Vrede, tegen Atoombewapening, tegen verslechtering van de werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidswetten, tegen armoede dus. Limburg voerde Aktie tegen de slechte toestanden in de mijngebieden en tegen de sluiting van de mijnen...
Heden ten dage komt men massaal in beweging als een voetbalelftal een laatste wedstrijd heeft verloren... Met een miljoen dolgedraaide mensen in oranje gekleed.
Wat hebben ze in het drinkwater gedaan hiervoor??
Ik begrijp dit gekke land niet meer.