Er moet een afspraak afgezegd worden van mijn overleden buurman met de poli urologie van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis.
Dus ik bel het nummer en vraag naar de locatie en de poli die ik nodig heb.
‘Ja?’ zegt een piepstemmetje. Ik vertel wat ik kwijt wil: de heer B. is overleden en ik zeg voor hem de afspraak af die hij had met de uroloog.
‘Om wie gaat het?’ vraagt de piepstem. En ik herhaal: Om de heer B, die is overleden’. ’ Wat is uw geboortedatum?’ ‘Gaat u niets aan’ repliceer ik: ik bel niet voor mij maar voor meneer B’ die overleden is en wil een afspraak afzeggen daarom. ‘O’ zegt piepstem.
En dan: ‘Wat is de naam van meneer? ‘ ‘B. ‘, grom ik zo langzaamaan. ‘Juist, en zijn geboortedatum? ‘ Ik geef de geboortedatum op. ‘Wanneer had meneer die afspraak?’ ‘Grrrrr, dat heb ik u al verteld’… ‘Sorry, zegt piepie, maar ik moet het weten’. Ik geef de geboortedatum nog een keer en dan hoor ik: ‘Tja, dan verbind ik u door met de doktersassistente van die specialist, want dáár moet u zijn’. ‘Juffrouw, ik moet nergens zijn, ik zeg alleen die afspraak af’…..
Het helpt niet, ik wordt in de wacht gezet. Even later: U spreekt met de assistente van dokter die en die, waar gaat het over?’
‘Ik belde om een afspraak af te zeggen die meneer B. met de specialist had op die-en-die datum.’ Om welke patiënt gaat het? ‘ Juffrouw, ik heb nu al bijna 10 minuten zitten vertellen waarom en over wie het gaat’. ‘Sorry mevrouw, maar wat is de naam van de patiënt? ‘
Ik zucht maar eens heel diep om rustig te blijven en vertel naam en geboortedatum van meneer B. nòg een keer… ‘Wilt u een andere afspraak maken misschien?’ Mijn hemel wat moet ik hiermee aan??? ‘Nee mevrouw, ik heb geen afspraak nodig, ik bel om te vertellen dat meneer B. gestorven is en dat daarom zijn afspraak met de uroloog niet kan doorgaan.’ Het blijft even stil. En ja hoor: ‘Wat is de geboortedatum van die meneer?’….
Ik leg nòg maar een keer uit waarom ik bel. En de toon van mijn stem moet eindelijk duidelijkheid geven, want ze bedankt me voor het afbellen.
Ik heb behoefte aan een drankje…… of een pilletje….
Gisteren was zondag een echte rustdag gehouden en helemaal niets gedaan, gewoon vreselijk lui geweest. En daar was ik ook aan toe.
Vandaag was weer druk. Bettydag en zorg om het huis van de Buurman. Voor het helemaal leegmaken en veegschoon opleveren voor de Woningstichting moet 1300 euro betaald worden.
Voor die prijs kan het huis weer overgedaan worden aan de Woonstichitng, Schoonzusje heeft het nu allemaal goed geregeld en ervoor getekend en ik probeer nog zoveel mogelijk spullen uit de woning aan de andere bewoners kwijt te raken. Ze mogen alles meenemen wat nog in en vóór de woning staat. En gelukkig zijn er vandaag een paar mensen geweest die wat dingen wilden meenemen.
Zo gaan we allen…… eerst wijzelf en dan alles wat we in ons leven om ons heen hebben verzameld. Dat was voor onszelf zo waardevol…….. maar na de dood is het moeilijk er anderen nog blij mee te maken.