zo maar wat gedachtenkronkels...

Nou was ik heilig van plan vandaag weer te schrijven. Maar weer kwam er van alles tussen… Maar nu kan het even. Petra, mijn gewaardeerde tuinvrouw is buiten bezig, Poes Pika is gevoerd en doet een uitgebreide middagdut.
En toen werd er weer gebeld. Een buurman, die een schilderij voor me in een nieuwe lijst heeft gezet en het schilderij ook meteen kwam ophangen. ‘Een pleister op de wonde’ , zei hij. Want bij Christie’s, waar hij het schilderij voor me had laten schatten, bleek het niets waard te zijn. We dachten dat het van mijn overleden buurman gekregen schilderij een echte Henriette Ronner zou zijn. Maar het bleek ‘naar’ Henriette Ronner geschilderd te zijn, dus namaak. Jammer ja, heel jammer… Scheelt minstens een paar duizend euro. ;-)
Inmiddels zijn we minstens een uur verder.
De vlinderboom is gesnoeid en het afval bijeen gebonden en buiten gezet voor de vuilnisman morgenochtend. Eigenlijk veel te vroeg, maar anders had tuinvrouw Petra het niet kunnen doen. Nu is ze weg, maar volgende week is er nog wel een paar uur nodig voor mijn minituintje klaar is voor de winter.
Vanavond de vuilniszakken er bij gezet, ook het kleinere tuinafval. Dat is tenminste geregeld.
Toen was ook deze dag weer voorbij.
Als je oud(er) wordt gaat elke dag meetellen. De slechte dagen tellen dan extra, zodat je nog meer moet genieten van de goede tijden. Want, zeker als je bewust wilt leven, is elke nieuwe dag de eerste dag van de rest van je leven.

Het was weer een drukke week, maar niet onaangenaam.
Ik moest naar de huisartsenpraktijk een formulier ophalen, want zonder dat formulier kan ik geen bloed laten prikken en met de uitslagen van die bloedprikken moet ik volgende week voor controle van mijn hart naar de cardioloog.
Mooie samengestelde zin heb ik gemaakt … ;-)))
Verder gisteren een kleine bijeenkomst over monumentjes van dit huis. Jammer dat het door mijn eigen geklets eigenlijk niet bracht wat de bedoeling was. Men heeft bijv. het monumentale trappenhuis niet bekeken….
Verder is deze week wel rustig verlopen. Ik vond een ingezonden stukje van mijn hand , in 2005 in Trouw gepubliceerd:
1977-1982 Hadden we het kabinet Van Agt. Daarna trad het kabinet Lubbers aan.
Let wel, voordien hadden we het Kabinet van Den Uyl, dat kabinet werd er later van beschuldigd dat ze dachten dat de bomen tot in de hemel groeiden
En daar schreef ik (let wel, in 2005) het volgende over:
----------
… Maar met het eerste kabinet Van Agt (1977-1981) kwam de armoede weer in zicht. Er werd door dat kabinet een wet aangenomen die voor het eerst máákte dat mensen op straat kwamen te staan. Psychiatrische patiënten. Zonder onderdak, dus zonder inkomen en zonder geld. Verslavingszorg bestond nog niet.
Vóór die tijd was een landloper, een verkrachting, een moord nieuws voor het hele jaar. Nu struikelen we over de landlopers en daklozen. Worden kinderen verkracht, zijn moorden meerdere malen per dag nieuws. En geef niet de allochtonen de schuld, die waren er toen ook al.
Nu hebben we weer een kabinet met CDA, nog versterkt door de VVD, en een VVD-minister van Financiën. Het Nederlandse volk verarmt snel. Dat is bekend. En misdaad hoe verschrikkelijk ook, is dagelijkse kost geworden, we lezen er bijna overheen. Maar er is wèl een 'meevaller' van 3 miljard euro en de minister verwacht meer meevallers. Hij is echter niet van plan dat te laten gebruiken om de armoede te bestrijden. Nederland is m.i. niet alleen een derde wereldland op het gebied van drugs en andere misdaad geworden, maar ook hard op weg het land met naar verhouding de meeste armen van Europa te worden. Zou dat een kwestie van beleid zijn of gewoon deze tijd?
-----
Dit schreef ik dus in 2005 en mijn verwachtingen van dit kabinet zijn even zwaar en zwart. Althans voor de mensen die niets hebben of zijn. Die zullen worden,naar ik verwacht, tot 2e of zelfs 3e rangs burgers. Zeker als het geen geboren kaaskoppen zijn.
De nieuwe regering geve dat ik mijzelf mateloos vergissen zal…

Goed….. de komende dagen zullen rustig zijn… Hopelijk sterft dit weekend geen mooi jong en goed mens omdat hij het leven niet meer ziet zitten. Hopelijk zullen de mensen die klaar zijn voor de overgang nog even van het mooie herfstweer en de zon willen en mogen genieten.
Tenslotte, om een beetje licht te eindigen een stukje uit een email van januari 2008, dat ik bewaard heb voor jeweetmaarnooit. ;-)
-----------------
Een ondernemende vrouw gaat een eindje varen in de visboot van haar man. Op een mooie stek gooit ze een ankertje uit en gaat liggen lezen in de boot. Plotseling komt er een motorboot van de waterpolitie langszij. “Mevrouw, wat zijn we aan het doen?’’ informeert de agent.
“Ik lees, agent,” antwoordt de vrouw.
“U ligt hier in een zone waar het verboden is om te vissen,” reageert de man. “Ik LEES, meneer,” zegt ze. De agent pakt geïrriteerd zijn bonboekje: “U vaart in een visboot. U heeft alle gereedschap liggen, mevrouw. Voor zover ik het kan bekijken, kunt u er elk moment mee beginnen. Ik ga u bekeuren en uw visspullen in beslag nemen”.
“Als u dat doet, geef ik u aan wegens seksuele intimidatie” zegt de vrouw.
“Wat nu? Ik heb u zelfs niet aangeraakt” fronst de man.
“Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ,” zegt de vrouw. De agent salueert: “Nog een prettige dag verder, mevrouw” en vertrekt.

In de mij toegezonden mail lees ik dat de moraal van dit stuk was: Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.