Grauwe derde week

De derde week van januari en ik heb het gevoel dat januari al heeeel lang duurt. Ik heb de verwarming op 23 graden staan en zojuist mijn warme pantoffels maar weer aangetrokken. Buiten is het ruim boven vriespunt, daar ligt het niet aan... het ligt dus aan mij. De zon komt nog lang niet in huis schijnen dus als hij gezien wil worden moet ik naar buiten.
Vandaar dat ik, in stromende regen, in een waterdichte jas en pet, mijn rugzak om, maar naar buiten ging. In de hoop die zon toch nog tegen te komen. Nee, niet gezien. Gelukkig was het wel droog toen ik de metro uitkwam op de Nieuwmarkt. Maar het bleef grauw en kil. Ben even naar de toko geweest, waar ik o.a. een grote zak gelukskoekjes voor de eigenares (moeders) van het Chinese restaurant kocht. We hebben elkaar al een tijd niet gezien... en zulke dingetjes zijn altijd welkom en leuk.
Op de Nieuwmarkt was het heel rustig. Er stonden op het plein een paar auto's te knipogen naar de Toko, waar hun eigenaren blijkbaar aan het winkelen waren.
En een mooie blauwe scootmobiel stak dwars het plein over... zorgend goed zichtbaar te zijn. De kleine flirt.;-) De paar marktkraampjes die er staan hadden geen klanten. Een zielige vertoning ja. Ik ben maar gauw Albert Hein ingeglipt. Je moet daar wel uitkijken want voor de winkel moet je een trappetje af. Het was weer eens een andere Appie hè. Hoewel ook daar geen muzak te horen was, omdat meneer Albert er niet meer was. Omdat ik de laatste tijd nogal 'op' karnemelk ben heb ik twee liter mee naar huis gesjouwd. En nog wat kleinigheidjes.
Maar weer naar buiten geklauterd merkte ik toch wel dat ik niet voor mijn lol daar liep. Dus snel de lift naar het perron gezocht en naar huis gestrompeld. Jawel, want mijn been wilde niet erg. Zal wel aan het weer gelegen hebben.
Na een portie macaroni en een paar glazen karnemelk voor alle pillen had ik het liefst een slaapje gedaan.... Maar ben toch overeind gebleven.
Het lichtscherm (Daylight Power, kijk maar op internet) doet in deze donkere tijden veel goeds. Die had ik voor mijn verjaardag van dochter gekregen. En ik kan hem iedereen aanraden. Een paar uur per dag aan in het begin en daarna naar behoefte...
Dit was de dag die was dus.

Gisteren was weer een drukke dag. Mijn zeer bijzondere en onmisbare neef was hier om iets aan te brengen waardoor ik beter met zoonlief zou kunnen communiceren. Toen het klaar was bleek dat zoonlief daar niet in wilde meegaan hoewel hij er zelf mee was aangekomen. Dat was een grote teleurstelling. Maar mijn zoon is nou eenmaal bijzonder en niet zoals iedereen. Dus leg ik me er maar bij neer.
Daarna kwam er nog visite, een vriend die elke twee weken komt lunchen. En nog een tijd napraten. En met dochterlief een lang gesprek, echt qualitytime. Een goed gesprek.
Daarna had ik het wel even gezien en ben inderdaad omgevallen. Nog de naweeën van de dagen ervoor, denk ik dan maar. Maar we komen er weer bovenop, merk ik.
Nu maar hopen dat de vierde week van januari wat opwekkender zal blijken te zijn.