het verleden speelt soms op

Het is weer veel te lang geleden dat ik het laatste blogje schreef.
In die tijd is er weer veel gepasseerd.
Door omstandigheden werd ik weer helemaal teruggegooid naar het verleden. Die droom was blijkbaar een voorbereiding daarop.
Het verleden is iets waar ik vanaf zou moeten blijven. Daar heb ik mijn boek voor geschreven, om daarmee klaar te komen. Daar heb ik zoveel voor gedaan en geschreven, zoveel voor gereisd ook naar Wenen en naar Israel... maar dat verleden laat zich niet vastbinden of wegsluiten. Het zal, zoals ik ook een keer droomde, als water tussen de kieren van mijn slecht afgesloten kelderdeur(geheugen) doorsiepelen, zodra het de kans krijgt. En als het de kans krijgt een overstroming veroorzaken. Het is de praktijk van deze week dat er inderdaad grote overstromingen waren in de wereld. De overstromingen in Australië, in Brazilië, in Europa en zo dichtbij, in Nederland.... het beangstigde me meer dan normaal zou zijn.
En dat zal, met de emoties die ik daarover ook had, meegewerkt hebben aan de hevigheid van mijn eigen ' flood' , zoals de Australiërs het zo treffend noemen. Een kortdurende hevige overstroming met wel twee meter hoge golven... Ja, die vergelijking ging wel op voor mijzelf... dan draai ik kortdurend door en overstromen de hevige herinneringen mijn vlakke land van de tegenwoordige rustiger tijd.
Daarnaast waren er natuurlijk ook de emoties over de branden bij Moerdijk en omgeving.
Die riep herinneringen op aan een ontploffing, vele jaren geleden, bij Zwavelzuurfabrieken Ketjen, waar mijn vader toen nog werkte. Hij en zijn collega's werden er levenslang arbeidsongeschikt door. Maar in die tijd werd het afgedaan als niet belangrijk. Bij mij kwamen die tijden ook weer boven, omdat ik daar ook gewerkt heb, zij het op een andere afdeling. Het ' ongeluk' werd indertijd met een klein pensioentje afgekocht.... Maar breek me de bek niet open.

Daar bovenop vond ik in mijn mailbox een phishingmail die me bijna te pakken nam. Z.g. van mijn bank. Of ik maar even wilde inloggen om het goed te maken.....
Gelukkig was de mail in zowel heel slecht Nederlands als Engels geschreven, maar de kop van de mail was die van mijn eigen bank. In eerste instantie geloof je dat dan.
Gelukkig had ik het ruim op tijd door. Had ik inderdaad ingelogd, dan hadden ze mijn gegevens gehad en mijn rekening geplukt..... Nu kon ik de bank en de mailgroep en mijn dochter op tijd inlichten gelukkig. Maar schrikken doe je wel.

Gelukkig viel er ook nog wel iets te lachen... De gier die in Saoedi-Arabië gevangen werd en een cameraatje droeg met een bandje van de Universiteit van Tel Aviv..... het werd meteen een spion van de Mossad en meteen breed uitgemeten in de pers. Terwijl over de hele wereld (vooral trek-)vogels met een ring en met camera's toegerust worden om de trek en de leeftijden van vogels te kunnen controleren en ervan te leren. Er werd dus door de pers terecht behoorlijk de gek mee gestoken. De Volkskrant noteerde in een artikel daarover als laatste regel: Of de vogel al werd verhoord of is doorgeslagen is onbekend. Een paar dagen later werd wel bekend dat de vogel bij gebrek aan bewijs werd vrijgelaten. ;-))))

Uit mijzelf over het verleden praten of schrijven zal ik niet gauw doen. De omstandigheden moeten mij echt dwingen om dingen boven te halen. En dat hebben ze deze week weer gedaan. En dat doet geen goed...... Dat heb ik zelfs in mijn boek niet beschreven. En om het hier nog eens te vertellen dat kan ik niet opbrengen.
Maar het zal beslist nog wel een keer beschreven worden. Want nu het weer bewust is geworden laat het zich niet meer wegstoppen.

Verder is er eigenlijk weinig te melden. De winter heeft zich een poosje teruggetrokken, maar de weermannen dreigen alweer met de terugkomst van de kou.
Er werd geschreven dat de temperaturen van deze januari uitzonderlijk zouden zijn. Maar dat zijn ze echt niet. Ik heb een stukje geschreven op 11 januari 1998, waarin ik schreef:
'Dit is een heel merkwaardige januari. Het is vandaag de elfde (januari dus) - en de eerste meizoentjes (madeliefjes) bloeien al, de eerste morgenster (het nichtje van de paardebloem) heb ik al gesignaleerd, evenals het bijna schoksgewijs opkomen van het jonge loof van paardebloem en ander ‘on’-kruid. De zon schijnt overdadig, de temperaturen houden gelijke tred met de datum: een graad of elf is het vandaag, misschien nog warmer! Als dit het gevolg is van het opwarmen van de aarde, mag het van mij voor dit landje zo blijven. '
Nou, daar kun je niets anders op zeggen dan: amen. Toch?