Een zaterdag om niet gauw te vergeten.

Heerlijk weer vandaag. Een afspraakje met M. om samen naar de tentoonstelling Passie voor Perfectie te gaan. Die is in de Nieuwe Kerk, op de Dam in Amsterdam. Dus ze moet een lange reis maken. Die, zoals het De Spoorwegen betaamt, voor 100% in het 100 loopt. Een reisje via Den Bosch, over Utrecht naar Amsterdam bleek ineens over Nijmegen en Arnhem te moeten gaan. Om maar meteen naar de terugreis te gaan: die moest niet via Utrecht naar Den Bosch, maar over Rotterdam en Dordrecht. De Spoorwegen hadden dit heerlijke weekend uitgezocht om werkzaamheden aan het spoor te verrichten, waardoor weer eens heel veel mensen in paniek door de hallen van het Centraal Station liepen. M. vond gelukkig zelf uit dat ze niet met de metro eerst naar de Arena moest trammen om daar een trein te kunnen pakken. Met een flinke omweg zou ze toch nog thuis kunnen komen vanavond. Maar toen ik haar bij de trein had afgezet kreeg ik buiten met een paar oudere mensen te maken, die iedereen in paniek aanhielden om te vragen hoe ze bij de metro moesten komen want ze moesten met die metro naar de Arena om daar een trein naar huis te kunnen nemen. Ik moest ook met de metro naar huis, gelukkig maar een paar haltes, dus kon ik die mensen op sleeptouw nemen. En ze op het perron van de metro aan een paar controleurs over te dragen die zouden zorgen dat ze in de goede metrotrein zouden stappen.

Maar een schande!!! blijf ik het vinden dat de Spoorwegen op zo'n manier met haar klanten omgaat. De treinen vertrokken niet van C.S, dus zoek maar uit hoe je thuis komt. Ze willen je nog wel vertellen dat je bij halte Arena van de metro wel een trein zult vinden, maar daar blijft het bij.
Ik was zelf om acht uur thuis vanavond, maar ben benieuwd hoe laat M. thuis zal zijn. Het is nu kwart over tien geweest....
Rond half elf belde M. dat ze in Eindhoven zat te wachten op de trein naar Vught.... Ik zou jullie het lijden van M. graag besparen, maar door werkzaamheden aan het spoor ging de trein maar over Haarlem, Leiden, de stations van Den Haag..........
Als ze tegen half twaalf thuis is dan is ze sinds vanmorgen negen uur onderweg geweest. Normaliter een reisje van heen en terug zo 1,5 uur van huis uit.
Die zal nooit meer vertrouwen in de Spoorwegen hebben.

Overigens, het was wel een gezellige dag hier. De tentoonstelling, over de schoonheid van de Islamitische Kunst, was werkelijk van grote schoonheid. En de plaats voor die tentoonstelling was perfect. De Nieuwe Kerk op de Dam. Wilders is knettergek als hij werkelijk denkt dat de Islam geen kunst heeft voortgebracht. Het is anders dan onze Westerse kunst... maar waar in het westen schilders en beeldhouwers de mooiste portretten maakten specialiseerden Moslims zich in portretloze schitterende kunst. Jammer dat de mensen van de Partij voor de Vrijheid niet van Kunst houden (Linkse hobby immers), want hier hadden ze kunnen leren hoe prachtig Islamitische Kunst kan zijn. En hoe mooi de muziek kan klinken, hoewel er ook alweer uit diezelfde hoek geponeerd, geen grote componisten uit de hoek van de Islam komen. Het is een totaal andere tonatie, dat wel... maar in zo'n kerk hoor je hoe mooi ook deze muziek in een christelijke kerk kan klinken. Trouwens, de museumwinkel is bepaald niet te vesmaden. Daar kun je ook heel veel tijd in doorbrengen om alle Islamitische kunst en alle boeken op dat gebied te bewonderen. En te kopen natuurlijk. ;-)

Bij De Slegte, waar we daarna heengingen, moet je je hand op je beurs houden. Er zijn teveel verleidelijke zaken te koop tegen heel kleine prijsjes. Ik ben over een heel klein boekje gestruikeld, Historische Nederlandse Spreekwoorden. Ook iets, maar dan in het Nederlands, om van te smullen.
En nadat ik aan de overkant bij Blokker een nieuw koffiezetapparaat had gekocht (het (heel) oude apparaat heeft het eergisteren begeven) hebben we tot slot pasta, cq pizza gegeten bij een Italiaanse pizzeria. Een echte ja, met Italianen in de zaak. ;-)))))

Maar toen was het toch echt tijd om weer naar het Centraal Station te gaan.... Met het bovenstaande verhaal als uitkomst.
Het is nu kwart over elf....M. heeft nog niet gebeld dat ze veilig thuisgekomen is...
Half twaalf...eindelijk het verlossende telefoontje... M. is thuisgekomen na zelfs op het laatste traject nog tegenslag te hebben gehad.
Dit was een zaterdag om niet gauw te vergeten.